Instrukcja obsługi programu komputerowego Znachor v. 7.20 --------------------------------------------------------- Wstęp ===== "Znachor" jest programem, pełniącym funkcję rejestratora danych oraz "inteligentnego", podręcznego archiwum. Został on opracowany głównie dla prywatnych gabinetów lekarskich lub niewielkich przychodni. Program jest aplikacja,która może, pracować np. w sieciach Novell Netware, lecz wymaga to jej odrębnej instalacji. Słówko o możliwościach ====================== Bardzo często się zdarza, że użytkownik oczekuje od programu komputerowego rzeczy niemożliwych, np. pragnąc, aby ten wyręczył go w większości biurokratycznych zadań lub też uwolnił od myślenia. Innymi słowy, uważa, że program powinien być "idealnym służącym", który odgaduje i interpretuje natychmiast polecenia swojego Pana. Niestety tak się nieszczęśliwie składa, że większość obecnie działających aplikacji wykonuje tylko to, do czego zostały stworzone i nie troszczy się specjalnie o jakikolwiek sens swojej pracy. Wynika z prostego faktu - nadanie znaczenia jakimkolwiek informacjom zależy całkowicie od człowieka. Warto o tym pamiętać, gdyż medycyna jest szczególnie uwrażliwiona na treść i jednoznaczność informacji. O wartości programu komputerowego opisującego pacjentów w znacznym stopniu musi więc decydować wiedza lekarza, potrafiącego dokładnie sparametryzować przypadki chorobowe i określić ich cechy charakterystyczne. W tym świetle "Znachor" może być więc traktowany jedynie jako "sprytne" narzędzie, które dostarcza jednoznacznej informacji o pacjencie. Jego możliwości to: zapis, aktualizacja i przetwarzanie usystematyzowanych danych oraz wyręczanie lekarza w prowadzeniu kartoteki pacjentów, a w połaczeniu z innymi programami także ewidencja chorych. Nie przyda się jednak nikomu jako system ekspercki i nie należy tego od niego oczekiwać. Tak więc istotną cechą "Znachora" jest jedynie to, że posługuje się on wielkościami, które przyjmują skończone zbiory wartości i zostały opisane za pomocą tablic kodowych. Ich używanie może bowiem ułatwić usystematyzowanie wiedzy medycznej i niesie w sobie spore walory dydaktyczne. Nie jest to jednak system o sztucznej inteligencji, gdyż nie potrafi sprawdzać powiązań między parametrami. Oznacza to, że nie jest w stanie ani zweryfikować czyjekolwiek decyzji, ani też wyciągać wniosku. "Tajniki obsługi" - kawisze =========================== W czasie pracy z programem najczęściej używa się podstawowych klawiszy wprowadzających tekst oraz tzw. klawiszy sterujących, które znajdują się, z reguły po prawej stronie klawiatury. Gdy wprowadzamy informację, na ekranie ukazuje się kursor - migająca plamka, która pokazuje miejsce wpisywania danych. Do zmiany pozycji kursora służą następujące klawisze: Strzałka w lewo - kursor w lewo. Strzałka w prawo - kursor w prawo. Tab - następne pole. Shift + Tab - poprzednie pole. PgDN, PgUp - przejście na następną stronę. Przejście na następną stronę możliwe jest gdy w prawym, dolnym rogu ekranu pojawia się napis z numerem strony. ENTER - akceptacja treści pola lub jego edycja. Używane są również klawisze funkcyjne (u góry klawiatury) służące do realizacji makropoleceń. Do wprowadzanie danych w pola edycji oraz realizacji makropoleceń służą następujące klawisze funkcyjne: F1 - edycja bazy słownikowej. F2 - wprowadzanie nowego pacjenta. F3 - drukowanie. F4 - edycja dodatkowego pola opisowego w badaniu (pole typu memo). F6 - przejście do terminarza. Esc - koniec poprawek (wyjście bez zapisu) F10 - wyjście z zapisem zmienionych parametrów. Do wprowadzanie danych w pola edycji w bazach konfiguracyjnych (konfiguracja) służą następujące klawisze funkcyjne: CTRL-U - usuń wiersz kodu. CTRL-N - nowy wiersz kodu "WYMAGANIA SPRZĘTOWE I INSTALACJA. Użytkownik czytający tę instrukcję wie już, że program Znachor wymaga komputera z procesorem 386SX lub lepszym i 4MB pamięci RAM. Pojemność dysku twardego dowolna należy jednak pamiętać, że pojedynczy rekord pacjenta zajmuje ok. 2kB zalecamy więc dysk min 200MB Polska klawiatura nie jest standartowo zabudowana. Należy wykorzystać polecenia DOS dla strony kodowej 852 (LATIN II) lub jeden z umożliwiających zainstalowanie polskiej klawiatury programów np. keybp i egapl. W skład pelnego pakietu wchodzi edytor tekstów MiniTag i program DOSC. MENU GŁÓWNE PROGRAMU I. Okno główne. Proszę przedstawić się po uruchomieniu programu. Uruchomienie programu wywołuje okno, w którym należy wpisać nazwisko i imię użytkownika oraz hasło dostępu. Parametry te zabezpieczają dane zawarte w programie przed dostępem niepowołanych osób. Nazwisko i imię oraz hasło należy wpisać w sposób identyczny jak w bazie UŻYTKOWNICY (małe i duże litery). Pierwsze uruchomienie programu następuje po wpisaniu odpowiednio w polach: "nazwisko i imię" - ZNACHOR "hasło" - ZNACHOR. Sposób zmiany danych osobowych użytkownika podany jest w części opisującej zmiany konfiguracji programu.