PC World Komputer 1996 May/PCW596.iso/polskie/eduk/genfast/demo_03.pak/WSTEP.DA_

INI File | 1996-02-08 | 20KB | 578 lines

[procedure Init]
@ClrScr;
@SetPosition(40,15);
@SetColors(0,15);
@Return;



[1!]
@ShowScreen;
@Reset;
@Call:Init;

          ~POMIARY WIERNOÿCI ODTWARZANIA TORU WIZJI

Pod pojæciem wierno₧ci odtwarzania rozumie siæ zdolno₧ì toru wizyjnego
do wytwarzania na swym wyj₧ciu (czyli w miejscu doÆåczenia elektrody
sterujåcej kineskopu) sygnaÆów elektrycznych bædåcych dokÆadnym
odpowiednikiem sygnaÆu obrazu wystæpujåcego na wej₧ciu odbiornika pod
postaciå modulacji amplitudy sygnaÆu wielkiej czæstotliwo₧ci. Tak wiæc
w tym przypadku jako wej₧cie (poczåtek) toru wizji naleºy rozumieì
wej₧cie antenowe odbiornika.

Dla wiernego odtworzenia sygnaÆu obrazu jest wymagane:

1) przeniesienie wszystkich jego skÆadowych harmonicznych z
   zachowaniem ich wzglædnej amplitudy i fazy (brak znieksztaÆceñ
   linearnych) oraz

2) niezaleºno₧ì wzmocnienia toru wizji od amplitudy przenoszonego
   sygnaÆu (brak znieksztaÆceñ nielinearnych).
@CheckEvents;

[2]
@Call:Init;
Sprawdzenie warunku pierwszego moºe siæ wiæc sprowadzaì do
sprawdzenia przebiegu charakterystyk czæstotliwo₧ciowych toru wizji;
zaleºno₧ì wzmocnienia definiowanego jako stosunek sygnaÆu wyj₧ciowego
do sygnaÆu wej₧ciowego oraz zaleºno₧ì opóªnienia sygnaÆu wyj₧ciowego
wzglædem wej₧ciowego jako funkcji czæstotliwo₧ci sygnaÆu w zakresie
wizyjnym. W przypadku odbiornika kolorowego charakterystyki
czæstotliwo₧ciowe naleºy okre₧liì niezaleºnie dla toru luminancji i
toru (lub torów) chrominancji, a ponadto sprawdziì zgodno₧ì opóªnienia
wnoszonego przez oba tory (tzn.  zgodno₧ì czasowå sygnaÆów na wyj₧ciu
torów luminancji i chrominancji w przypadku ich zgodno₧ci na wej₧ciach
torów).

Sprawdzenie zgodno₧ci czasowej sygnaÆów luminancji i chrominancji jest
sprawå wzglædnie prostå, a z uzyskiwanych wyników - tzn.  pomierzonej
niezgodno₧ci czasowej - jest stosunkowo Æatwo przewidzieì stopieñ
znieksztaÆcenia odtwarzanego obrazu, polegajåcego na przemieszczeniu
poziomym barw wzglædem konturów odtwarzanego obrazu.  Jednak pomiar
zaleºno₧ci opóªnienia toru wizji w funkcji czæstotliwo₧ci jest bardzo
kÆopotliwy.
@CheckEvents;

[3]
@Call:Init;

Równoczesne do₧ì trudne jest okre₧lenie stopnia zauwaºalno₧ci
powstajåcych znieksztaÆceñ na podstawie uzyskanych charakterystyk
czæstotliwo₧ciowych. Dlatego obecnie istnieje silna tendencja do
okre₧lania wierno₧ci odtwarzania toru wizji odbiorników na podstawie
znieksztaÆceñ wystæpujåcych w przebiegu wyj₧ciowym przy danym, znanym
przebiegu wej₧ciowym. Jako sygnaÆ pomiarowy stosuje siæ w takim
przypadku sygnaÆ zÆoºony z impulsu typu sinus kwadrat i impulsu
prostokåtnego.  SygnaÆem takim bada siæ niezaleºnie tor luminancji i
tor chrominancji (w przypadku odbiornika monochromatycznego wystæpuje
oczywi₧cie tylko badanie toru luminancji).

Omówione sygnaÆy pomiarowe nie uwzglædniajå przenoszenia skÆadowej
staÆej przez tor wizji, której wzmocnienie powinno byì takie samo jak
wzmocnienie pozostaÆych skÆadowych. NiespeÆnienie tego warunku objawia
siæ zmianå ₧redniej luminancji obrazu, a przy odtwarzaniu obrazów
kolorowych równieº zmianå nasycenia barwy. Z tego wzglædu przeprowadza
siæ zazwyczaj przy okre₧laniu wierno₧ci odtwarzania badanie
znieksztaÆceñ sklådowej staÆej w torze wizji.
@CheckEvents;

[4]
@Call:Init;

Sprawdzenie warunku drugiego, mówiåcego o niezaleºno₧ci wzmocnienia
toru od poziomu przenoszonych sygnaÆów (torów luminancji i chrominancji
w odbiorniku kolorowym) sprowadza siæ do pomiaru wzmocnienia dla
róºnych poziomów sygnaÆu obrazu pomiædzy poziomami czerni i bieli.
Pomiaru tego, zwanego pomiarem znieksztaÆceñ nielinearnych, dokonuje
siæ za pomocå specjalnego sygnaÆu schodkowego o sze₧ciu poziomach,
oddzielnie dla torów luminancji i chrominancji.
@CheckEvents;

[5!]
@Call:Init;

   ~PRZEGLÅD NAJCZÉÿCIEJ STOSOWANYCH SYGNA£úW POMIAROWYCH

Do badania urzådzeñ telewizyjnych jest stosowanych wiele rodzajów
sygnaÆów pomiarowych. Poszczególne organizacje telewizyjne wprowadziÆy
na swoim terenie róºne zestawy sygnaÆów pomiarowych, a dÆugoletnie ich
stosowanie spowodowaÆo moºliwo₧ì szybkiej interpretacji uzyskanych
wyników przez obsÆugæ eksploatacyjnå czy serwisowå.  Niezbædne jednak
okazaÆo siæ wprowadzenie pewnej normalizacji w tym zakresie ze wzglædu
na przeprowadzanie szeregu pomiarów miædzynarodowych linii przesyÆowych
jak i ze wzglædu na ujednolicenie produkcji generatorów sygnaÆów
pomiarowych. W skali miædzynarodowej zostaÆy wiæc znormalizowane trzy
sygnaÆy pomiarowe pozwalajåce na zmierzenie podstawowych parametrów
torów wizyjnych.  Så to tzw. ~sygnaÆy pomiarowe nr 1, nr 2, nr 3.
@CheckEvents;

[6!]
@Call:Init;
                    ~SYGNA£ POMIAROWY NR 1

~SygnaÆ pomiarowy nr 1~ skÆada siæ z ciågu impulsów prostokåtnych o
czæstotliwo₧ci powtarzania 50 Hz i amplitudzie równej znamionowemu
poziomowi sygnaÆu obrazy, poprzecinanego ciågiem impulsów
synchronizacji i wygaszania linii. Zwis sygnaÆu pomiarowego na wyj₧ciu
ªródÆa sygnaÆu nie powinien przekraczaì 1%, zarówno na poziomie bieli
jak i na poziomie czerni. Zawarte w sygnale impulsy linii nie powinny
mieì wiækszych zwisów niº 1%. SygnaÆ ten sÆuºy do pomiarów
znieksztaÆceñ toru w zakresie maÆych czæstotliwo₧ci.
@SetPosition(0,190);
@Picture('sygpom1.cgv');
@CheckEvents;

[7!]
@Call:Init;

                    ~SYGNA£ POMIAROWY NR 2

~SygnaÆ pomiarowy nr 2~ skÆada siæ z ciågu impulsów prostokåtnych o
czæstotliwo₧ci powtarzania 15625 Hz, w który wprowadzone så impulsy
~sinus kwadrat 2T~ oraz sygnaÆy ~sinus kwadrat 20T~. SygnaÆ ten zawiera
impulsy synchronizacji i wygaszania lini i moºe równieº zawieraì
impulsy synchronizacji i wygaszania pola.

PoÆoºenie poszczególnych impulsów w czasie trwania lini pokazuje
rysunek.  Amplituda impulsów prostokåtnych równa jest znamionowej
warto₧ci miædzyszczytowej sygnaÆu obrazu z dokÆadno₧ciå ± 1%, czas ich
trwania wynosi 24 µs, a czas narastania i opadania ich zboczy powinny
byì sobie równe i wynosiì 80 ± 5 ns lub 100 ± 5 ns. Ponadto jest
poºådane, aby ksztaÆt zboczy impulsów przebiegaÆ wedÆug funkcji sinus
kwadrat.  Zwis pÆaskiej czæ₧ci impulsów prostokåtnych powinien byì
mniejszy niº 1%, a przerosty nie powinny przekraczaì 1%.
@CheckEvents;

[8!]
@Reset;
@ClrScr;
@SetColors(0,15);
@SetPosition(0,90);
@Picture('sygpom2.cgv');
@CheckEvents;


[9!]
@Call:Init;

Amplituda sygnaÆów ~sinus kwadrat 2T oraz 20T~ jest równa amplitudzie
impulsów prostokåtnych z dokÆadno₧ciå ± 1%. Czas trwania impulsów
~sinus kwadrat 2T~ mierzony na poÆowie ich wysoko₧ci powinien wynosiì
160 ± 5 ns. Czas trwania sygnaÆu ~sinus kwadrat 20T~ na poÆowie
wysoko₧ci powinien wynosiì 2 µs ± 0,06 µs, a nierównomierno₧ì jego
podstawy 0,5% jego amplitudy.  Róºnica wzmocnienia miædzy zawartymi w
sygnale 20t sygnaÆami luminancji i chrominancji powinna byì nie wiæksza
niº ± 0,05 dB, a róºnica grupowego czasu przej₧cia nie wiæksza od 10
ns.  Stosunek amplitudy podno₧nej chrominancji do do jej wyºszych
harmonicznych zawartych w sygnale, powinien byì wiækszy od 40 dB.

~SygnaÆ nr 2~ sÆuºy do pomiaru charakterystyk impulsowych w zakresie
₧rednich i wyºszych czæstotliwo₧ci pasma, tÆumienno₧ci wynikowej toru
oraz jej stabilno₧ci. Zawarty w sygnale impuls ~sinus kwadrat 2T
pozwala równieº na pomiar tÆumienno₧ci niedopasowania, a sygnaÆ ~sinus
~kwadrat 20T~ sÆuºy do pomiaru róºnicy wzmocnienia i opóªnienia
pomiædzy sygnaÆami luminancji i chrominancji oraz intermodulacji
sygnaÆu chrominancji do sygnaÆu luminancji.

@CheckEvents;

[10!]
@Call:Init;

                     ~SYGNA£ POMIAROWY NR 3

~SygnaÆ pomiarowy nr 3~ skÆada siæ z ciågu impulsów piÆoksztaÆtnych
zawartych miædzy poziomami bieli czerni, powtarzajåcych siæ co czwartå
liniæ analizy - wprowadzonego w ciåg impulsów synchronizacji i
wygaszania linii. Amplituda impulsów piÆoksztaÆtnych równa siæ
znamionowemu poziomowi sygnaÆu obrazu. Na sygnaÆ piÆoksztaÆtny så
naÆoºone sygnaÆy sinusoidalne o przeÆåczanych czæstotliwo₧ciach,
równych 1,2 MHz ± 5 %; 4,43 MHz ± 5 % lub przy pomiarze fazy róºnicowej
4,43361875 MHz ± 10 Hz; o warto₧ci miædzyszczytowej równej 0,1 lub 0,14
± 0,007 V. WÆasne znieksztaÆcenia nielinearne sygnaÆu pomiarowego o
czæstotliwo₧ci 1,2 MHz powinny byì mniejsze od 0,5 %.  WÆasna faza
róºnicowa sygnaÆu o czæstotliwo₧ci 4,43361875 MHz nie powinna
przekraczaì 0,5 stopnia, a wzmocnienie róºnicowe nie powinno byì
wiæksze od 0,5 %.  Linie analizy znajdujåce siæ pomiædzy sygnaÆami
piÆoksztaÆtnymi powinny mieì poziom czarny lub biaÆy.  ~SygnaÆ nr 3
sÆuºy do pomiaru znieksztaÆceñ nielinearnych oraz róºnicowych toru.
@CheckEvents;

[11!]
@ClrScr;
@Reset;
@SetColors(0,15);
@SetPosition(0,120);
@Picture('sygpom3.cgv');
@CheckEvents;

[12!]
@Call:Init;

                  ~TELEWIZYJNE LINIE KONTROLNE

Omawiane dotychczas sygnaÆy kontrolne pozwalajå na sprawdzenie urzådzeñ
telewizyjnych tylko w okresach wolnych od pracy programowej. SygnaÆ
kontrolny jest bowiem przesyÆany zamiast sygnaÆu obrazu. Przy coraz
wiækszej zajæto₧ci programowej staÆo siæ konieczne rozwijanie metod
badania urzådzeñ za pomocå sygnaÆów pomiarowych przesyÆanych na liniach
kontrolnych, w czasie wygaszania pola. CiågÆa kontrola urzådzeñ
umoºliwia szybkie zauwaºenie powstajåcych usterek, jak równieº
wykonanie niezbædnych korekcji w czasie trwania programu.

Impuls wygaszania pola trwa przez okres 25 linii, z tego 8 linii jest
zajætych na impulsy wyrównawcze i sygnaÆ synchronizacji pola, kolejne 9
jest przeznaczone w systemie SECAM na sygnaÆ identyfikacji kolorów.
PozostaÆe kinie så wolne i mogå byì wykorzystane do przesyÆania
sygnaÆów pomocniczych lub kontrolnych. Na ekranie odbiornika
telewizyjnego linie te så zgrupowane w górnej czæ₧ci ekranu i przy
prawidÆowym ustawieniu wymiarów rastru så niewidoczne dla widza. Na
takich liniach moºna przesyÆaì dowolne sygnaÆy, bez konieczno₧ci
usuwania ich przed emisjå.

@CheckEvents;

[13!]
@Call:Init;

Moºliwo₧ì ta zostaÆa wykorzystana do przesyÆania sygnaÆów
przeznaczonych do:

- kontroli pracy urzådzeñ telewizyjnych i pomiarów torów przesyÆowych w
  czasie nadawania programu
- przesyÆania danych zwiåzanych z identyfikacjå ªródeÆ, zdalnå kontrolå
  i sterowaniem urzådzeñ oraz innych sygnaÆów pomocniczych.

Linie przeznaczone do tych celów nazywane så ogólnie liniami
kontrolnymi.  PoÆoºenie linii kontrolnych znormalizowane jest w skali
miædzynarodowej.  Ustalono, ºe jako linie kontrolne bædzie siæ
wykorzystywaì linie 16..24 i 329...337, przy czym poszczególne linie
przeznaczono dla nastæpujåcych sygnaÆów:

- linia 16 (329) - przesyÆanie danych
- linie 17 (330) i 18 (331) - wykorzystywane na potrzeby telegazety
- linie 19 (332) i 20 (333) - sygnaÆy kontrolne miædzynarodowe
- linie 21 (334), 22 (335) i 23 (336) - sygnaÆy kontrolne krajowe
- linia 24 (337) - przeznaczona do pomiaru szumu na liniach
  przesyÆowych.
@CheckEvents;

[14!]
@Call:Init;

Miædzynarodowe sygnaÆy kontrolne przeznaczone så do kontroli i pomiarów
parametrów linii przesyÆowych przy miædzynarodowej wymianie programów
telewizyjnych. SygnaÆy te powinny byì wÆåczane przez o₧rodek
produkujåcy program w punkcie poczåtkowym miædzynarodowej linii
przesyÆowej i nie mogå byì wymazywane w ºadnym punkcie po₧redniczåcym,
a dopiero w punkcie koñcowym miædzynarodowej linii przesyÆowej.

Krajowe sygnaÆy kontrolne så stosowane do wielu róºnych celów. Do
pomiarów i kontroli torów przesyÆowych, do kontroli nadajników
telewizyjnych, jak równieº do automatycznej regulacji i korekcji
urzådzeñ telewizyjnych. SygnaÆy krajowe så wÆåczane i wymazywane w
dowolnych punktach w obræbie danego kraju.

KsztaÆty krajowych sygnaÆów kontrolnych nie så znormalizowane w skali
miædzynarodowej, natomiast ksztaÆty sygnaÆów nadawanych na liniach
kontrolnych 19 (332) i 20 (333) zostaÆy uzgodnione w ramach organizacji
miædzynarodowych - OIRT i CCIR.
@CheckEvents;

[15!]
@Call:Init;

Opracowane w roku 1970 zalecenie CCIR, w którym przewidziano
wprowadzenie na cztery miædzynarodowe linie kontrolne czterech róºnych
sygnaÆów pomiarowych, pozwala na przeprowadzenie w zasadzie peÆnych
pomiarów torów przesyÆowych telewizji kolorowej.

WedÆug wymagañ, okres kaºdej linii - H zostaÆ podzielony na 32 równe
odcinki z dokÆadno₧ciå ± 40 ns, tak wiæc poÆoºenie poszczególnych
fragmentów sygnaÆu podaje siæ w jednostkach H/32.
@CheckEvents;

[16!]
@Reset;
@ClrScr;
@SetColors(0,0);
@SetPosition(0,70);
@Picture('linia17.cgv');
@CheckEvents;

[17!]
@A:=17
@Call:Init;

SygnaÆ wÆåczany na liniæ 19 skÆada siæ z nastæpujåcych czæ₧ci:

a) impuls bieli - B2
- poÆoºenie: 6H/32 ... 11H/32
- czas trwania: 5H/32
- amplituda: (0.700 ± 0.007) V
- czasy narastania i opadania mogå byì ksztaÆtowane filtrem sinus
  kwadrat bådª teº mogå wynosiì ok. 100 ns;

b) impuls ~sinus kwadrat 2T~ - B1
- poÆoºenie: 13H/32
- amplituda równa amplitudzie impulsu bieli ± 1%
- szeroko₧ì w poÆowie wysoko₧ci: 160 lub 200 ns;

c) ~sygnaÆ sinus kwadrat 20T~ - F
- poÆoºenie wierzchoÆka: 16H/32
- poÆoºenie podstawy: 15H/32 ... 17H/32
- amplituda równa amplitudzie impulsu bieli ± 1%
- szeroko₧ì w poÆowie wysoko₧ci: (2 ± 0.06) µs
- wÆasna róºnica wzmocnienia sygnaÆu luminancji i chrominancji: ≤ 0.5%
- wÆasna róºnica opóªnieñ sygnaÆu luminancji i chrominancji: ≤ 10 ns
- nierównomierno₧ì podstawy impulsu: ≤ 0.5%
- tÆumienie harmonicznych czæstotliwo₧ci podno₧nej: co najmniej 40 dB
  w stosunku do czæstotliwo₧ci podstawowej;

@DrawButton(430,370,610,410,5,200,'Linia kontrolna 19','');
@CheckEvents;

[18!]
@A:=18;
@Call:Init;

d) sygnaÆ 5-schodkowy - D1
- poÆoºenie: 20H/32 ... 31H/32
- amplituda caÆego sygnaÆu równa amplitudzie impulsu bieli ± 1%
- normalna amplituda kaºdego ze schodków: 1/5 amplitudy impulsu bieli
  (warto₧ì znamionowa - 0.140 V)
- czasy narastania i opadania zboczy: ksztaÆtowane tak, aby skÆadowe
  sygnaÆu luminancji miaÆy pierwsze zero na czæstotliwo₧ci 4.43 MHz
- dopuszcza siæ wprowadzenie na sygnaÆ schodkowy nakÆadki sinusoidalnej
  o czæstotliwo₧ci równej podno₧nej chrominancji miædzy punktami 18H/32
  i 31H/32.

@DrawButton(430,370,610,410,5,200,'Linia kontrolna 19','');
@CheckEvents;

[19!]
@Reset;
@ClrScr;
@SetColors(0,0);
@SetPosition(0,0);
@Picture('linia18.cgv');
@CheckEvents;

[20!]
@A:=20
@Call:Init;

SygnaÆ wÆåczany na liniæ 20 skÆada siæ z nastæpujåcych czæ₧ci:

a) poziom ₧redni
- poÆoºenie: 6H/32 ... 31H/32
- amplituda mierzona od poziomu wygaszania: równa poÆowie amplitudy
  impulsu bieli ± 1%, warto₧ì znamionowa 0.35 V;

b) impuls odniesienia - C1
- poÆoºenie: 6H/32 ... 10H/32
- amplitudy mierzone od poziomu wygaszania:
  czæ₧ì I - 4/5 amplitudy impulsu bieli ± 1%
  (warto₧ì znamionowa 0.560 V),
  czæ₧ì II - 1/5 amplitudy impulsu bieli ± 1%
  (warto₧ì znamionowa 0.140 V);

c) sinusoidalny sygnaÆ odniesienia - C2 alternatywa impulsu odniesienia
- poÆoºenie poczåtku: 9H/32
- czæstotliwo₧ì: 200 kHz
- amplituda miædzyszczytowa: 3/5 amplitudy impulsu bieli ± 1%
  (warto₧ì znamionowa 0.420 V);

@DrawButton(430,370,610,410,5,210,'Linia kontrolna 20','');
@CheckEvents;

[21!]
@A:=21
@Call:Init;

d) sygnaÆy sinusoidalne naÆoºone na poziom ₧redni - C3
- poÆoºenie poczåtku 1 grupy: 12H/32, czæstotliwo₧ì: 0.5 MHz
- poÆoºenie poczåtku 2 grupy: 15H/32, czæstotliwo₧ì: 1.0 MHz
- poÆoºenie poczåtku 3 grupy: 18H/32, czæstotliwo₧ì: 2.0 MHz
- poÆoºenie poczåtku 4 grupy: 21H/32, czæstotliwo₧ì: 4.0 MHz
- poÆoºenie poczåtku 5 grupy: 24H/32, czæstotliwo₧ì: 4.8 MHz
- poÆoºenie poczåtku 6 grupy: 27H/32, czæstotliwo₧ì: 5.8 MHz.

Kaºda z grup powinna siæ zaczynaì od fazy zerowej i powinna zawieraì
maksymalnå liczbæ caÆkowitych okresów. Przerwy pomiædzy kolejnymi
grupami nie powinny byì krótsze niº 0.4 µs, ani dÆuºsze niº 2.0 µs.

- amplituda miædzyszczytowa równa amplitudzie impulsu odniesienia ± 1%
  (warto₧ì znamionowa 0.42 V)
- skÆadowa staÆa kaºdej z grup nie powinna przekraczaì 0.5% amplitudy
  impulsu odniesienia.

@DrawButton(430,370,610,410,5,210,'Linia kontrolna 20','');
@CheckEvents;

[22!]
@Reset;
@ClrScr;
@SetColors(0,0);
@SetPosition(0,70);
@Picture('linia330.cgv');
@CheckEvents;

[23!]
@A:=23
@Call:Init;

SygnaÆ wÆåczany na liniæ 332 skÆada siæ z nastæpujåcych czæ₧ci:

a) impuls bieli - B2
- poÆozenia: 6/32 ... 11H/32
- czas trwania: 5/32
- amplituda: (0.700 ± 0.007) V
- czasy narastania i opadania mogå byì ksztaÆtowane filtrem sinus
  kwadrat bådª teº mogå wynosiì ok. 100 ns;

b) ~impuls sinus kwadrat 2T~ - B1
- poÆoºenie: 13H/32
- amplituda równa amplitudzie impulsu bieli ±1%
- szeroko₧ì w poÆowie wysoko₧ci: 160 lub 200 ns;

@DrawButton(430,370,610,410,5,220,'Linia kontrolna 332','');
@CheckEvents;

[24!]
@A:=24
@Call:Init;

c) sygnaÆ 5-schodkowy - D2
- parametry sygnaÆu schodkowego identyczne jak dla sygnaÆu D1 na linii
  17. Na sygnaÆ schodkowy naÆoºone jest napiæcie sinusoidalne o
  nastæpujåcych parametrach:
  - poÆoºenie: 15H/32 ... 30H/32
  - amplituda miædzyszczytowa: 0.280 V z tolerancjå ± 2%
  - wÆasne znieksztaÆcenia róºnicowe wzmocnienia: ≤ 0.5%
  - wÆasne znieksztaÆcenia róºnicowe fazy: ≤ 0.2°
  - czas narastania obwiedni ok. 1 µs
  - czæstotliwo₧ì: 4.43361875 MHz ± 10 Hz.

@DrawButton(430,370,610,410,5,220,'Linia kontrolna 332','');
@CheckEvents;

[25!]
@Reset;
@ClrScr;
@SetColors(0,0);
@SetPosition(0,70);
@Picture('linia331.cgv');
@CheckEvents;

[26!]
@A:=26
@Call:Init;

SygnaÆ wÆåczany na liniæ 333 skÆada siæ z nastæpujåcych czæ₧ci:

a) poziom ₧redni
- poÆoºenie: 6H/32 ... 31H/32
- amplituda mierzona od poziomu wygaszania równa poÆowie amplitudy
  impulsu bieli ± 1% (warto₧ì znamionowa 0.350 V);

b) impuls chrominancji - G1
- poÆoºenie 17H/32 ... 14H/32
- amplituda miædzyszczytowa równa amplitudzie impulsu bieli ±1%
  (warto₧ì znamionowa 0.700 V)
- czas narastania i opadania: ok. 1 µs
- intermodulacja sygnaÆu chrominancji do sygnaÆu luminancji: ≤ 0.5%
  poziomu ₧redniego
- róºnica fazy pomiædzy sinusoidami naÆoºonymi na linie 330 i 331
  nie wiæksza niº 2°
- czæstotliwo₧ì: 4.43361875 MHz ± 10 Hz;

@DrawButton(430,370,610,410,5,230,'Linia kontrolna 333','');
@CheckEvents;

[27!]
@A:=27
@Call:Init;

c) 3-poziomowy impuls chrominancji - G2
SygnaÆ ten moºe byì stosowany jako alternatywa impulsu chrominancji G1.
- poÆoºenie: 7H/32, 9H/32, 11H/32 i 14H/32
- amplituda miædzyszczytowa:
  czæ₧ì I: 1/5 amplitudy impulsu bieli ± 1%
  (warto₧ì znamionowa 0.140 V),
  czæ₧ì II: 3/5 amplitudy impulsu bieli ± 1%
  (warto₧ì znamionowa 0.420 V),
  czæ₧ì III: równy amplitudzie impulsu bieli ± 1%
  (warto₧ì znamionowa 0.700 V)
- czas narastania i opadania ok. 1 µs
- intermodulacja sygnaÆu chrominancji do sygnaÆu luminancji: ≤ 0.5%
  poziomu ₧redniego
- wÆasne znieksztaÆcenia faza/amplituda: ≤ 0.5°
- róºnica fazy pomiædzy sinusoidami naÆoºonymi na linie 330 i 331: ≤ 2°
- czæstotliwo₧ì: 4.43361875 MHz ± 10 Hz;

d) sygnaÆ podno₧nej odniesienia - moºe byì stosowany jako sygnaÆ
   odniesienia dla pomiaru fazy róºnicowej
- poÆoºenie: 17H/32 ... 30H/32
- amplituda miædzyszczytowa: 3/5 amplitudy impulsu bieli ± 1%
  (warto₧ì znamionowa 0.420 V)
- czas narastania i opadania ok. 1 µs
- róºnica fazy pomiædzy podno₧nymi naÆoºonymi na linie 330 i 331: ≤ 2°.

@DrawButton(430,370,610,410,5,230,'Linia kontrolna 333','');
@CheckEvents;


[28]
@GoTo:0

[200]
@ClrScr;
@SetColors(0,0);
@SetPosition(0,70);
@Picture('linia17.cgv');
@SetColors(8,15);
@DrawButton(450,370,600,410,5,201,'Powrót do opisu','');
@CheckEvents;

[201]
@GoTo:%A

[210]
@ClrScr;
@SetColors(0,0);
@SetPosition(0,0);
@Picture('linia18.cgv');
@SetColors(8,15);
@DrawButton(450,370,600,410,5,211,'Powrót do opisu','');
@CheckEvents;

[211]
@GoTo:%A

[220]
@ClrScr;
@SetColors(0,0);
@SetPosition(0,0);
@Picture('linia330.cgv');
@SetColors(8,15);
@DrawButton(450,370,600,410,5,221,'Powrót do opisu','');
@CheckEvents;

[221]
@GoTo:%A

[230]
@ClrScr;
@SetColors(0,0);
@SetPosition(0,0);
@Picture('linia331.cgv');
@SetColors(8,15);
@DrawButton(450,370,600,410,5,231,'Powrót do opisu','');
@CheckEvents;

[231]
@GoTo:%A