Ο προϋπολογισμός για την παιδεία συνεχίζει και φέτος να κατατάσσει τη χώρα μας στις τελευταίες θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης (3,5% του ΑΕΠ έναντι 5% Μ.Ο. στην Ε Ε).Όπως επίσης έδειξαν πρόσφατες εκθέσεις του ΟΟΣΑ βρισκόμαστε πολύ χαμηλά στην κατάταξη και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Διαψεύδει για άλλη μιά χρονιά τους ισχυρισμούς για "εκπαιδευτική μεταρρύθμιση" και επαληθεύει τις καταγγελίες ότι αφορά κυρίως εξεταστικά μέτρα τεχνοκρατικού χαρακτήρα και αποσπασματικές εφαρμογές προγραμμάτων στα πλαίσια του ΕΠΕΑΕΚ και όχι αναβάθμιση του εκπαιδευτικού μας συστήματος.

Δεν προβλέπει οικονομική βελτίωση των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Ούτε επίσης ουσιαστική επιμόρφωση, μετεκπαίδευση τους θεωρώντας ίσως πως η αναβάθμιση της εκπαίδευσης μπορεί να γίνει με αυτόματο πιλότο, με διοικητικού κυρίως χαρακτήρα μέτρα και χωρίς γνώση, έμπνευση και υποδομές.

Το ολοήμερο νηπιαγωγείο και δημοτικό εφαρμόζεται με το σταγονόμετρο και όπως δείχνει η δείχνει η εμπειρία περισσότερο ως φύλαξη των παιδιών παρά ως ολοήμερο σχολείο.

Η ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν είναι δυνατόν φυσικά να υλοποιηθεί στο χρονοδιάγραμμα που έχει θέσει το ΥΠΕΠΘ με τον προϋπολογισμό αυτό γιατί θα έπρεπε να προβλέπει δραστική αύξηση του ΔΕΠ, των υποδομών και των λειτουργικών δαπανών των ΑΕΙ.

Η ζήτηση για μεταπτυχιακές σπουδές θα συνεχίσει να καλύπτεται σε μικρό ποσοστό και η αναγκαστική διέξοδος για τους περισσότερους θα παραμείνουν τα ξένα Πανεπιστήμια.

Το Ανοιχτό πανεπιστήμιο δεν θα ανοίξει γι'αυτούς που πρέπει να λειτουργεί δηλαδή για σπουδές από απόσταση και "δια βίου εκπαίδευση".

Δεν υπάρχει σωστός και έγκαιρος προγραμματισμός για το τρίτο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης παρά την αρνητική εμπειρία για απορρόφηση των κονδυλίων του δεύτερου κοινοτικού πλαισίου στήριξης.

Τα κονδύλια του τακτικού προϋπολογισμού για την παιδεία που είναι σαφώς ανεπαρκή τα θεωρεί η κυβέρνηση "σημαντικά" και μάλιστα ικανά να στηρίξουν την εκπαιδευτική της μεταρρύθμιση.

Επιβάλλεται μεγάλη αύξηση του ΠΔΕ λόγω τραγικών συνεπειών των πρόσφατων σεισμών στην Αττική για την καθιέρωση της πρωινής βάρδιας και φυσικά για να μπορεί να αλλάξει το μίζερο σχολικό περιβάλλον.

Η κυβέρνηση παρ’όλα αυτά ισχυρίζεται ότι θεωρεί την αναβάθμιση της παιδείας “αιχμή του δόρατος“ στην αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας.

Συνεχίζεται η τακτική της μεταφοράς του μισού κόστους για την παιδεία στον οικογενειακό προϋπολογισμό γεγονός το οποίο εντείνει τις κοινωνικές ανισότητες και ευνοεί τους "έχοντες και κατέχοντες".

ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΎΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΑΥΤΟ ΒΑΣΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΜΑΣ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΑΛΥΤΑ  - Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΙΤΟΥΜΕΝΟ.

Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΑΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟ ΣΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΜΗ ΤΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΤΟΥ 2000 "ΜΕ ΛΟΓΙΣΜΟ ΚΑΙ Μ’ΟΝΕΙΡΟ".