ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ

ΝΙΚΟΥ Α. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΣΤΑΘΜΟ "Αθήνα 9,84" (Π.ΑΛΕΠΗ)

Αθήνα, 29 Σεπτεμβρίου 1998

Για την κατάσταση στην Αλβανία

Η Αλβανία βρίσκεται σ’ ένα δύσκολο δρόμο προκειμένου να βγει από την βαθιά κρίση την οποία προκάλεσε ένα αυταρχικό και διεφθαρμένο καθεστώς, το καθεστώς Μπερίσα. Την Ελλάδα την συμφέρει να υπάρχει σταθερότητα και ασφάλεια στην περιοχή. Στρατηγικός σύμμαχος της Αλβανίας είναι η Ελλάδα και η Ελλάδα πρέπει να στηρίξει την Αλβανία σ’ αυτό το δρόμο για τη δημοκρατική ολοκλήρωση της πορείας της. Πρέπει να στηρίξουμε την πρόοδο της προσπάθειας που γίνεται στην Αλβανία για σχέσεις με την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση. Η μόνη δυνατότητα να βγει από την κρίση στην οποία την έριξε το καθεστώς Μπερίσα είναι η δημοκρατική συμμαχία που υπάρχει και στη σημερινή κυβέρνηση. Πρέπει λοιπόν αυτή η συμμαχική κυβέρνηση να διατηρηθεί. ΄Εχουν συνείδηση της ιστορικότητας των προβλημάτων τα κόμματα που συμμετέχουν στη σημερινή κυβέρνηση της Αλβανίας. Εύχομαι η Αλβανία, με δημοκρατικό τρόπο, να ξεπεράσει αυτό το πρόβλημα ανασχηματισμού της κυβέρνησης και να προχωρήσει με αποτελεσματικότητα στον σταθερό της προσανατολισμό.

- Για έξωθεν παρέμβαση…

Η Αλβανία έχει γίνει πεδίο ανταγωνισμών στρατηγικών συμφερόντων διαφόρων χώρων. Είναι έντονος ο ανταγωνισμός στον τομέα τον οικονομικό, μεταξύ Αμερικανών και Γερμανών. Το καθεστώς Μπερίσα λίγο πριν καταρρεύσει έδωσε στους Γερμανούς τα ορυχεία χρωμίου, που έχουν πολύ μεγάλη στρατηγική σημασία για τη βιομηχανία της Γερμανίας. Υπάρχουν αντιτιθέμενα συμφέροντα μεγάλων χωρών, άλλα η Γερμανία, άλλα η Αμερική, άλλα η Ιταλία, η οποία ανταγωνιστικά βλέπει την παρουσία της Ελλάδας στην περιοχή. Δεν θα πρέπει να διαμελιστεί μια χώρα και να ταλαιπωρηθεί ένας λαός στο όριο του 2000 απ’ αυτόν τον ασύδοτο και αδέσποτο ανταγωνισμό μεγάλων χωρών. Γι αυτό και πρέπει η ελληνική κυβέρνηση με προσοχή να προωθήσει πρωτοβουλίες και για κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας και ασφάλειας στην περιοχή, αλλά και να αναπτύξει ακόμη περισσότερο τις καλές διμερείς σχέσεις -είναι περισσότερο από ποτέ καλές οι διμερείς σχέσεις Ελλάδας και Αλβανίας. Και πρέπει να διαφυλαχθεί αυτό το καλό επίπεδο σχέσεων γιατί είναι προς το συμφέρον και της Ελλάδας και της Αλβανίας και πολύ περισσότερο προς το συμφέρον των Ελλήνων που ζουν στην περιοχή.

Η Ελλάδα δεν πρέπει να βλέπει αυτά τα γεγονότα από μια νοοτροπία ίσων αποστάσεων και από μακριά. Η Ελλάδα πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες σημαντικές. Ηταν λάθος το γεγονός ότι στην προηγούμενη κρίση, που προκάλεσε πάλι, υποτροπιάζοντας αντιδημοκρατικά ο Μπερίσα, η πρωτοβουλία στα πλαίσια της Ε.Ε. ξεκίνησε από τους Γερμανούς και τους Ιταλούς κι όχι από την ελληνική παρέμβαση.

Για τις Γερμανικές εκλογές

Στη Γερμανία αλλάζει το σκηνικό. ΄Αλλαξαν οι συσχετισμοί στο κυβερνητικό επίπεδο και αλλάζει και η κυβερνητική συμμαχία. Εύχομαι να αλλάξουν και οι πολιτικές. Δεν αρκεί να αλλάζουν μόνο οι συσχετισμοί στο Κοινοβούλιο και την κυβέρνηση και να αλλάζει και το σκηνικό. Εκείνο που χρειάζεται, γιατί εκεί κρίνεται τελικά η κοινωνική πραγματικότητα κάθε χώρας, είναι να αλλάξουν και οι πολιτικές. Οι εκλογές έδειξαν προς ποια κατεύθυνση πρέπει να αλλάξουν οι πολιτικές. Πρέπει να εγκαταλειφθεί η νοοτροπία και η συλλογιστική του αναγκαστικού μονόδρομου, με μονοδιάστατες πολιτικές και με μονομερείς και μόνοπλευρες επιλογές που έδιναν έμφαση στα οικονομικά και νομισματικά στοιχεία. Δεν προχωράει ο κόσμος στην πρόοδο με αριθμητικές εξισώσεις. Οι κοινωνικές πραγματικότητες είναι εκείνες οι οποίες αποτελούν προϋπόθεση εξέλιξης και προόδου. Αρα λοιπόν εύχομαι να αλλάξουν οι πολιτικές προς την κατεύθυνση της διεύρυνσης και ενίσχυσης της κοινωνικής πολιτικής, για την κοινωνική συνοχή, για την αντιμετώπιση της ανεργίας, για την κατοχύρωση της απασχόλησης, για την αντιμετώπιση των αποκλεισμών, της ξενοφοβίας και της κοινωνικής βαρβαρότητας που ολοένα και περισσότερο ακρωτηριάζει λαούς και χώρες. Εύχομαι, λοιπόν, να αλλάξουν οι πολιτικές προς την κατεύθυνση της διεύρυνσης των δημοκρατικών θεσμών. Διευρυμένη δημοκρατία. Όχι συρρίκνωση της δημοκρατίας σε αυταρχικά πλαίσια και τεχνοκρατικούς μηχανισμούς. Διευρυμένοι θεσμοί, αντιπροσωπευτικοί θεσμοί, κοινωνικοί και πολιτικοί που θα εξασφαλίζουν συμμετοχή, έλεγχο και ενεργοποίηση και αξιοποίηση του κοινωνικού δυναμισμού κάθε χώρας. Και, επίσης, εύχομαι να αλλάξουν οι πολιτικές προς την κατεύθυνση της οικολογικής ευαισθησίας, της πολυπολιτισμικής αναζωογόνησης της Ευρώπης και της υπεράσπισης των δικαιωμάτων. Τα κοινωνικά προβλήματα, τα προβλήματα των δικαιωμάτων, τα προβλήματα των δημοκρατικών θεσμών, της ποιότητας ζωής, του περιβάλλοντος, της οικολογίας και του πολιτισμού είναι πεδία στα οποία προκαλούνται να αναμετρηθούν και να αναδειχθούν οι κοινωνικές πολιτικές και πνευματικές πρωτοπορίες όλων των χωρών στο πέρασμα προς τον 21ο αιώνα.

- Ανάγκη ενός καινούργιου Άμστερνταμ….

Νομίζω ότι οι μονοδιάστατες, μονόχνωτες και μονόπλευρες πολιτικές των αριθμητικών κριτηρίων της ΟΝΕ δεν οδηγούν πουθενά. Εκείνο που χρειάζεται είναι να εγκαταλειφθεί αυτή η μονομέρεια. Να δοθεί έμφαση στην κοινωνική πολιτική, στους δημοκρατικούς θεσμούς, στις οικολογικές ποιότητες, στα θέματα πολιτισμού και δικαιωμάτων. Να πούμε λοιπόν τα πράγματα με το όνομά τους. Οι Γερμανικές εκλογές δείχνουν ότι δεν ενισχύεται σήμερα η λογική που θέλει “απασχολήσιμους”, που θέλει “δίκαιες επιλεκτικότητες”, που θέλει “αναγκαστικούς μονόδρομους” και που θέλει “κοινωνικούς αυτοματισμούς”. Όλα αυτά στη Γερμανία απορρίφθηκαν με ηχηρό τρόπο.

Υπάρχει κρίση του καπιταλισμού;

Αυτό το μοντέλο της παγκόσμιας αγοράς με τον αδυσώπητο και ασύδοτο ανταγωνισμό έχει δείξει το πραγματικό του πρόσωπο.

Για διαχωρισμό εξουσιών - ευθυνών…

Κάθε τόσο είμαστε “στο ίδιο έργο θεατές”. Κουβεντιάζουμε για τα ίδια και με τον ίδιο τρόπο. Δεν υπάρχει πολιτική, δεν υπάρχει κοινωνική, δεν υπάρχει ηθική και πνευματική δραστηριότητα χωρίς να έχει ως παρονομαστή αυτή την έννοια της ευθύνης, της υπευθυνότητας. Η πολιτική δεν είναι διαδικασία διαχείρισης. Είναι δύναμη διαμορφωτική, διαπλαστική. Διαπαιδαγωγεί την κοινωνία. Φτιάχνει ποιότητες ανθρώπων και ποιότητες θεσμών. Όταν λοιπόν το πολιτικό μας σύστημα ασχολείται περισσότερο με τον εαυτό του, με τα παράγωγά του και με τα κατάλοιπά του, τα οποία τα ανακυκλώνει κάθε τόσο και τα προσφέρει για τροφή στην κοινωνία, τότε και το πολιτικό σύστημα απαξιώνεται και η κοινωνία αλλοιώνεται και εκμαυλίζεται. Σήμερα, λοιπόν, θα έλεγα, ότι όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας δείχνουν ότι υπάρχει ένα τραγικό έλλειμμα ευθύνης, προκειμένου οι διάφορες ηγεσίες της χώρας, αντί η κάθε μια να κοκορεύεται για λογαριασμό της ότι είναι η καλύτερη, οφείλουν να δώσουν δρόμο και διέξοδο στον πολίτη και την κοινωνία που βρίσκεται σε αμηχανία, σε αναστάτωση, σε ανασφάλεια, σε πιέσεις. Δεν μπορεί όλοι να βγάζουν πανηγυρικούς σε μια κοινωνία η οποία ώρες και φορές αναρωτιέται γιατί πανηγυρίζουν. “Γιατί πανηγυρίζουν γύρω μου πατέρα;”, θα με ρωτήσει το παιδί μου κάποια στιγμή. Γιατί; Γιατί είναι καλή η κατάσταση της Παιδείας, είναι καλή η κατάσταση του κοινωνικού κράτους, γιατί είναι καλή η κατάσταση της Υγείας, γιατί είναι καλή η κατάσταση στον τομέα της απασχόλησης και της ανεργίας, γιατί είναι καλή η κατάσταση στον τομέα του Πολιτισμού, των ΜΜΕ, γιατί είναι καλή η κατάσταση από πλευράς διαφθοράς και διάβρωσης; Γιατί πανηγυρίζουν;

Για το έλλειμμα των αντιπολιτευτικών προτάσεων….

Εχετε απόλυτο δίκιο να λέτε ότι τούτη την ώρα υπάρχει ένα έλλειμμα, όπως καταγράφεται. Θα σας έλεγα όμως ότι η εικόνα δεν είναι πραγματική. Γιατί δεν είναι πραγματική; Διότι, πρώτον, έτσι όπως λειτουργεί το πολιτικό μας σύστημα περιορίζεται στο μοντέλο των δύο μεγάλων κομμάτων κι ότι άλλο είναι έξω από τα δυό μεγάλα κόμματα περιθωριοποιείται ή υποβαθμίζεται. Δεύτερον, οι προτάσεις διαφόρων κομμάτων της αντιπολίτευσης έχουν κατατεθεί. Και ποτέ δεν έγινε επ’ αυτών ουσιαστικός διάλογος.

Είμαι από εκείνους που πιστεύουν ότι πρέπει να τελειώσει πια αυτό το μοντέλο “των ικανών για όλα”, “των ατσαλάκωτων, των ωραίων και επιτυχημένων”. Άρα λοιπόν ευθύνη κι από πλευράς αντιπολίτευσης. Και να συνδέσουμε τα θέματα.

Με ρωτήσατε προηγουμένως για τα ζητήματα της Αλβανίας και όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Εμείς από την πλευρά μας καταθέσαμε μια πρόταση, η οποία μπορεί να αξιολογηθεί και να κριθεί. Κάντε κύριοι θεσμούς εθνικής στρατηγικής, ώστε να μην αιφνιδιαζόμαστε απ’ αυτά τα γεγονότα. Να πάμε στο δεύτερο θέμα. Το θέμα της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης έτσι όπως προκύπτει μετά τις εκλογές στη Γερμανία. Εμείς εδώ και δυό χρόνια λέμε, αφήστε τους δείκτες. Αφήστε το κυνήγι των αριθμών και κάντε πολιτική διαπραγμάτευση να μην βρεθούμε απ’ έξω. Δεν συμφέρει η Ελλάδα να μείνει απ΄ έξω. Χλεύασαν την πρόταση αυτή. Ο κ. Πρωθυπουργός τότε είτε πολιτική διαπραγμάτευση, τι φρούτο είναι αυτό; Τώρα αναγκάζεται ολοένα και περισσότερο να βλέπει ότι έπρεπε να κάνει αυτό που έκαναν οι Ιταλοί και οι Πορτογάλοι. Και για το συγκεκριμένο θέμα που μου είπατε προηγουμένως. Εχουμε προτείνει εδώ και καιρό, φτιάξτε μια δικαστική αστυνομία. Υπάρχει σύγχυση αρμοδιοτήτων μεταξύ Δικαιοσύνης, προανάκρισης, αστυνομίας, εκτελεστικής εξουσίας και δεν ξέρει κανένας κάθε φορά από ποιόν να ζητήσει λογαριασμό. Φτιάξτε μια δικαστική αστυνομία, όπως έχουν όλες οι χώρες. Υπό την ευθύνη της δικαστικής αρχής, η οποία να χειρίζεται όλα αυτά τα θέματα. Είναι ένας ξεχωριστός θεσμός, ο οποίος επιλαμβάνεται όλων των αρμοδιοτήτων προανάκρισης και δικαστικής διερεύνησης που σχετίζονται με παραβάσεις του ποινικού κώδικα και της ποινικής νομοθεσίας. Σήμερα ρωτάμε για πράγματα για τα οποία ο απλός πολίτης συγχύζεται και όποιος ξέρει γελάει και καγχάζει. Ειλικρινά ως χώρα δεν ξέρουμε και ψάχνουμε να βρούμε ακόμη απάντηση στο ερώτημα, πώς βρέθηκε ο Ελληνορουμάνος στην φυλακή; Μα ανοίγει η πόρτα της φυλακής για να μεταχθεί κρατούμενος, χωρίς συνεργασία του Υπουργείου Δικαιοσύνης και του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης; Τι ψάχνουν να βρουν; Ποιος έδωσε την εντολή; Η εντολή για να μεταχθεί κρατούμενος, υπόδικος σε χώρο φυλακών περνάει από το Υπουργείο Δικαιοσύνης και το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Δεν παραδίδει κανένα νοσοκομείο τον κρατούμενο έτσι για να τον πάει όποιος θέλει βόλτα και δεν ανοίγει καμιά πόρτα φυλακής εάν δεν υπάρχει έγγραφο και εντολή. Εγώ θα ζητήσω, στα πλαίσια της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, να κατατεθούν τα σχετικά έγγραφα, από τα οποία προκύπτει η εντολή με την οποία διατάχθηκε να παραδοθεί από το νοσοκομείο στην φρουρά για τις μεταγωγές και να ανοίξει η πόρτα της φυλακής για να τοποθετηθεί εκεί. Οι φυλακές ανήκουν σε κάποια ευθύνη. Οι μεταγωγές ανήκουν σε κάποια ευθύνη. Αυτή η σύγχυση, το νεφέλωμα μετατοπίζει και την προσοχή του κόσμου από το γεγονός ότι υπήρξε και μια ανθρώπινη τραγωδία. Ένα κορίτσι πεθαίνει αυτή τη στιγμή στο ξεκίνημα της ζωής του, διακινδύνευσε μεγάλος αριθμός πολιτών και κοντά στην ανθρώπινη τραγωδία υπάρχει και η πολιτική τραγωδία.

Δεν είναι δουλειά των ΜΜΕ να είναι προέκταση του κρατικού μηχανισμού. Ούτε να διαμεσολαβούν προκειμένου να λυθούν κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα. Το ζήτημα αφορά όλα τα κόμματα, και την κυβέρνηση και τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Αφορά όλους τους θεσμούς και τους μηχανισμούς και αφορά και την ίδια την κοινωνία. Γιατί δεν είναι θέαμα όταν γίνεται μια τέτοια πρόκληση ακραία από την οποία δημιουργείται και διακινδύνευση μεγάλη να συρρέει το πλήθος γύρω από την εστία της κρίσης ως φιλοθεάμον κοινό.

- Πιστεύετε ότι η ευκολία του πολίτη είναι να αναφέρεται στα διαπλεκόμενα συμφέροντα;…

Υπάρχει κίνδυνος πράγματι να συμβεί και με αυτόν τον όρο περί διαπλεκομένων συμφερόντων ότι συνέβη και προηγουμένως με τον όρο σκοτεινές δυνάμεις. Εγώ μεγάλωσα με την επιχειρηματολογία ότι οι σκοτεινές δυνάμεις απεργάζονται την εκτροπή. Ολοι το έλεγαν, όλοι φώναζαν και θυμάμαι κάτι εκπληκτικές γελοιογραφίες του Κ.Μητρόπουλου τότε που τόνιζε την αντίφαση ότι την ώρα που φωνάζετε δεν κλείνετε τις τρύπες για να μην περάσουν οι σκοτεινές δυνάμεις. Το ίδιο γίνεται και τώρα. Βεβαίως υπάρχει διαπλοκή συμφερόντων στην Ελλάδα. Υπάρχει σ’ όλο τον κόσμο. Το ζητούμενο δεν είναι να φωνάζουμε διαρκώς για να ξορκίσουμε τα διαπλεκόμενα. Το ζητούμενο είναι να φτιαχτούν οι διευρυμένοι θεσμοί δημοκρατίας, οι οποίοι θα επιβάλλουν τρεις συγκεκριμένους όρους: Πρώτον, όρους υγιούς ανταγωνισμού στο επίπεδο της οικονομικής δραστηριότητας, όρους διαφανούς δημοκρατίας στο επίπεδο της λήψης των αποφάσεων και όρους κοινωνικής νομιμοποίησης στο επίπεδο της στήριξης των αντίστοιχων αποφάσεων που παίρνονται. Όταν δεν υπάρχει υγιής ανταγωνισμός, όταν δεν υπάρχει διαφάνεια στη δημοκρατία κι όταν δεν υπάρχει κοινωνική αποδοχή, οτιδήποτε γίνεται είναι στον αέρα. Και όλοι το αντιμετωπίζουν ως ύποπτο, ως διαβλητό, ως σκοτεινό. Και την ευθύνη την έχουν οι πολιτικοί. Σε όλο το φάσμα του πολιτικού συστήματος, οι πολιτικοί είναι εκείνοι που πρέπει να κατοχυρώσουν την κοινωνία, τη δημοκρατία και τη διαχείριση του δημοσίου χρήματος.

Για τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές

Ο Συνασπισμός, όπως ξέρετε, δίνει μεγάλη έμφαση και πολιτική προτεραιότητα στο θέμα της αυτοδιοίκησης. Όχι για λόγους ενίσχυσης των δυνάμεών του ή της πολιτικής του παρέμβασης, αλλά γιατί θεωρούμε ότι η περιφερειακή αποκέντρωση με αυτοδιοίκηση είναι από τις πρώτες πολιτικές προτεραιότητες της χώρας. Δεν θα υπάρξει ούτε ανάπτυξη, ούτε κοινωνική συνοχή, ούτε πολιτιστική προβολή και στήριξη της χώρας και της περιφέρειας, εάν δεν υπάρξει περιφερειακή αποκέντρωση με αυτοδιοίκηση. Δεν έχουμε περιφερειακή αποκέντρωση με αυτοδιοίκηση στην Ελλάδα. Η αυτοδιοίκηση είναι το πιο κοντινό επίπεδο εξουσίας στον πολίτη και κατά τούτο βγάζει και τα κοινωνικά και πολιτικά στελέχη που θα χειριστούν την πρωτογενή εξουσία.

- Είναι ώριμος ο ελληνικός λαός και οι υποψήφιοι να συμπεριφερθούν με την αντιστοιχία που απαιτείται;

Είναι πολύ μεγάλα τα προβλήματα πια. Οι πόλεις έχουν προβλήματα οργάνωσης και λειτουργίας τους, κυκλοφοριακά, συγκοινωνιακά, έχουν προβλήματα υποδομών, οι περιοχές και οι ευρύτεροι δήμοι έχουν προβλήματα απορριμμάτων, νερών, οδικών δικτύων, έχουν προβλήματα συνοχής και στήριξης του πληθυσμού τους, πιότητας ζωής, συγκράτησης του πληθυσμού, ανάδειξης και ανανέωσης του κοινωνικού δυναμικού, των νέων ανθρώπων, προβολής της ιδιαιτερότητας κάθε περιοχής. Είναι μεγάλα τα προβλήματα. Και η περίοδος αυτή είναι από τώρα μέχρι το 2002. Είναι ο τελευταίος ωφέλιμος χρόνος ουσιαστικά για να καλυφθούν οι καθυστερήσεις που υπάρχουν και οι τρομακτικές αδυναμίες στο επιπεδο των υποδομών. Εχει συνειδητοποιηθεί το πρόβλημα της αυτοδιοίκησης ως ένα κατ’ εξοχήν κρίσιμο πολιτικό πρόβλημα για την ανάπτυξη της χώρας. Υπάρχουν όμως και αρνητικά φαινόμενα. Γιατί; Γιατί, κακά τα ψέματα, μετατοπίζονται πολλές φορές τα προβλήματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής στην τοπική αυτοδιοίκηση και πολλές φορές βγαίνουν σαν να είναι σε φωτοαντίγραφο. Τα προβλήματα στην τοπική αυτοδιοίκηση φωτοαντίγραφο των προβλημάτων που υπάρχουν στο κεντρικό πολιτικό σύστημα.

Εμείς από την πλευρά του ΣΥΝ θέλουμε πραγματικά να βάλουμε περιφερειακή αποκέντρωση με αυτοδιοίκηση ισχυρή και αιρετή σε όλα τα επίπεδα ως πρώτη πολιτική προτεραιότητα, ανάδειξη στελεχών στην τοπική και νομαρχιακή αυτοδιοίκηση που θα παλέψουν γι αυτή την περιφερειακή αποκέντρωση και θα συγκρουστούν, γιατί την περιφερειακή αποκέντρωση δεν την θέλουν οι κεντρικές γραφειοκρατίες, η κεντρική διοίκηση, η κεντρική κυβέρνηση και τα τοπικιστικά εκλογικά και πολιτικά συμφέροντα δεν θέλουν την αναδιάρθρωση των εξουσιών. Θέλουμε εμείς η τοπική και νομαρχιακή αυτοδιοίκηση, η περιφερειακή δηλαδή αυτοδιοίκηση να είναι ανεξάρτητη δομή στη διάρθρωση του κράτους κι αυτόνομο πεδίο εξουσίας.

Ο ΣΥΝ θέλει να ενισχύσει την παρουσία στελεχών που θα παλέψουν προς αυτή την κατεύθυνση και ποιοτικά και αριθμητικά.

Ο ΣΥΝ με δυσκολίες αλλά με ειλικρίνεια εφάρμοσε εκείνο το οποίο πιστεύει ότι θέλει ο κόσμος. Αποκεντρώσαμε την πολιτική ευθύνη λήψης αποφάσεων. Και μάλιστα εκεί είδαμε και τις δικές μας αδυναμίες. Γιατί έχουμε 3-4 περιπτώσεις όπου δεν ευωδόθηκε αυτή η διαδικασία. Πρώτα λοιπόν αποκέντρωση έτσι ώστε τα στελέχη των τοπικών κοινωνιών να αποφασίζουν αυτόνομα κι όχι με ντιρεκτίβα κομματική.

Εμείς έχουμε πολύπλευρες συνεργασίες με κριτήριο πρόσωπα, προγράμματα, φερεγγυότητα ικανότητα και εκλογικής επιτυχίας. Έχουμε συνεργασίες με στελέχη που ανήκουν σε άλλα κόμματα. Συνεργασίες με στελέχη που ανήκουν σε κοινωνικούς χώρους και κοινωνικά κινήματα. Συνεργασίες με στελέχη στα οποία ανήκουν στο κυβερνητικό κόμμα. Με στελέχη τα οποία διαφωνούν με το κυβερνητικό κόμμα. Εχουμε ένα πολύπλευρο και ευέλικτο, ανοιχτό δεδομένο. Και έχουμε και αδυναμίες.

Πέρασε η εποχή που ο καθένας πίστευε ότι μπορεί να κόβει και να ράβει τα προβλήματα στα μέτρα του. Στην Αθήνα δίνουμε μία προσπάθεια, και την κάνουμε όλοι αυτή την προσπάθεια, για την επιτυχία του συνδυασμού της Μαρίας Δαμανάκη. Εμείς έχουμε την μεγαλύτερη συσπείρωση στην υποστήριξη της υποψηφιότητας της Μ. Δαμανάκη για δύο λόγους. Ο ένας λόγος είναι ότι την απόφασή μας την πήραμε με δημοκρατικές διαδικασίες. Και ο δεύτερος λόγος είναι ότι η υποψηφιότητα της Μ.Δαμανάκη για μας είναι από το 1994 επιλογή του ΣΥΝ. Δεν την επιλέξαμε τώρα για λόγους τακτικής. Αυτοί, λοιπόν, οι δύο λόγοι είναι που εξασφαλίζουν από πλευράς ΣΥΝ την ομόθυμη στήριξη της υποψηφιότητας. Θέλουμε λοιπόν να πετύχει η προσπάθεια την οποία κάνει ο συνδυασμός της Μ. Δαμανάκη. Στον Πειραιά κατεβαίνουμε με υποψήφιο δήμαρχο, τον Κώστα.Πάνο, φαρμακοποιό, κοινωνικό στέλεχος, που ζει και δουλεύει στον Πειραιά, ένας άνθρωπος ο οποίος δεν θέλει το δήμο του Πειραιά ως έπαθλο φιλοδοξίας ούτε ως λοφίο παραγοντισμού. Και στη Θεσσαλονίκη στηρίζουμε την υποψηφιότητα του Σπύρου Βούγια, την οποία στηρίζουν και Κινήσεις Πολιτών, οι Οικολόγοι της Θεσσαλονίκης, μετέχουμε κι εμείς σ’ αυτό το ευρύτερο σχήμα με τον Σπ. Βούγια, καθηγητή Πανεπιστημίου, συγκοινωνιολόγο, και πιστεύουμε ότι θα πάμε πάρα πολύ καλά.

Για συνεργασία με κυβερνών κόμμα πριν, κατά τη διάρκεια ή μετά τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές…

Ο ΣΥΝ κάνει προγραμματική αντιπολίτευση στην κυβερνητική πολιτική. Θα εξακολουθήσει να κάνει προγραμματική αντιπολίτευση γιατί πιστεύουμε ειλικρινά ότι η πολιτική αυτή είναι κατώτερη των περιστάσεων και είναι και επιζήμια, δεν οδηγεί πουθενά. Χαρακτηριστικά αυτά τα οποία λέγαμε περί Γερμανίας. Στη Γερμανία καταψηφίστηκε ο αναγκαστικός μονόδρομος, η μονομέρεια των οικονομικών και νομισματικών όρων. Καταψηφίστηκε η έννοια του απασχολήσιμου, της επιλεξιμότητας, του κοινωνικού αυτοματισμού και όλων των σχετικών. Κάνουμε, λοιπόν, προγραμματική αντιπολίτευση και θα εξακολουθήσουμε να κάνουμε προγραμματική αντιπολίτευση. Και η αναφορά σας στη νομαρχιακή αυτοδιοίκηση μου δίνει την αφορμή αν επισημάνω ότι ακόμα είναι ανολοκλήρωτη η νομαρχιακή αυτοδιοίκηση και πρέπει να ολοκληρωθεί. Και, τέλος, πέρα από τις εκλογές για την τοπική και νομαρχιακή αυτοδιοίκηση, υπάρχει ένα πρόβλημα, το οποίο σχετίζεται με τον εθνικό χωροταξικό σχεδιασμό, με τη νέα διοικητική διαίρεση του κράτους, με τη διαμόρφωση όλων εκείνων των μοντέλων ανάπτυξης για την περιφερειακή αποκέντρωση που ισχύουν σε όλη την Ευρώπη. Γιατί ξέρετε από πού θάρθουν όλα αυτά αν δεν γίνουν έτσι, λειτουργικά και οργανικά και με πολιτικές προτεραιότητες; Θα μας έρθουν από το παράθυρο, από τις σκοπιμότητες του εκλογικού νόμου.