e-mail:
synepik@syn.gr

ΣΥΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΜΗΝΙΑΙΟ ΔΕΛΤΙΟ
ΤΟΜΕΑΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου

Τεύχος 15 - Οκτώβριος 1998

Σ'αυτό το τεύχος:

	ΓΝΩΜΗ: Εναλλακτική πρόταση εξουσίας
	Αλληλεγγύη προς τον αλβανικό λαό
	ΠΑΡΕΜΒΟΛΕΣ: Εναλλακτικός δρόμος. Η ανατριχιαστική καθημερινότητα. Οι "ξένοι" μας συμπολίτες. Φιλόδοξη και επιθετική. Η καλπάζουσα ανεργία. Νέο σκηνικό στην Ευρώπη
	Στη ροή των γεγονότων
	Εναλλακτική πρόταση του ΣΥΝ
	Τρίτη δύναμη στην Αυτοδιοίκηση ο ΣΥΝ
	Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Οχι στην πολιτική των εκβιαστικών διλημμάτων
	Το Νόμπελ των φτωχών
	Ενημέρωση για τους Ολυμπιακούς
	Οι θέσεις του ΣΥΝ για το Κτηματολόγιο
	Τα 11 όχι του ΣΥΝ στους "θερινούς" νόμους
	Ερώτηση βουλευτών του ΣΥΝ για την αστυνομία
	Κυπριακό. Ο "εκτροχιασμός", η "πυραυλολογία" και οι "νέες ιδέες". (Αρθρο του Τ.Τρίκκα)
	ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ. Ξανά στην Αθήνα το Φόρουμ της ΕΝΑ. Ενημέρωση για την κατάσταση στη Χιλή. Μεγάλες δυσκολίες στη Ρωσία. Τί κρύβει ο ξεσηκωμός των μαθητών στη Γαλλία
	Απαντούν μετά τις νίκες τους
	Οι εκλογές και οι αποφάσεις της ΚΠΕ του ΣΥΝ. Τρίτη αυτοδιοικητική δύναμη ο ΣΥΝ. Η απόφαση της ΚΠΕ. Η συνόψιση και η εισήγηση του Ν.Κωνσταντόπουλου. Οι παρεμβάσεις των μελών. Η αποτίμηση των αποτελεσμάτων από το Δ.Χατζησωκράτη. Εκτιμήσεις της Β' Αθήνας. Συγκριτική ανάλυση αποτελεσμάτων
	Σχέδιο δράσης για τους πρόσφυγες στο Κόσοβο (Δραστηριότητες του Μ.Παπαγιαννάκη)
	Ανακύκλωση παλαιών προγραμμάτων ανεργίας (Ερωτήσεις-δηλώσεις του Α.Αλαβάνου)
	Οι θέσεις του ΣΥΝ για την ψηφιακή
	Περιβάλλον: άγνωστη λέξη για τον κ.Δήμαρχο (Αρθρο της Λ.Τσακαλία)
	ΠΑΚΕΤΟ ΣΑΝΤΕΡ: Μεγάλες και απλές στρατηγικές προτεραιότητες (του Ζάκ Κουνέ)
	Η αλλοπρόσαλλη πορεία των ιδιωτικοποιήσεων
	Στο όριο ασφαλείας η υποβάθμιση του δημόσιου τομέα υγείας
	Αγροτικός τομέας και Γ' ΚΠΣ. Κενό ενημέρωσης, χωλός σχεδιασμός
	Η Γιορτή '98 του ΣΥΝ (Απολογιστικό άρθρο της Δ.Αντωνάκη). "Στιγμές" από τις συζητήσεις για τον Κ.Μοσκώφ και τη χρηματιστηριακή κρίση
	ΩΔΗ στην Αριστερά (Τα πλην του ΣΥΝ και τ΄άλλα)
	Ανάγκη για ριζικές αλλαγές στην ΕΛ.ΑΣ. (Αρθρο του Ν.Χουντή)
	Πανελλαδική συνδιάσκεψη της ΕΑΝ

Εναλλακτική πρόταση εξόυσίας

Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ του κόμματος στην πρόσφατη μετεκλογική σύνοδό της διατύπωσε μια ιδιαίτερα σημαντική πολιτική πρόταση. Στην ουσία κατέθεσε στον ελληνικό λαό πρωτίστως αλλά και στις άλλες πολιτικές δυνάμεις μια συνολική εναλλακτική πρόταση εξουσίας.

1. Αφετηρία της ανάλυσης που οδηγεί στη διατύπωση της πρότασής μας είναι οι παρακάτω εκτιμήσεις:

α) Η κυβέρνηση με την πολιτική που εφαρμόζει και τις μεθόδους διακυβέρνησης που ακολουθεί έχει αποκοπεί από τα μεγάλα τμήματα της κοινωνικής βάσης του ΠΑΣΟΚ και κατά πάσα πιθανότητα οδηγείται σε εκλογική συρρίκνωση και αποτυχία.

β) Η Ν.Δ. στο πλαίσιο του συστήματος δικομμματικής εναλλαγής προβάλλει ρεαλιστικά ως ο διεκδικητής της εξουσίας. Ηδη στις νομαρχιακές και δημοτικές εκλογικές αξιοποιώντας τον εκλογικό νόμο πέτυχε να δημιουργήσει μια αξιόλογη δυναμική εξουσίας.

γ) Το δικομματικό αυτό σύστημα φαίνεται να έχει εξαντλήσει ουσιαστικά τα όριά του. Η κρίση εμπιστοσύνης των πολιτών προς τα κόμματα και την πολιτική έχει προσλάβει ανησυχητικά μεγάλες διαστάσεις και δεν μπορεί πια να παρακαμφθεί.

Η απόσταση αυτή του κόσμου από την πολιτική θέτει πλέον ένα γενικότερο πρόβλημα νομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος στο σύνολό του.

Και ακριβώς από αυτή τη σκοπιά αμφισβητείται πλέον η ικανότητα του υπάρχοντος συστήματος διακυβέρνησης να δώσει πειστικές απαντήσεις στα πολιτικά προβλήματα της χώρας.

2. Στη βάση αυτών των εκτιμήσεων ο ΣΥΝ διατυπώνει την πρόταση για την αλλαγή του εκλογικού νόμου και την ψήφιση της απλής αναλογικής ώστε να δημιουργηθούν  ρεαλιστικές προϋποθέσεις μετασχηματισμού του πολιτικού συστήματος διακυβέρνησης και περάσματος στη φάση των συμμαχικών κυβερνήσεων και στην πολυκομματική άσκηση της κρατικής και κυβερνητικής εξουσίας.

3. Βεβαίως η αλλαγή του πολιτικού πλαισίου είναι αναγκαία συνθήκη, όχι όμως και ικανή από μόνη της, για να αλλάξουν οι ασκούμενες πολιτικές και οι προσανατολισμοί της χώρας.

Και εδώ βρίσκεται το δεύτερο βασικό σημείο της πρότασης του ΣΥΝ.

Ο ΣΥΝ, υπό την προϋπόθεση αλλαγής του εκλογικού νόμου, προτείνει την προοπτική προγραμματικών συγκλίσεων ώστε να καταστεί δυνατή η συγκρότηση μιας νέας κοινωνίας και πολιτικής πλειοψηφίας που θα εκφραστεί και στο κυβερνητικό επίπεδο. Μια κυβέρνηση δηλαδή ευρείας προοδευτικής συνεργασίας από το σύνολο των προοδευτικών δυνάμεων του τόπου.

4. Η πρόταση αυτή φαίνεται σήμερα ανεδαφική. Το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση ασκεί την πολιτική που ασκεί και αρνείται κάθε ιδέα αλλαγής του εκλογικού νόμου.

Το ΚΚΕ και το ΔΗΚΚΙ ακολουθούν την πολιτική που ακολουθούν και φαίνεται πολύ δύσκολη οποιαδήποτε αλλαγή στην κατεύθυνσή τους.

Ολα αυτά όμως είναι μια στατική εκτίμηση. Αφορούν το σήμερα και δεν προσπαθούν να προβλέψουν τη δυναμική των εξελίξεων και τη διαμόρφωση των πολιτικών πραγμάτων στην πορεία προς τις εκλογές.

Η δική μας η πρόβλεψη είναι ότι όλοι θα υποχρεωθούν να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους ή θα αναγκαστούν να πληρώσουν υψηλό πολιτικό κόστος.

Η πολιτική του ΠΑΣΟΚ πρέπει να ηττηθεί και θα ηττηθεί. Ο ΣΥΝ θα εργαστεί με όλες του τις δυνάμεις για να υπάρξει αυτή η εξέλιξη.

Η πολιτική του ΚΚΕ και του ΔΗΚΚΙ πρέπει να αλλάξουν και θα αλλάξουν εάν δεν θέλουν να μείνουν στο περιθώριο των εξελίξεων. Ο ΣΥΝ θα πάρει όλες τις δυνατές πρωτοβουλίες για να πιέσει προς αυτή την κατεύθυνση.

Συνολικά η εναλλακτική πρόταση εξουσίας που διατυπώνει ο ΣΥΝ δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ανάληψη μεγάλων πολιτικών πρωτοβουλιών, για το άνοιγμα σαφών μετώπων προς κάθε κατεύθυνση, για συνάντηση με την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Διατυπώνοντας ο ΣΥΝ την πρόταση αυτή αναδεικνύεται σε πολιτική δύναμη που διεκδικεί ηγεμονικό ρόλο.

Υπάρχει όμως ένα τελευταίο και ίσως, το πιο σημαντικό στοιχείο.
Ο ηγεμονικός ρόλος που μέσω αυτής της πρόταση διεκδικεί ο ΣΥΝ προϋποθέτει πολιτική και προγραμματική επάρκεια. Προϋποθέτει ένα κόμμα πιο δυναμικό και πιο παραγωγικό από το σημερινό.

Παράλληλα λοιπόν με την ανάπτυξη των πολιτικών πρωτοβουλιών ο ΣΥΝ πρέπει να μπει στη φάση της πιο έντονης αναζήτησης και εμβάθυνσης. Στη φάση της συσπείρωσης όλων των δημιουργικών δυνάμεων του χώρου της Αριστεράς, στη φάση του παραγωγικού και γόνιμου διαλόγου, τόσο στις γραμμές του όσο και στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς.