ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ
ΝΙΚΟΥ Α. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΣΤΑΘΜΟ "Flash" (Φ.ΚΑΡΖΗ)

Αθήνα, 31 Μαρτίου 1999

"To γεγονός ότι η Ουάσιγκτον απειλεί και πιέζει, δεν σημαίνει ότι οι άλλες κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, ακόμη και των χωρών που μετέχουν στο ΝΑΤΟ, πρέπει να συμμορφωθούν προς τις υποδείξεις και να καθήσουν φρόνιμα.

Νομίζω ότι και μέσα στα πλαίσια της Ε.Ε. και μέσα στα πλαίσια των μελών του ΝΑΤΟ η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να αναζητήσει διαδικασίες πολιτικής συνεννόησης και έξω από την Ε.Ε. Και έξω από το ΝΑΤΟ να αξιοποιήσει τέτοιες πρωτοβουλίες οι οποίες έχουν ξεκινήσει, λ.χ. από τη Ρωσία, την Κίνα. Αλλά και άλλοι δημοκρατικοί θεσμοί διαφόρων χωρών έχουν ενεργοποιηθεί. Το Ιταλικό Κοινοβούλιο, μεμονωμένοι πολιτικοί στη Γαλλία, στο Ευρωκοινοβούλιο επίσης με την έναρξη της νέας ολομέλειας. Υπάρχει ευρύ στάδιο πολιτικών κινητοποιήσεων και σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί όλα να παγώνουν έτσι όπως θέλει η προσχεδιασμένη επιχείρηση των ΗΠΑ, η οποία εκτός των άλλων παραβιάζει όλες τις ρήτρες των διεθνών συνθηκών, τις βασικές αρχές των διεθνών Οργανισμών, αλλά και το Καταστατικό του ΟΗΕ και του Συμβουλίου Ασφαλείας".

- Το γεγονός αυτό το γνωρίζουν και πολύ μεγαλύτερες χώρες από την Ελλάδα ….

"Βεβαίως, και αυτό είναι το δυσάρεστο. Το δυσάρεστο είναι ότι αυτή τη στιγμή προωθείται ένας πόλεμος για να λυθεί ένα πολιτικό θέμα στο εσωτερικό μιας κυρίαρχης χώρας. Επιλέγεται η πολεμική επιδρομή και επέμβαση για να αναγκαστεί μια κυριαρχη χώρα να αποδεχτεί διαδικασίες έξω από το διεθνές δίκαιο. Η λύση του προβλήματος του Κοσσυφοπεδίου έχει πλαίσιο, το οποίο μπορεί να την προωθήσει. Είναι η ευρεία αυτονομία στους Αλβανόφωνους του Κοσσυφοπεδίου εντός της εδαφικής και κρατικής κυριαρχίας της Ομοσπονδίας της Γιουγκοσλαβίας, που είναι ανεξάρτητη χώρα. Η αρχική πρόταση της Ομάδας Επαφής, με τα 10 σημεία στα οποία είχαν συμφωνήσει και οι Γιουγκοσλάβοι, αποτελεί την αφετηρία για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος. Και στη συνέχεια, μ’ έναν τρόπο πολιτικά απατηλό και υποκριτικό, περιελήφθη στην πρόταση προς την Ομοσπονδία της Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας ρήτρα για μεταβατική περίοδο τριών χρόνων, μετά την οποία δια δημοψηφίσματος θα απεφασίζετο η οριστική τύχη του Κοσσυφοπεδίου. Ολοι πλέον το ομολογούν, όταν απεκαλύφθη ότι αυτός είναι ο δρόμος μέσα από τον οποίον περνάει η απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου από τη σημερινή Γιουγκοσλαβική Ομοσπονδία.

Ο Συνασπισμός πρότεινε τρία πράγματα: Πρώτον τα ελληνικά κόμματα να εκδώσουν ψήφισμα αποδοκιμασίας των βομβαρδισμών. Ψήφισμα υπέρ των πολιτικών, διπλωματικών διαδικασιών για τη λύση του προβλήματος,

Δεύτερον, αναστολή της λειτουργίας των νατοϊκών βάσεων όσο διαρκεί η πολεμική επιχείρηση….

Τρίτον, πολιτικές πρωτοβουλίες ειρηνικής λύσης με άμεση διακοπή των βομβαρδισμών".

- Κάτι που σημαίνει ευθεία ρήξη με το ΝΑΤΟ…

"Δεν σημαίνει ευθεία ρήξη με το ΝΑΤΟ. Αν τελικά όλα είναι έτσι ώστε να “μην μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, τότε ως πού φτάνει αυτό το δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς”. Η πολιτική ηγεσία της χώρας, οι πνευματικές και κοινωνικές δυνάμεις της χώρας, πρέπει να βάλουμε κάποιες προτεραιότητες. Πρώτη προτεραιότητα: επεξεργασία εθνικής στρατηγικής. Δεν μπορεί να λέμε διαρκώς, “θέλουμε αλλά δεν μπορούμε, τι να κάνουμε, πρέπει να αποφύγουμε τα χειρότερα”. Αυτό δεν είναι εθνική στρατηγική. Δεύτερον: Πολιτική συνεννόηση, Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής, ενημέρωση των κομμάτων, επεξεργασία ενός πλαισίου που θα είναι το ελάχιστο πλαίσιο κάποιων κοινών θέσεων, έτσι ώστε τα θέματα εξωτερικής πολιτικής να μην τροφοδοτούν εσωτερική πολιτική αντιπαράθεση. Τρίτον: Αναζήτηση πρωτοβουλιών έτσι ώστε να βρούμε κάποια διεθνή ερείσματα, μέσα από τα οποία να διαφοροποιηθεί στα πλαίσια της Ευρώπης η πολιτική και κοινωνική Ευρώπη από τις αποφάσεις των ΗΠΑ. Σήμερα, με αυτή τη διαδικασία, η Ε.Ε. πλήττεται, όχι μόνο διότι ταπεινώνεται και γίνεται ουραγός των αμερικανικών πρωτοβουλιών. Πλήττεται και οικονομικά και κοινωνικά και ένας από τους στόχους αυτής της επέμβασης είναι να εμποδιστεί η ανάδειξη της Ε.Ε. ως ανεξάρτητης στρατηγικής οντότητας που, μαζί με τη Ρωσία, θα μπορούσαν να επεξεργαστούν έναν στρατηγικό σχεδιασμό για την ισορροπία και την ειρήνη στον κόσμο τον 21ο αιώνα".