"Znachor" jest programem, peˆni¥cym funkcj© rejestratora danych oraz
"inteligentnego", podr©cznego archiwum. Zostaˆ on opracowany gˆ¢wnie 
dla prywatnych gabinet¢w lekarskich lub niewielkich przychodni.
Program jest aplikacja,kt¢ra mo¾e, pracowa† np. w sieciach Novell Netware, 
lecz wymaga to jej odr©bnej instalacji.
Sˆ¢wko o mo¾liwo˜ciach 
Bardzo cz©sto si© zdarza, ¾e u¾ytkownik oczekuje od programu komputerowego
rzeczy niemo¾liwych, np. pragn¥c, aby ten wyr©czyˆ go w wi©kszo˜ci 
biurokratycznych zadaä lub te¾ uwolniˆ od my˜lenia. Innymi sˆowy, uwa¾a,
¾e program powinien by† "idealnym sˆu¾¥cym", kt¢ry odgaduje i interpretuje 
natychmiast polecenia swojego Pana.
Niestety tak si© nieszcz©˜liwie skˆada, ¾e wi©kszo˜† obecnie dziaˆaj¥cych
aplikacji wykonuje tylko to, do czego zostaˆy stworzone i nie troszczy si© 
specjalnie o jakikolwiek sens swojej pracy.
Wynika z prostego faktu - nadanie znaczenia jakimkolwiek informacjom zale¾y
caˆkowicie od czˆowieka. 
Warto o tym pami©ta†, gdy¾ medycyna jest szczeg¢lnie uwra¾liwiona na tre˜† 
i jednoznaczno˜† informacji. O warto˜ci programu komputerowego opisuj¥cego
pacjent¢w w znacznym stopniu musi wi©c decydowa† wiedza lekarza,
potrafi¥cego dokˆadnie sparametryzowa† przypadki chorobowe i
okre˜li† ich cechy charakterystyczne.
W tym ˜wietle "Znachor" mo¾e by† wi©c traktowany jedynie jako "sprytne" 
narz©dzie, kt¢re dostarcza jednoznacznej informacji o pacjencie. 
Jego mo¾liwo˜ci to: zapis, aktualizacja i przetwarzanie usystematyzowanych 
danych oraz wyr©czanie lekarza w prowadzeniu kartoteki pacjent¢w, a w 
poˆaczeniu z innymi programami tak¾e ewidencja chorych. Nie przyda si© jednak
nikomu jako system ekspercki i nie nale¾y tego od niego oczekiwa†.
Tak wi©c istotn¥ cech¥ "Znachora" jest jedynie to, ¾e posˆuguje si© on 
wielko˜ciami, kt¢re przyjmuj¥ skoäczone zbiory warto˜ci i zostaˆy opisane za 
pomoc¥ tablic kodowych. Ich u¾ywanie mo¾e bowiem uˆatwi† usystematyzowanie 
wiedzy medycznej i niesie w sobie spore walory dydaktyczne. 
Nie jest to jednak system o sztucznej inteligencji, gdy¾ nie potrafi
sprawdza† powi¥zaä mi©dzy parametrami. Oznacza to, ¾e nie jest w stanie ani 
zweryfikowa† czyjekolwiek decyzji, ani te¾ wyci¥ga† wniosku.

Co to jest baza danych?

Wyobra«my sobie kartotek©, w kt¢rej ka¾da wizyta zapisywana jest na osobnej kartce. Kartki takie nosz¥ w terminologii komputerowej nazw© rekord¢w (zapis¢w jednostkowych). W skˆad rekordu wchodz¥ tzw. pola informacyjne, a ka¾de pole mo¾e zawiera† informacje ˜ci˜le okre˜lonego typu.
Rozwa¾my to na przykˆadzie:Zaˆ¢¾my, ¾e rekord o nazwie "DANE EWIDENCYJNE" zawiera pola:
MIEJSCE ZAMIESZKANIA
MIEJSCE URODZENIA itd.
Ka¾de z tych p¢l mo¾e przyjmowa† z g¢ry ustalone warto˜ci (tzw. kody).Np. pole MIEJSCE ZAMIESZKANIA mo¾e by† okre˜lone jako:
Miasto.
Wie˜.
Rekordy zapisane w pami©ci komputera nosz¥ numery: 1, 2, 3 itd. 
Ka¾dy typ rekordu tworzy odr©bn¥ kartotek©. W ten spos¢b, w zale¾no˜ci od
typu gabinetu, mo¾emy m¢wi† o pewnych kartotekach - dziaˆach. Np.:
		DANE EWIDENCYJNE,		BADANIE PODMIOTOWE,
		BADANIE LABORATORYJNE,		LECZENIE,		itd.
Zauwa¾my jednak, ¾e wszystkie wymienione kartoteki powi¥zane s¥ mi©dzy sob¥ 
przez nazwisko, dat© urodzenia i numer ewidencyjny pacjenta. 
Jest to tzw. klucz, unikalna informacja, kt¢ra w jednoznaczny spos¢b 
identyfikuje chorego w naszej kartotece.