home *** CD-ROM | disk | FTP | other *** search
/ PC World Komputer 1996 May / PCW596.iso / polskie / eduk / genfast / demo_03.pak / ZNIE_20T.DA_ < prev    next >
INI File  |  1996-02-08  |  4KB  |  115 lines
  1. [procedure Init]
  2. @Reset;
  3. @ClrScr;
  4. @SetPosition(40,15);
  5. @SetColors(0,15);
  6. @Return;
  7.  
  8. [procedure Pictures]
  9. @Reset;
  10. @ClrScr;
  11. @SetPosition(0,70);
  12. @SetColors(0,0);
  13. @Return;
  14.  
  15.  
  16.  
  17. [1!]
  18. @ShowScreen;
  19. @Call:Init;
  20.  
  21.     ~OCENA ZNIEKSZTA£CEÑ ODPOWIEDZI NA SYGNA£ SINUS KWADRAT 20T
  22.  
  23. Ze wzglædu na to, ºe widmo sygnaÆu ~sinus kwadrat 20T~ znajduje siæ w
  24. zakresie czæstotliwo₧ci, w których zawarta jest gÆówna informacja z
  25. toru luminancji i chrominancji, róºne charakterystyki czæstotliwo₧ciowe
  26. w obu torach znajdujå odbicie w znieksztaÆceniach obwiedni sygnaÆu
  27. ~sinus kwadrat 20T~.
  28.  
  29. Jeºeli charakterystyka amplitudowa ma charakter opadajåcy w zakresie
  30. podno₧nej chrominancji, nastæpuje wklæ₧niæcie podstawy sygnaÆu ~sinus
  31. ~kwadrat 20T~ z jednoczesnym zmniejszeniem jego amplitudy o takå samå
  32. warto₧ì. Jeºeli charakterystyka amplitudowa wzrasta w zakresie
  33. podno₧nej chrominancji, nastæpuje uwypuklenie podstawy sygnaÆu ~sinus
  34. ~kwadrat 20T~ z jednoczesnym wzrostem jego amplitudy o takå samå warto₧ì.
  35.  
  36. Takie odksztaÆcenia sygnaÆu ~sinus kwadrat 20T~ powstajå gdy wystæpujå
  37. tylko znieksztaÆcenia charakterystyki amplitudowej. WpÆyw
  38. charakterystyki amplitudowej na ksztaÆt sygnaÆu ~sinus kwadrat 20T
  39. zostanie przedstawiony na nastæpnej stronie.
  40. @CheckEvents;
  41.  
  42. [2!]
  43. @Call:Pictures;
  44. @Picture('znamp20.cgv');
  45. @CheckEvents;
  46.  
  47. [3!]
  48. @Call:Init;
  49.  
  50. W przypadku wystæpowania tylko znieksztaÆceñ fazowych nastæpuje
  51. odksztaÆcenie podstawy sygnaÆu ~sinus kwadrat 20T~ bez zmiany amplitudy.
  52.  
  53. Na nastæpnej stronie zostanå przedstawione przypadki znieksztaÆceñ
  54. charakterystyki fazowej w postaci wzrostu i zmniejszenia grupowego
  55. czasu przej₧cia i odpowiadajåce im ksztaty sygnaÆu ~sinus kwadrat 20T~.
  56. @CheckEvents;
  57.  
  58. [4!]
  59. @Call:Pictures;
  60. @Picture('znfazy20.cgv');
  61. @CheckEvents;
  62.  
  63. [5!]
  64. @Call:Init;
  65.  
  66. W praktyce sygnaÆ ~sinus kwadrat 20T~ wystæpuje w sygnale pomiarowym
  67. najczæ₧ciej w obecno₧ci impulsu prostokåtnego, który sÆuºy jako sygnaÆ
  68. odniesienia. Za pomocå takiego sygnaÆu moºna okre₧liì róºnicæ
  69. wzmocnienia oraz opóªnienia sygnaÆu chrominancji wzglædem sygnaÆu
  70. luminancji. Warto₧ci liczbowe tych parametrów otrzymuje siæ z analizy
  71. odpowiedzi toru wizji na sygnaÆ "~sinus kwadrat 20T + impuls
  72. ~prostokåtny~".
  73.  
  74. W przypadku wystæpowania intermodulacji sygnaÆu chrominancji do sygnaÆu
  75. luminancji, mogå powstaì duºe trudno₧ci przy pomiarze róºnicy
  76. wzmocnienia ze wzglædu na to, ºe podstawa impulsu prostokåtnego i
  77. impulsu ~sinus kwadrat 20T~ nie pokrywajå siæ.
  78.  
  79. W praktyce wystæpujå najczæ₧ciej obydwa rodzaje znieksztaÆceñ
  80. jednocze₧nie i wówczas odksztaÆcenie podstawy sygnaÆu ~sinus kwadrat 20T
  81. jest bardziej skomplikowane.
  82.  
  83. Sumaryczne znieksztaÆcenia objawiajå siæ w postaci odksztaÆcenia
  84. podstawy sygnaÆu ~sinus kwadrat 20T~, które ma ksztaÆt o dwoch ekstremach
  85. o róºnych znakach. Jeºeli pierwsze ekstremum jest dodatnie a drugie
  86. ujemne, wystæpuje wtedy opóªnienie sygnaÆu chrominancji w stosunku do
  87. sygnaÆu luminancji. W przypadku odwrotnym nastæpuje wyprzedzenie
  88. sygnaÆu chrominancji wzglædem sygnaÆu luminancji.
  89. @CheckEvents;
  90.  
  91. [6!]
  92. @Call:Init;
  93.  
  94. Wzajemny stosunek amplitud obu ekstremów dostarcza informacji o
  95. przebiegu charakterystyki amplitudowej. Jeºeli warto₧ì dodatniego
  96. ekstremum jest wiæksza od warto₧ci ujemnego ekstremum, to ₧wiadczy to o
  97. spadku charakterystyki amplitudowej w zakresie sygnaÆu chrominancji.
  98. Natomiast przy wzro₧cie charakterystyki amplitudowej warto₧ì dodatniego
  99. ekstremum podstawy sygnaÆu ~sinus kwadrat 20T~ bædzie mniejsza od
  100. warto₧ci ujemnego ekstremum.
  101.  
  102. Warto₧ì liczbowå znieksztaÆceñ sumarycznych wprowadzonych przez dane
  103. urzådzenie lub tor wizyjny, odpowiadajåcå okre₧lonemu znieksztaÆceniu
  104. podstawy sygnaÆu ~sinus kwadrat 20T~ moºna obliczyì za pomocå nomogramów.
  105.  
  106. Metoda polega na pomiarze odpowiednich amplitud znieksztaÆceñ dolnej
  107. obwiedni impulsu i obliczeniu ich wzglædnych warto₧ci w stosunku do
  108. caÆej amplitudy impulsu sinus kwadrat. Obliczone warto₧ci pozwalajå nam
  109. z nomogramów odczytaì odpowiadajåce im (z uwzglædnieniem znaku) róºnicæ
  110. wzmocnienia i opóªnienie sygnaÆu chrominancji wzglædem sygnaÆu
  111. luminancji. Metoda powyºsza zapewnia wystarczajåcå dokÆadno₧ì pomiaru
  112. jedynie w przypadku duºych róºnic wzmocnienia i opóªnienia sygnaÆu
  113. chrominancji wzglædem sygnaÆu luminancji.
  114. @CheckEvents;
  115.