ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ
ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ
ΝΙΚΟΥ Α. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΣΤΑΘΜΟ "Planet"
(ΤΡ.ΔΡΑΒΑΛΙΑΡΗΣ)
Αθήνα, 9 Φεβρουαρίου
2000
Για την επίσκεψη στον Υπουργό Τύπου
Υπάρχει ένας πολιτικός
φαρισαϊσμός πια. Η κυβέρνηση λέει ότι δεν
βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο γιατί η
προεκλογική περίοδος τυπικά αρχίζει με τη
διάλυση της Βουλής. Στο μεταξύ όχι απλώς
βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο, αλλά στην
ουσία γίνεται ένας πόλεμος διαφήμισης και
προβολής. Και τα εξοπλιστικά προγράμματα αυτού
του πολέμου είναι οι αθέατες και μη ελεγχόμενες
χρηματοδοτήσεις.
Τούτη την ώρα δεν υπάρχει κανένας νόμος στην
Ελλάδα που να βάζει όριο στις προεκλογικές
δαπάνες, να ελέγχει το πόθεν έσχες πραγματικά, να
επιβάλει κυρώσεις για καθέναν ο οποίος
υπερβαίνει αυτές τις ρυθμίσεις. Αυτή η απουσία
νομοθετικής ρύθμισης είναι ηθελημένη. Επί
τρεισίμισυ χρόνια η κυβέρνηση αρνήθηκε να
υιοθετήσει τις προτάσεις του ΣΥΝ. Εμείς από τον
Οκτώβριο του 1996 βάλαμε ως πρώτο θέμα τον εκλογικό
νόμο και την νομοθεσία για τον έλεγχο των
εκλογικών δαπανών. Όχι μόνο λοιπόν δεν πήρε
κανένα μέτρο η κυβέρνηση, αλλά και τώρα υιοθετεί
αυτή την υποκριτική στάση.
Στο μεταξύ όλο αυτό το μήνα ότι δαπανάται δεν
υπολογίζεται σαν προεκλογική δαπάνη και δεν
ελέγχεται. Τώρα ποιόν κοροϊδεύει η κυβέρνηση;
Εσείς ζητάτε να
θεωρηθεί ότι έχουμε μπει σε προεκλογική περίοδο...
Αμέσως τώρα να
δραστηριοποιηθούν συγκεκριμένες ρυθμίσεις,
διότι είμαστε στην πράξη σε προεκλογική περίοδο.
Και την ίδια στιγμή, οι πολίτες, οι Ελληνίδες, οι 'Ελληνες,
που βλέπουν τηλεόραση κάθε βράδυ, βλέπουν εν μέσω
εμπορικών διαφημίσεων για απορρυπαντικά, για
καλλυντικά και για άλλα προϊόντα της αγοράς,
βλέπουν την κυβερνητική διαφήμιση, τη διαφήμιση
του ΠΑΣΟΚ, τη διαφήμιση της Ν.Δ.
Εμείς ζητάμε έλεγχο και περιορισμό της πολιτικής
διαφήμισης. Η πολιτική διαφήμιση να μην γίνεται
με όρους εμπορικής διαφήμισης. Να εξασφαλίζεται
η ισοτιμία στην προβολή και στον χρόνο που έχουν
στη διάθεσή τους όλα τα κόμματα.
Αυτό αφορά και τα
ιδιωτικά μέσα μαζικής ενημέρωσης;...
Βεβαίως.
Μα πώς μπορεί να το
επιβάλει κανείς...
Δεν είναι θέμα να καθορίζουν οι
νόμοι της αγοράς την πολιτική λειτουργία. Οι
εκλογές είναι ο ύψιστος νόμος της δημοκρατίας. Θα
υπάρξει μία διαβούλευση, μία συναίνεση. Γιατί
εκείνο που έχει σημασία τούτη την ώρα είναι να
υπάρξει επιτέλους αντιπαράθεση προγραμμάτων,
απόψεων, ιδεών και θέσεων και να μην γίνει αυτός ο
ορυμαγδός της διαφήμισης, με όλα αυτά τα
επικοινωνιακά προγράμματα και τις σκηνοθεσίες,
που τελικά φτιάχνουν μια εικονική
πραγματικότητα. Όπως η κυβέρνηση ενδιαφέρεται
για την ονομαστική οικονομία, για την εικονική
οικονομία, έτσι θέλει να φτιάξει και μια εικονική
πραγματικότητα.
Στη διακομματική
Επιτροπή τα δυο μεγάλα κόμματα ζητούν μια αύξηση
του πλαφόν των εκλογικών δαπανών των κομμάτων
και διπλασιασμός του πλαφόν για τις δαπάνες των
βουλευτών...
Εμείς ζητάμε μία λελογισμένη
αύξηση, αλλά κυρίως ζητάμε έλεγχο. Ελεγχο και των
οικονομικών των κομμάτων, έλεγχο και των
εκλογικών δαπανών. Το ξέρουμε όλοι, οι νόμοι που
ισχύουν από την προηγούμενη περίοδο είναι λευκοί
νόμοι, είναι ανεφάρμοστοι νόμοι, είναι για τα
μάτια του κόσμου.
Να υπάρχει έλεγχος, διαφάνεια, ισοτιμία στην
προβολή και περιορισμός των δαπανών.
Κάποιος υποψήφιος
στη Β' Αθηνών, λόγω του ανταγωνισμού, αν θέλει να
παρακολουθήσει κάποιον άλλον ισχυρό, θα πρέπει
στοιχειωδώς να έχει ένα εκλογικό κέντρο σε κάθε
δήμο, το έντυπο υλικό να διανείμει, δηλαδή τα
λεφτά που θα χαλάσει είναι σαφώς πάρα πολλά και
σε κάθε περίπτωση μου φαίνεται ότι είναι
κοροϊδία αυτό το πλαφόν που θα οριστεί από τη
διακομματική...
Δεν μπορεί να μην υπάρξει
περιορισμός δαπανών, γιατί αλλιώς θα ψάχνουν στο
όνομα του ανταγωνισμού και διάφοροι να δώσουν
χρήματα για να εξασφαλίσουν αντιπαροχές από
εκείνους οι οποίοι θέλουν να εξυπηρετήσουν
συμφέροντα, αλλά και υποψήφιοι διάφοροι θα
ψάχνουν να βρουν στηρίγματα για να μπορέσουν να
αντιμετωπίσουν αυτόν τον ανταγωνισμό.
Γι αυτό λοιπόν εμείς από την
πλευρά του ΣΥΝ βάζουμε το κεντρικό πρόβλημα:
Εμπορευματοποιείται η πολιτική. Γίνεται με όρους
αγοράς, κυριαρχεί το στοιχείο της ανεξέλεγκτης
δαπάνης και διαφήμισης σε βάρος του
προγραμματικού στοιχείου, των προτάσεων, των
ιδεών και των απόψεων. Εκφυλλίζεται μ' αυτόν τον
τρόπο η διαδικασία των εκλογών, γίνεται μία
δικονομαχία και μία δικονολογία, που στην ουσία
οδηγεί σε μία συρρίκνωση του δημοκρατικού
διαλόγου. Και να επισημάνω ότι είμαστε η μοναδική
χώρα που δεν έχουμε αντίστοιχες ρυθμίσεις.
Προσφάτως στην Ιταλία ψήφισαν πολύ σωστές
ρυθμίσεις προς την κατεύθυνση περιορισμού της
διαφήμισης και στη Γαλλία επίσης έχουν αρκετά
χρήσιμες νομοθετικές ρυθμίσεις που χρειάζονται
κι αυτές βελτίωση.
Αν και δεν εξέλιπαν
τα σκάνδαλα κι εκεί...
Βεβαίως δεν εξέλιπαν, γιατί
είναι το μείζον πρόβλημα. Εδώ στην πορεία προς
τις εκλογές, όσο υπάρχει πολιτική άρνηση να
γίνουν νόμοι ελέγχου διαφάνειας και ισοτιμίας
αυτή η πολιτική άρνηση πριμοδοτεί τη διαπλοκή
και τη διάβρωση.
|