Τα γκάλοπ που δημοσιεύθηκαν στον Αθηναϊκό τύπο, δεν θεωρώ ότι είναι από τα πιο ολοκληρωμένα γκάλοπ που έχουν δει το φως της δημοσιότητας τα τελευταία χρόνια. Επικεντρώνονται μόνο στην πρωτεύουσα και το πανελλαδικό δείγμα είναι μικρό. Παρόλα αυτά, δεν παύουν να είναι σοβαρές αναλύσεις, τις οποίες οφείλει ο καθένας να τις πάρει υπ' όψιν, με όλες τις ελλείψεις τις οποίες μπορεί να έχουν. Από κει και πέρα, θεωρώ ότι, με την οριακότητα της πρώτης θέσης, δεν έχει κριθεί ακόμα τίποτα μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων.
Για τα γκάλοπ που έγιναν μετά την έλευση Κλίντον στην Ελλάδα, εντύπωση μου προκαλεί η στασιμότητα και οπισθοχώρηση των τριών μικρών κομμάτων σε σχέση με προηγούμενες δημοσκοπήσεις και αποτελέσματα. Και κυρίως, αυτές οι τάσεις που παρατηρούνται στα στρώματα κυρίως του Κ.Κ.Ε, του ΔΗ.Κ.ΚΙ. και του Συνασπισμού. Για μένα είναι ένα σημείο που χρειάζεται σοβαρή μελέτη. Είναι τα κόμματα που πρωτοστάτησαν στις κινητοποιήσεις και, απ' ότι δείχνουν τα γκάλοπ, μάλλον αρνητικά εισέπραξαν σε αυτή την περίοδο.
Μάλλον σε ανάκαμψη δείχνει να βρίσκεται ο ΣΥΝ, έχοντας αρκετό χρόνο μέχρι τις εκλογές ώστε να καταφέρει να συγκρατήσει ψηφοφόρους που χάνει κυρίως προς το ΠΑΣΟΚ και να πάρει πίσω όσους έχουν φύγει. Το παιχνίδι προς τα αριστερά, είναι σχεδόν οροθετημένο, με τις συσπειρώσεις που δείχνουν να έχουν Κ.Κ.Ε. και ΔΗΚΚΙ. Το δούναι και λαβείν του ΣΥΝ βρίσκεται προς την κατεύθυνση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Πρέπει να εξευρεθούν εκείνες οι πολιτικές και πρακτικές για το επόμενο διάστημα όπου ο ΣΥΝ να αποκτήσει θετικό ισοζύγιο για αυτή τη σχέση. Η οριακότητα των δύο πρώτων, καταδεικνύει τη σοβαρότητα του προβλήματος.
Οι εκλογές μπορεί να κριθούν σε μία ζαριά, να κερδίσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία κόμμα που θα πρωτεύσει με 35% Εξ αυτού και η ανάγκη της απλής αναλογικής.
ΣΠΥΡΟΣ ΒΑΡΕΛΗΣ
