Αποσπάσματα από την
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ
ΝΙΚΟΥ Α. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΣΤΑΘΜΟ "Flash 9,61" (Π.ΚΑΨΗ)

Αθήνα, 21 Νοεμβρίου 1998

Η σχέση σας με το ΠΑΣΟΚ ποια είναι;

Ο ΣΥΝ ασκεί μια αντιπολίτευση στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ γιατί εκτιμά ότι η κυβερνητική πολιτική που εφαρμόζεται είναι ανακόλουθη με τον εαυτό της κατ’ αρχήν, δεν είναι μια πολιτική σοσιαλιστικού κόμματος, όπως λέει, είναι μια πολιτική κεντροδεξιού χαρακτήρα. Δεύτερον, γιατί εκτιμάμε ότι αυτή η πολιτική δεν λύνει τα προβλήματα. Είναι πολιτική που δοκιμάστηκε και στο παρελθον και ως δια μαγείας δεν μπορεί να τα λύσει μέσα σε 18 μήνες τα προβλήματα που δεν έλυσε όταν είχε την΄ανεση χρόνου. Και τρίτον, διότι είναι μια πολιτική η οποία φαίνεται καθημερινά ότι δεν δημιουργεί συναινέσεις. Ολοένα και περισσότεροι δυσφορούν, μένουν ακάλυπτοι απ’ αυτή την πολιτική. Και ξέρετε, η πολιτική τελικά δικαιώνεται στο κοινωνικό επίπεδο.

Η προσωπική σας σχέση με τον κ. Σημίτη δεν είναι πολύ καλή…

Όχι. Και οι σχέσεις μου είναι πολύ καλές. Και η γνωριμία μας και η φιλία μας είναι χρόνων.

- Και ο Πρωθυπουργός σας απαντάει με ένταση κι εσείς με λίγο βιτριόλι…

Εάν μου απαντάει με ένταση σημαίνει ότι ενοχλείται. Αυτό είναι καλό. Και δεύτερον, κι εγώ πράγματι πολλές φορές ρωτάω ή κάνω αντιπολίτευση με ένταση, γιατί πιστεύω ότι είναι σε ένταση τα προβλήματα.

- Δεν έχει προσωπική …

Όχι. Και τον εκτιμώ και με εκτιμά και η σχέση μας είναι δεκαετιών και δοκιμασμένη και σε άλλες περιόδους δύσκολες. Στην περίοδο της δικτατορίας είμαστε και οι δύο μέλη της δημοκρατικής άμυνας, με κοινό φίλο και συνεργάτη στην περίοδο εκείνη της δικτατορίας τον πατριώτη μας και έναν λαμπρό άνθρωπο που δεν είναι πια ανάμεσά μας τον Σάκη τον Καράγιωργα.

Κι εγώ πολλές φορές πράγματι φωνάζω έντονα και φωνάζω με περισσότερη φωνή από τη δύναμη που έχει ο ΣΥΝ, γιατί πιστεύω ότι ορισμένα προβλήματα είναι σε ένταση και για έναν άλλο λόγο, γιατί ο κ. Σημίτης είναι ευφυής άνθρωπος και ξέρει ότι ορισμένα απ’ αυτά που λέει δεν έχουν βάση. Ε, εκεί είναι που θυμώνει κανένας.

- Εχετε υψηλότερες απαιτήσεις….

Και μία απαίτηση να μην λέει αυτά που έλεγε, ο αναγκαστικός μονόδρομος, ότι δεν γίνεται αλλιώς…

- Θα είσασταν καλύτερα αν ήταν Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ο Α.Τσοχατζόπουλος;

Δεν είναι θέμα προσώπων. Είναι θέμα πολιτικής. Οποιοσδήποτε και να ήταν και να εφάρμοζε την ίδια πολιτική, θα ακολουθούσαμε την ίδια στάση.

- Εχετε πολύ καλή σχέση με τον κ. Τσοχατζόπουλο…

Εχω πολύ καλή σχέση και με τον κ. Τσοχατζόπουλο και με τον κ. Λαλιώτη και με τον κ. Παπουτσή και με τον κ. Παπαδόπουλο…

- Θα προτιμούσατε κάποιον από την αριστερή πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ….

Πιστεύω ότι δεν είναι πρόβλημα χωροταξικής ένταξης. Εάν το ΠΑΣΟΚ ακολουθεί αυτή την πολιτική, θα βρίσκεται διαρκώς με λιγότερο κόσμο στη βάση του και θα πριμοδοτεί τη Ν.Δ. Εγώ το λέω και θα το λέω με επιμονή. Αυτή η πολιτική την οποία εφαρμόζει η κυβέρνηση σήμερα και για την οποία είναι υπεύθυνα όλα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αυτή η πολιτική πριμοδοτεί εκλογικά τη Ν.Δ. και την πριμοδοτεί αυτόματα. Από τη στιγμή που λειτουργεί το δικομματικό, διπολικό σύστημα, ο κόσμος ψηφίζει για κυβέρνηση. Αρα η δυσφορία για τον έναν εκφράζεται υπέρ του άλλου, με αποτέλεσμα να μην είναι ισορροπημένες οι εκπροσωπήσεις στο πολιτικό σκηνικό της χώρας και να δημιουργείται αυτή η ατέλειωτη τραμπάλα.

Με την έννοια αυτή θα σας έλεγα ότι σήμερα για την κυβερνητική πολιτική την οποία ακολουθεί η κυβέρνηση έχουν ευθύνη όλα τα στελέχη της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Δεν μπορεί να κάνει ο ένας τον καλό και ο άλλος τον κακό. Κι εμείς να χάνουμε τον καιρό μας, ασχολούμενοι με το ποιος είναι καλύτερος και ποιος χειρότερος.

- Αισθάνεστε ότι ο τραυματισμός του ‘ 89 έχει ξεπεραστεί;

Πιστεύω ότι το ΄89 ήταν μια περίοδος δοκιμασίας όλου του πολιτικού συστήματος και όλων των πολιτικών κομμάτων. Πιστεύω πως ναι και ξεπερνιέται και εκλογικεύεται και μέσα στο ΠΑΣΟΚ και έξω από το ΠΑΣΟΚ, και μέσα στον ΣΥΝ και έξω από τον ΣΥΝ.

- Εχετε την αίσθηση ότι τότε είχατε κάνει λάθος;

Η δική μου αίσθηση είναι ότι σ’ εκείνη την περίοδο, ακριβώς γιατί λειτούργησε η στενή κομματική οπτική, οδηγήθηκε το πολιτικό σκηνικό σ’ ένα αδιέξοδο, από το οποίο δεν μπόρεσε να βγει με αποτέλεσμα, εάν κοιτάξουμε προς τα πίσω από το ΄86 μέχρι σήμερα που είναι ΄98, επί 12 σχεδόν χρόνια ο πολιτικός μας βίος είναι περιπετειώδης. Και σ’ αυτά τα 12 χρόνια δεν υπάρχει σχέδιο από καμιά κυβέρνηση από κανένα κόμμα.. Την ώρα που οι άλλες χώρες έκαναν τις μεγάλες προσαρμογές τους αυτή την περίοδο, εμείς ασχολούμαστε καυγαδίζοντας στις κομματικές μας γειτονιές.

- Βάζετε μόνο τα κυβερνητικά κόμματα…

'Οχι. Ολους μας. Κανείς δεν είναι έξω από μια τραυματική δοκιμασία. Γιατί σ’ αυτή την περίοδο έγιναν οι μεγάλες προσαρμογές των άλλων χωρών, σ’ αυτή την περίοδο εφαρμόστηκαν σχέδια ένταξης, κι εμείς καθυστερήσαμε. Για να πω και κάτι που προχτές λέγαμε στη Βουλή, εμείς χορεύαμε ο καθένας με τον ίσκιο του.

- Είχε εκφραστεί η άποψη ότι είχατε μια προσωπική βεντέτα με τον Α.Παπανδρέου …..

Δεν είναι ακριβείς αυτές οι εικόνες που βγαίνουν προς τα έξω. Οφείλω να σας πω ότι με τον Α.Παπανδρέου οι σχέσεις μας ήταν πάντοτε ειλικρινείς. Ουδέποτε διαταράχτηκαν.Ακόμη και στις μεγάλες εντάσεις. Οφείλω να σας πω ότι ο Παπανδρέου εξεδήλωνε την εκτίμησή του με οποιονδήποτε τρόπο μπορούσε κι εγώ από την πλευρά μου ποτέ δεν άσκησα κριτική με προσωπικές ύβρεις ή με προσωπικούς χαρακτηρισμούς. Μάλιστα ορισμένοι από τους στενούς συνεργάτες του Α.Παπανδρέου, δυό-τρεις φορές κόντεψαν να πάθουν έμφραγμα όταν τον άκουσαν να τους υποδεικνύει ως δικηγόρο για να διαχειριστεί τις υποθέσεις τους εμένα. Στην περίοδο της μεγάλης έντασης και της μεγάλης κρίσης.

Νομίζω ότι ο Α.Παπανδρέου είχε και αρετές και ελαττώματα.

- Η κρίση της ιστορίας…

Ο Α.Παπανδρέου μπορούσε να παίξει ιστορικό ρόλο και δεν τον έπαιξε. Μπορούσε πραγματικά να εξασφαλίσει την ευρύτερη κοινωνική συμμετοχή σε μια εκλογική βάση και να διαμορφώσει σχέσεις οι οποίες να διαρκούσαν ουσιαστικά και να στηρίξουν ριζοσπαστικές δομές στην ελληνική κοινωνία και δεν το έκανε. Είδε ανταγωνιστικά την Αριστερά…

- Του αναγνωρίζετε κάποια σημαντική προσφορά στον τόπο …

Βεβαίως. Νομίζω ότι ο Παπανδρέου είπε τρία πράγματα με τα οποία θα έλεγα ότι δυσκόλεψε την Αριστερά και αποπροσανατόλισε τον κόσμο. Ο Παπανδρέου είπε το “Η Ελλάδα ανήκει στους ΄Ελληνες” και εισέπραξε όλο το πατριωτικό φρόνημα ενός ελληνικού λαού ο οποίος είχε υποστεί ένα πλέγμα εξουσίας εξαρτημένου από τον ξένο παράγοντα, από τους Αμερικανούς, από τον θρόνο, ή οτιδήποτε, είπε το “Η Ελλάδα για τους μη προνομιούχους ΄Ελληνες” και εξέφρασε αυτή την αισθηση της κοινωνικής αδικίας και του κοινωνικού αποκλεισμού σε δημιουργικές δυνάμεις του ελληνικού λαού και είπε και το τρίτο σύνθημα την “Αλλαγή για καλύτερες μέρες” που εισέπραξε αυτή την πολιτική επιθυμία της κοινωνικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού να πάψει το μονοπώλιο της δεξιάς.

Αυτά τα τρία πολιτικά συνθήματα είχαν δυναμισμό, πίεσαν την Αριστερά και της περιόρισαν τη δυνατότητα της πολιτικής και εκλογικής της διεύρυνσης, αλλά την ίδια ώρα αποπροσανατόλισαν κόσμο γιατί ο Α.Παπανδρέου δεν εφάρμοσε μια σωστή πολιτική η οποία να οδηγούσε στην υλοποίηση των αντίστοιχων συνθημάτων.

Κάθε κόμμα πρέπει να προτείνει στον ελληνικό λαό μια πρόταση εξουσίας, μια πρόταση διακυβέρνησης. Επίσης κάθε κόμμα πρέπει να πει στον ελληνικό λαό ότι δεν μπορεί να λύσει μόνο του τα προβλήματα. Δεν μπορεί δηλαδή να ταυτίζει την ελληνική κοινωνία με την εκλογική του βάση ούτε να περιμένει πότε θα γίνει το δικό του κόμμα πλειοψηφία για να παίζεται αυτό το παιχνίδι της εναλλαγής. Και τρίτον, πρέπει να πούμε στον ελληνικό λαό μια πρόταση συμμαχιών, προκειμένου να σπάσει αυτό το μοντέλο διακυβέρνησης της χώρας.

Εμείς λέμε ότι η πολιτική δεν είναι μια στατική υπόθεση. Μας ενδιαφέρει η ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου. Μας ενδιαφέρει δηλαδή ο προγραμματικός διάλογος όλων των δυνάμεων του προοδευτικού χώρου, του ΣΥΝ, του ΚΚΕ, του ΔΗΚΚΙ, του ΠΑΣΟΚ, δυνάμεων που σήμερα είναι στα κοινωνικά κινήματα για την Οικολογία και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων. Μας ενδιαφέρει η εφαρμοζόμενη πολιτική να έχει προοδευτικό περιεχόμενο, να έχει προτεραιότητες πολιτικές και κοινωνικές για μια προοδευτική Ελλάδα στην πορεία της προς την Ενωμένη Ευρώπη των λαών. Και μας ενδιαφέρει επίσης να σπάσει το μοντέλο διακυβέρνησης της χώρας, που είναι ένα μονοκομματικό αυτοδύναμο μοντέλο, το οποίο τελικά είναι μια από τις αιτίες της σημερινής κρίσης της πολιτικής.

- Δεν θα υπάρχει αστάθεια…

Ο εκλογικός νόμος εφαρμόστηκε από το ΄74 μέχρι σήμερα για να φτιάξει αυτό το μοντέλο. Το έφτιαξε. Και είναι η μόνη περίοδος της νεώτερης πολιτικής μας ιστορίας που έχουμε σταθερότητα. Και δεν έχουμε διώξεις και δεν έχουμε παρανομίες και δεν έχουμε συνοδοιπόρους … Πραγματικά είναι η μόνη περίοδος. Δεν αξιοποιήθηκε όμως σωστά. Θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ακόμη περισσότερο. Γιατί δεν αξιοποιήθηκε σωστά. Αναδείχτηκαν ισχυρές κυβερνήσεις και αυτοδύναμες πλειοψηφίες και ήρθε η άλλη όψη του προβλήματος. Οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις συμπεριφέρονται σαν να είναι παντοδύναμες κυβερνήσεις. Αιχμαλωτίζουν το κράτος, τη Βουλή, την κυβέρνηση, την οικονομία, την κοινωνία. Ταυτίζουν τον εαυτό τους με το καθεστώς, ταυτίζουν την εκλογική τους πελατεία με την κοινωνία, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει έλεγχος, να μην υπάρχει διαφάνεια, διεύρυνση της συμμετοχής. Μπαίνει το θέμα της κομματικής πειθαρχίας, ό,τι αποφασίσει, όποιος αποφασίζει, πολλές φορές δεν ξέρουν ούτε οι κυβερνητικές πλειοψηφίες ποιος παίρνει τις αποφάσεις, εγκρίνεται και σήμερα φτάσαμε σ’ ένα σημείο, με πολιτική σταθερότητα και με ισχυρές κυβερνήσεις να έχουμε την μεγαλύτερη πολιτική κρίση. Αυτό είναι αποτέλεσμα του στραβού τρόπου με τον οποίον λειτουργεί το πολιτικό μας σύστημα

Εμείς λοιπόν λέμε ότι η απλή αναλογική δεν είναι απλώς ένας μηχανισμός ανακατανομής των ποσοστών και με την απλή αναλογική θα υπάρχουν ισχυρά κόμματα και μικρότερα κόμματα.

- Πλειοψηφίες δεν θα υπάρχουν …

Θα υπάρχουν προγραμματικές συναινέσεις και συμφωνίες όπως αυτές που υπάρχουν στην Ιταλία, στη Γερμανία, στη Γαλλία. Ακόμη και η Αγγλία πριν από ένα μήνα με κυβερνητική πρωτοβουλία φέρνει πρόταση αλλαγής του πλειοψηφικού εκλογικού νόμου.

- Στη Γερμανία δεν έχει απλή αναλογική και στην Ιταλία την άλλαξαν …

Στην Ιταλία είχαν έναν μονοκομματικό κυβερνητικό συνασπισμό με εναλλασσόμενα τα δύο κόμματα. Εκεί όμως στην ουσία ήταν σαν να είχαμε έναν μονοκομματισμό ή σαν να είχαμε ένα δικομματισμό. Από άλλο δρόμο έφτασαν στο ίδιο αδιέξοδο. Κι όταν το πολιτικό σύστημα φτάνει σ’ ένα αδιέξοδο, υπάρχουν οι δικλείδες ασφαλείας, που είναι οι θεσμικές παρεμβάσεις και ο εκλογικός νόμος. Ο εκλογικός νόμος αυτή τη στιγμή δεν κρίνει τόσο τα ποσοστά των εκλογών. Κρίνει κάτι πολύ σοβαρότερο κατά την άποψή μου. Κρίνει τον τρόπο λειτουργίας του πολιτικού συστήματος, το επίπεδο της παραγόμενης πολιτικής. Την πραγματική αρμοδιότητα και εξουσία της Βουλής. Τη διεύρυνση της συμμετοχής. Την καθιέρωση και άλλων θεσμών ελέγχου. Αυτή τη στιγμή πρέπει να καταλάβουμε, αυτό φαίνεται κι από τα τελευταία εκλογικά αποτελέσματα. Στο όριο του 2000 ολοένα και πιο πολλοί ΄Ελληνες δεν καλύπτονται από τον τρόπο με τον οποίον λειτουργεί το πολιτικό μας σύστημα. Αρα λοιπόν η απλή αναλογική αυτή την ώρα θα δώσει τη δυνατότητα πραγματικά να επηρεαστούν οι εφαρμοζόμενες πολιτικές, να πάψει η αλαζονεία των κυβερνητικών πλειοψηφιών, να υπάρξει περισσότερος έλεγχος, να υπάρξουν προγραμματικές δεσμεύσεις. Εμείς δεν λέμε απλή αναλογική για να μπει ο ΣΥΝ στην κυβέρνηση. Όχι. Εμείς λέμε, απλή αναλογική για να αλλάξει το σύστημα διακυβέρνησης.

- Η γνώμη σας για τα άλλα κόμματα αυτής της προοδευτικής πλειοψηφίας. Ας πούμε ΚΚΕ…

Νομίζω ότι είναι λάθος αυτή η τακτική του ΚΚΕ και όσο περνάει ο καιρός θα φαίνεται. Το ΚΚΕ αυτή τη στιγμή τι λέει στον ελληνικό λαό.

- Δύο πολιτικές, πέντε κόμματα…

Είναι λάθος αυτή η πολιτική, διότι ουσιαστικά λέει, τα προβλήματα της χώρας θα λυθούν αν γίνει το ΚΚΕ πλειοψηφία. Αυτές είναι αδιέξοδες πολιτικές προτάσεις. Σε καμιά κοινωνία δεν υπάρχουν μονοκομματικές πλειοψηφίες στην κοινωνική βάση. Δεν υπαρχουν μονοκομματικές πλειοψηφίες.

- Θα θέλατε για συνομιλητή την κα Παπαρήγα…

Πιστεύω ότι όλα τα κόμματα θα αναγκαστούν να κουβεντιάσουν.

- Το ΔΗΚΚΙ;

Και το ΔΗΚΚΙ θα αναγκαστεί να κουβεντιάστει.

Υπάρχει ένας κομματικός πατριωτισμός πολλές φορές που οδηγεί τα κόμματα στο να κόβουν και να ράβουν τα πράγματα στα μέτρα τους. Εγώ ως Πρόεδρος του ΣΥΝ είναι ποτέ δυνατό να έχω αυτή την ανοησία να πιστεύω ότι τα προβλήματα της Ελλάδας θα τα λύσει ο ΣΥΝ μόνος του;

Ο ΣΥΝ μπορεί πραγματικά τούτη την ώρα να διεκδικήσει να ενισχύσει τη δύναμή του, να αποκτήσει μεγαλύτερη επιρροή, να παλέψει, να επηρεάσει και ταυτόχρονα να πει στον ελληνικό λαό ότι η πρόταση την οποία καταθέτουμε έχει τρεις συγκεκριμένες και ορατές πλευρές: Πρώτον, εναλλακτική πρόταση εξουσίας για να βγούμε από την κρίση, σε ποιους τομείς πρέπει να γίνουν αλλαγές στην κυβερνητική πολιτική. Δεύτερον, πολιτική συμμαχιών του ευρύτερου προοδευτικού χώρου. Και τρίτον, πολιτική διακυβέρνησης, συμμαχικές κυβερνήσεις.

Αρα λοιπόν πιστεύουμε ότι όλα τα κόμματα θα αναγκαστούν να κουβεντιάσουν. Και το ΠΑΣΟΚ θα αναγκαστεί να αλλάξει την στάση του. Και το ΚΚΕ θα αναγκαστεί να κουβεντιάσει. Και το ΔΗΚΚΙ θα αναγκαστεί να κουβεντιάσει. Γιατί σημερα σε όλες τις χώρες αυτό γίνεται. Παλιότερα, οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες δεν ήθελαν να ακούν για το κόμμα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού και δεν ήθελαν ν’ ακούν για τους Πράσινους. Σήμερα βρίσκονται με τους Πράσινους στην κυβέρνηση και έχουν και πιο ορθολογικές σχέσεις με το κόμμα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού.

Στη Γαλλία λίγο πριν τις εκλογές σοσιαλιστές, κομμουνιστές, Σεβενεμάν και όλοι οι άλλοι ούτε καν κάθονταν στο τραπέζι να κουβεντιάσουν. Σήμερα είναι κυβέρνηση. Κι είναι κυβέρνηση με προγραμματική συμφωνία που εφαρμόζουν πολύ πιο προοδευτικές και ριζοσπαστικές πολιτικές απ’ αυτήν που εφαρμόζει η ελληνική κυβέρνηση με την μονοκομματική της αυτοδυναμία.

- Η Κεντροδεξιά δεν σας πηγαίνει, ωστόσο δεν έχει κάνει μία μεγάλη επιτυχία, το ότι έχει φέρει τη χώρα στα πρόθυρα της ΟΝΕ;

Κατ’ αρχήν εμείς πιστεύουμε ότι η θέση της Ελλάδας είναι θέση στην Ευρωπαϊκή πορεία με δημιουργικό, ισότιμο τρόπο. Ασκούμε κριτική στην κυβέρνηση γιατί με την πολιτική της και καθυστερεί και επιβαρύνει με δυσβάστακτα βάρη, τα οποία τα μοιράζει άδικα, την ελληνική κοινωνία

- Ολοι όμως οι διεθνείς οργανισμοί επικροτούν την πολιτική και λένε, ότι για να μπείτε χρειάζεται λιτότητα…

Άλλο ο στόχος και άλλο οι πολιτικές τις οποίες εφαρμόζεις για να πετύχεις αυτόν τον στόχο. Η κυβέρνηση λοιπόν είχε εξαγγείλει αρχικά ότι με τη δική της πολιτική θα μπούμε την 1/1/1999. ΄Επαιξε έξω. Στο μεταξύ οι θυσίες και τα βάρη που με άδικο τρόπο κατανεμήθηκαν δεν πιάσανε τόπο. Τώρα λέει θα μπούμε το 2001. Είναι δύσκολη και αυτή η προσπάθεια. Για μας το πρόβλημα έχει δύο όψεις. Η μία όψη είναι μέχρι να μπούμε, τι επιβαρύνσεις και με ποιο τρόπο κατανέμονται. Διότι μπορούμε να έχουμε λιγότερες επιβαρύνσεις και με δικαιότερη κατανομή. Δεν είναι σωστό αυτό που λέει η κυβέρνηση, δηλαδή τι θέλετε να εφαρμόσω ακόμα σκληρότερη πολιτική για να μπω γρηγορότερα. Αυτό είναι ευφυολόγημα. Εχει δυνατότητα να κάνει σωστότερη διαχείριση, έχει δυνατότητα να κάνει ορθολογικότερη αξιοποίηση των πόρων, έχει δυνατότητα να περιορίσει την σπατάλη, έχει δυνατότητα επίσης να εφαρμόσει πολιτικές κοινωνικής στήριξης. Αυτή τη στιγμή δεν είναι η ΟΝΕ που εμποδίζει την φορολογική μεταρρύθμιση. Δεν έχει γίνει. Βγήκε προχθές η έκθεση του ΚΕΠΠΕ, 600 δις πληρώνουμε για να εισπράξουμε εκείνα που δικαιούμαστε.

Η κυβέρνηση έχει μία ευθύνη διότι δεν προωθεί συγκεκριμένες πολιτικές Δεύτερον, η κυβέρνηση μπορούσε, κι εγώ θα το λέω επίμονα και θα φανεί στο τέλος το πόσο δίκιο έχουμε, να προτάξει ορισμένους πολιτικούς στόχους και να τους διαπραγματευθεί. Πέρυσι στη συζήτηση του Προϋπολογισμού είχαμε πει να ζητήσει η κυβέρνηση να μην περιληφθούν στα ελλείμματα στον συντελεστή των ελλειμμάτων οι δημόσιες επενδύσεις. Ακριβώς γιατί η Ελλάδα αντιμετωπίζει ιδιαιτερότητες. Σήμερα έρχεται και το βάζει ο Ν’ Αλέμα. Το βάζει ο Μοντιλιάνι, με το βραβείο Νόμπελ, το βάζει επίσης ο επίτροπος ο Μόντι.

- Αυτοί όμως είναι μέσα στην ΟΝΕ…

Η Ιταλία όμως μπήκε ουσιαστικά με πολιτική διαπραγμάτευση. Να σας θυμίσω ότι όταν ήταν αβέβαιο αν θα μπει η Ιταλία ή όχι, βγήκαν οι άλλες χώρες και βγάζαν ανακοινώσεις υπέρ της Ιταλίας. Ενώ η Ελλάδα βρέθηκε την περίοδο των μεγάλων προσαρμογών και των μεγάλων διαπραγματεύσεων να ασχολείται με άλλα.

Η μία όψη, λοιπόν, είναι μέχρι τότε και η άλλη όψη είναι από τότε και μετά. Η τακτική την οποία ακολουθεί η κυβέρνηση είναι να μπούμε στην ΟΝΕ. Και μετά;

- Πάντως με χαμηλό πληθωρισμό, ελλείμματα και υψηλή ανάπτυξη που έχουμε σήμερα θα είμαστε σε φόρμα..

Όχι. Διότι προχθές δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες, ότι η έκθεση του ΟΟΣΑ λέει το 2001 το Ισοζύγιο Πληρωμών θα είναι 4,3. Που σημαίνει ότι δεν έχει αναζωογονηθεί η οικονομία, δεν έχει αναδιαρθρωθεί η παραγωγική βάση της χώρας.