Pierwszy twardy dysk powstał w laboratorium IBM w 1956 roku.
Miał średnicę 24  cali i pojemność (!) 4.4  MB. Tak naprawdę
historia twardych dysków rozpoczęła się dopiero w 1973 roku,
kiedy to  na rynku ukazał się  pierwszy opieczętowany dysk o
nazwie Winchester. Od tego momentu postęp był coraz większy.
W 1975  znalazły się  w sprzedaży  dyski 14-  i 8-calowe  ze
złączem  SMD  (Storage-Module-Drive).  Ze  względu  na swoją
wydajność (3  MB na sekundę) do  połowy lat osiemdziesiątych
cieszyły się  one dużym powodzeniem.  Mimo to, technika  SMD
była skazana  na wymarcie, ponieważ  używała zbyt szerokiego
przewodu w stosunku do coraz mniejszych rozmiarów dysków.

Wybiła godzina  złącza ST506, nazywanego  także ST506/ST412.
Zostało  rozwinięte  przez  firmę  Seagate  z  myślą o 5.25-
calowych  napędach  i   posiadało  szybkość  transmisji  nie
przekraczającą 625  KB na sekundę. Złącze  i napęd pracowały
na  tej samej  zasadzie  co  napędy dyskietek.  Głowica była
przemieszczana  przy  pomocy   małego  silniczka  krokowego.
Pierwszy dysk ST605 miał pojemność 5 MB.

Alternatywą  dla  ST506  było   stworzone  przez  Maxtora  i
zaprezentowane  w  1983  roku  złącze  Enhanced Small Device
Interface (ESDI). Był to następca SMD. Prędkość transmisji w
tym  wypadku  wynosiła  2.4  MB  na  sekundę, czyli niewiele
mniej, niż złącze SMD. Standard  ten korzystał z tego samego
przewodu co ST506.

Najlepsze  dyski są  obecnie wyposażone  w port  SCSI (Small
Computer  System  Interface).   SCSI  przeszła  ostatnio  do
trzeciej rundy i rozpoczęto prace nad SCSI-3.

W 1984 Western  Digital przy udziale  Compaq'a opracował dla
szyny PC  złącze znane dziś  pod nazwą IDE  (Integrated Disk
Electronik,   co   można   przetłumaczyć   jako   "wbudowana
elektronika  dysku"). Po  tym, jak  inni producenci  zaczęli
używać tego taniego złącza,  ale modyfikując je nieco, grupa
robocza  komitetu ANSI  rozpoczęła pracę  nad specyfikacjami
IDE. Pierwsza  zmiana normy została  przedstawiona pod nazwą
ATA  (AT-Attachment). Wszystkie  elementy sterowania,  jak i
sam  kontroler zostały  umieszczone na  twardym dysku. Karta
wsuwana  spełnia jedynie  rolę łącznika  pomiędzy dyskiem  i
szyną  komputera. IDE  ma  wady.  Nie jest  przeznaczona dla
innych  systemów  komputerowych  i  można  do  niej dołączyć
jedynie  dwa  dyski.  Mankamenty  te  usunięto  częściowo  w
Enhanced-IDE. EIDE może obsłużyć  maksymalnie cztery dyski o
pojemnościach do 8,3 GB i toleruje napędy CD-ROM pracujące w
standardzie Atapi. Przewidywane  jest rozszerzenie protokołu
do napędów taśm i CD-Writerów.