PC World Komputer 1996 May/PCW596.iso/polskie/eduk/genfast/demo_03.pak/OPIS_2T.DA_

INI File | 1996-02-08 | 5KB | 147 lines

[procedure InitScreen];
@Reset;
@ClrScr;
@SetColors(0,15);
@SetPosition(20,14);
@Return;

[1!]
@ShowScreen;
@Call:InitScreen;

          ~OGúLNA CHARAKTERYSTYKA IMPULSU "SINUS KWADRAT"

Stosowanie do pomiarów urzådzeñ wizyjnych impulsów bædåcych
przybliºeniem impulsu Diraca lub sygnaÆu skoku jednostkowego nie daje
jednoznacznej odpowiedzi o zdolno₧ci danego urzådzenia do przeniesienia
sygnaÆu wizyjnego. Ocena ta nie jest caÆkowicie jednoznaczna, poniewaº
widmo takich impulsów zajmuje bardzo szerokie pasmo i na ksztaÆt
impulsu wpÆywajå nie tylko wÆa₧ciwo₧ci badanego urzådzenia w pa₧mie
wizyjnym, ale równieº poza nim.

Kaºdy system telewizyjny ma ograniczone pasmo czæstotliwo₧ci okre₧lone
przy pomocy górnej czæstotliwo₧ci granicznej (fg). W systemie
telewizyjnym stosowanym w pañstwach naleºåcych do OIRT czæstotliwo₧ì fg
wynosi 6 Mhz, a w CCIR 5 Mhz.

W zwiåzku z tym poszukiwano impulsu, którego widmo czæstotliwo₧ci
byÆoby zbliºone do pasma sygnaÆu wizyjnego, a jednocze₧nie prosty i
symetryczny ksztaÆt pozwalaÆby na Æatwe okre₧lenie jego znieksztaÆceñ.
Impulsem odpowiadajåcym powyºszej charakterystyce okazaÆ siæ tzw.
impuls sinus kwadrat, którego ksztaÆt pokazuje rysunek.

@CheckEvents

[2!]
@Reset;
@ClrScr;
@Line(220,270,220,50);
@Line(210,60,220,50);
@Line(230,60,220,50);
@Line(220,270,450,270);
@Line(435,265,450,270);
@Line(435,275,450,270);
@Line(215,70,225,70);
@Line(215,170,225,170);
@SetPosition(170,66);
@FastWrite('100%');
@SetPosition(170,166);
@FastWrite('50%');
@SetPosition(215,273);
@FastWrite('0');
@Line(270,267,270,273);
@Line(320,267,320,273);
@Line(370,267,370,273);
@Line(420,267,420,273);
@SetPosition(258,275);
<#226>/2
@SetPosition(316,275);
<#226>
@SetPosition(350,275);
3/2 <#226>
@SetPosition(410,275);
2<#226>
@SetPosition(150,15);
@FastWrite('KsztaÆt impulsu sinus kwadrat 2T');
@A:=0
@K:=220
@L:=270
@Repeat:101
@A:=%A+1
@C:=(sin(3.14159*%A/100))*(sin(3.14159*%A/100))*200
@D:=%A*2+220
@B:=270-%C
@Line(%K,%L,%D,%B);
@K:=%D
@L:=%B
@Next
@Line(370,170,380,165);
@Line(370,170,380,175);
@Line(240,170,400,170);
@Line(260,165,270,170);
@Line(260,175,270,170);
@Line(220,170,420,170);
@SetPosition(295,150);
@FastWrite('160 ns');
@SetPosition(440,250);
@FastWrite('t');
@SetPosition(185,50);
@FastWrite('A');
@CheckEvents;

[3!]
@Call:InitScreen;

Matematycznie impuls ten moºna opisaì nastæpujåco:

                             2 <#227>
              A(t) = sin ² ───────  t    dla <#179>t ─ <#226><#179> <= <#226>
                            2 <#226>

                     A(t) = 0     dla <#179>t ─ <#226><#179> > <#226>

Impuls sinus kwadrat o szeroko₧ci równej 1/fg mierzony w poÆowie jego
amplitudy jest odpowiednikiem najmniejszego elementu obrazu,jaki jest w
stanie przenie₧ì i odtworzyì dany tor telewizyjny.

Impuls o tej szeroko₧ci przyjæto nazywaì impulsem sinus kwadrat 2T,
gdzie

                               1
                        2T = ─────
                               fg
@CheckEvents;

[4!]
@Call:InitScreen;

Praktycznie impuls sinus kwadrat jest wytwarzany z wåskiego impulsu
szpilkowego, który jest ksztaÆtowany za pomocå filtru Thomsona.
@SetPosition(0,140);
@Picture('wytimp2t.cgv');
@CheckEvents;

[5!]
@Call:InitScreen;

Widmo filtru Thomsona nie pokrywa siæ dokÆadnie z widmem impulsu sinus
kwadrat, dlatego teº otrzymany na wyj₧ciu filtru impuls róºni siæ nieco
ksztaÆtem od przebiegu teoretycznego, niemniej stanowi jego dostateczne
przybliºenie. Prowadzone så prace nad uzyskaniem bardziej dokÆadnego
przybliºenia ksztaÆtu impulsu sinus kwadrat. Moºna to jedynie osiågnåì
za pomocå skomplikowanych filtrów wieloczÆonowych. Dlatego obecnie
jest stosowany wyÆåcznie filtr Thomsona; jest on teº zalecany przez
CCIR jako filtr do wytworzenia impulsu standardowego. Wprowadzajåc
impuls sinus kwadrat na wej₧cie badanego urzådzenia, na jego wyj₧ciu
otrzymuje siæ impuls odksztaÆcony. Wielko₧ì i rodzaj odksztaÆcenia
impulsu sinus kwadrat zaleºå od charakterystyki czæstotliwo₧ciowej
badanego urzådzenia. Do oceny znieksztaÆceñ sÆuºå specjalne szablony.
Na ksztaÆt impulsu sinus kwadrat na wyj₧ciu urzådzenia badanego ma
wpÆyw równieº charakterystyka fazowa. ZnieksztaÆcenia charakterystyki
fazowej objawiajå siæ wystæpowaniem oscylacji przed lub za impulsem
sinus kwadrat. Amplituda oscylacji jest tym wiæksza im wiæksze så
znieksztaÆcenia fazowe badanego urzådzenia. Powodem pojawienia siæ
oscylacji za impulsem sinus kwadrat moºe staì siæ równieº brak
dopasowania w poszczególnych torach badanego urzådzenia.
@CheckEvents;