Εργαζόμενοι,
Εργαζόμενες, Συνταξιούχοι, Συνταξιούχες,
Ανεργοι, Μετανάστες, Νέοι, Νέες
Ο ΣΥΝ σας
απευθύνει θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό.
Η Πρωτομαγιά
είναι σύμβολο των σκληρών και μακρόχρονων αγώνων
των εργαζομένων για μια καλύτερη ζωή αλλά και
αφετηρία για νέες κατακτήσεις, νέους στόχους και
νεες διεκδικήσεις σε εθνικό, ευρωπαϊκό και
οικουμενικό επίπεδο.
Στα χρόνια που
πέρασαν από την πρώτη Πρωτομαγιά του 1886 οι
συνθήκες άλλαξαν σημαντικά. Κυρίαρχα στοιχεία
της εποχής μας είναι η θεοποίηση του
ανταγωνισμού και της οικονομίας της αγοράς, η
ανεξέλεγκτη δράση του χρηματιστικού κεφαλαίου,
οι προσπάθειες ελέγχου του παγκόσμιου
συστήματος πληροφόρησης και γνώσης από τις
μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις και οι άκρατες
και γενικευμένες απελευθερώσεις των αγορών, του
εμπορίου και των συναλλαγών. ΄Ομως τα μηνύματα
της αντίστασης και της διεθνούς αλληλεγγύης των
εργαζομένων, της ενότητας και του αγώνα τους
καθώς και το όραμα μιας νέας κοινωνίας
σοσιαλιστικής, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από
άνθρωπο παραμένουν πάντα επίκαιρα.
Η σύγχρονη,
δημοκρατική και ριζοσπαστική Αριστερά της
Ευρώπης και μαζί τους ο ΣΥΝ, αγωνίζονται σταθερά
για την ενοποίηση της Ευρώπης. Η σημερινή πορεία
όμως της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης δεν
ανταποκρίνεται στα οράματα της Αριστεράς για μια
νέα, ριζοσπαστική, δημοκρατική, οικολογική,
φεμινιστική Ευρώπη.
Αποκτά
επείγουσα προτεραιότητα η ανάγκη ανάπτυξης
μεγάλων κοινωνικών κινημάτων των εργαζομένων
και κοινής δράσης των αριστερών και προοδευτικών
δυνάμεων στην Ευρώπη, με αίτημα το ριζικό
επαναπροσδιορισμό της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης και
τη ριζική αναθεώρηση της συνθήκης του
΄Αμστερνταμ, στην κατεύθυνση της πραγματικής
σύγκλισης των οικονομιών, της κοινωνικής
συνοχής, της αναβάθμισης του κοινωνικού κράτους,
της ενίσχυσης της απασχόλησης, της δημοκρατίας
και της περιβαλλοντικής προστασίας, της
αντιμετώπισης της νέας φτώχειας, της ανεργίας,
του κοινωνικού αποκλεισμού, του ρατσισμού και
της ξενοφοβίας.
Εργαζόμενοι,
εργαζόμενες,
΄Εκλεισαν ήδη
18 μήνες κυβερνητικής εξουσίας του ΠΑΣΟΚ και η
μέχρι σήμερα πολιτική του δεν ξέφυγε από τον
κανόνα των πολιτικών της σκληρής μονόπλευρης
λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων και της
αναδιανομής των εισοδημάτων και των δικαιωμάτων
σε βάρος τους, που εφαρμόστηκαν με συνέχεια και
συνέπεια από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του
ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. την τελευταία 12ετία.
Η κυβέρνηση,
προβάλλοντας προσχηματικά την ταχεία προσαρμογή
και σύγκλιση της οικονομίας με εκείνη της
Κοινότητας και την συμμετοχή στην ΟΝΕ, επιχειρεί
να εφαρμόσει ως δήθεν διαρθρωτικά μέτρα
συνοδευτικά της υποτίμησης της δραχμής ένα
συνολικό δεξιόστροφο πρόγραμμα γενικευμένων και
εισπρακτικού χαρακτήρα ιδιωτικοποιήσεων, στην
Ολυμπιακή Αεροπορία και τις άλλες ΔΕΚΟ, με την
προώθηση αντεργατικών μέτρων για την απασχόληση
και για τις εργασιακές σχέσεις, οδηγεί στην πλήρη
απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, τη
χειροτέρευση των όρων και προϋποθέσεων
συνταξιοδότησης και κοινωνικής ασφάλισης και τη
νέα μονόπλευρη λιτότητα στα εισοδήματα και στα
δικαιώματα των εργαζομένων.
Για την
υλοποίηση αυτής της πολιτικής η κυβέρνηση έχει
κηρύξει μια μετωπικού τύπου επίθεση στο
συνδικαλιστικό κίνημα με στόχο την στρατηγική
του ήττα και τη δημιουργία καλού κλίματος για την
ανεξέλεγκτη λειτουργία των αγορών, αγνοώντας τα
πραγματικά συμφέροντα της κοινωνίας.
Από κοντά με
την κυβέρνηση και η Ν.Δ. πιέζει για την πιό
γρήγορη και πιό ανάλγητη προώθηση αυτών των
πολιτικών.
Η κυβέρνηση
για να το αντιμετωπίσει και να εκτονώσει τις
κοινωνικές αντιστάσεις και τους μαζικούς αγώνες
που προκαλούν οι συντηρητικές και ανάλγητες
επιλογές, προσπάθησε να αξιοποιήσει τον
Κοινωνικό Διάλογο. Αποδείχθηκε όμως στην πράξη
ότι ήθελε να τον χρησιμοποιήσει για να προωθήσει
προαποφασισμένες πολιτικές της, με αποτέλεσμα οι
κυβερνητικές επιλογές να καταστήσουν τον
κοινωνικό διάλογο αφερέγγυο στη συνείδηση των
εργαζομένων.
Το πιό
χαρακτηριστικό της σημερινής περιόδου είναι η
ανάπτυξη ενός αγωνιστικού κινήματος στην Ελλάδα
και την Ευρώπη, το οποίο πρέπει να ενισχυθεί και
να αποκτήσει ποιοτικά χαρακτηριστικά.
Ταυτόχρονα
υπήρξαν σημαντικές πρωτοβουλίες μέσα και έξω από
το συνδικαλιστικό κίνημα, όπως το κείμενο που
συνυπέγραψαν πάνω από 600 συνδικαλιστές (από τον
χώρο του ΣΥΝ, του ΠΑΣΟΚ και της ανένταχτης
αριστεράς) και καλούσαν τους πολίτες να
αντισταθούν σε νεοφιλελεύθερες επιλογές ή όπως η
κοινή πρωτοβουλία συνδικαλιστών (όλων των
κομμάτων της Αριστεράς) για τη συγκρότηση
επιτροπής πρωτοβουλίας για την σωτήρια της
Ολυμπιακής και των ΔΕΚΟ.
Εργαζόμενοι-Εργαζόμενες,
Η ΠΟΡΕΙΑ ΑΥΤΗ
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΡΑΦΕΙ ΕΑΝ:
Η φετεινή
Πρωτομαγιά γίνει το ορόσημο ανάπτυξης και
ανασυγκρότησης ενός μαζικού, αυτόνομου και
διεκδικητικού εργατικού συνδικαλιστικού
κινήματος, το οποίο θα υπερβεί ενωτικά και
δημοκρατικά την κρίση αξιοπιστίας του, θα
ανοίξει τις πόρτες του στους “εκτός των τειχών”
(άνεργους, ελαστικά απασχολούμενους, κοινωνικά
αποκλεισμένους), θα αναπτύξει μεγαλύτερη
ικανότητα απόκρουσης του κυβερνητικού και
κομματικού συνδικαλισμού και θα ανοίξει μέσα από
αγωνιστικό δρόμο την προοπτική αλλαγής του
συσχετισμού δυνάμεων σε όφελος των
αυτόνομων-ταξικών-ριζοσπαστικών δυνάμεων στα
συνδικάτα.
Για να
αλλάξουν οι σημερινές πολιτικές, χρειάζεται η
πιό πλατειά συσπείρωση των εργαζομένων και η
αγωνιστική δράση τους και επιπλέον η αλλαγή και
του πολιτικού συσχετισμού δυνάμεων προς όφελος
της σύγχρονης, δημοκρατικής, ριζοσπαστικής
Αριστεράς.
Σ΄αυτή την
κρίσιμη περίοδο, που είναι επιβεβλημένη η
αγωνιστική συσπείρωση και αντίσταση του κόσμου
της εργασίας στις επιδιώξεις της κυβέρνησης και
της εργοδοσίας, κινήσεις όπως η πρόσφατη
επαναφορά της σεχταριστικής πολιτικής του
“πέντε κόμματα-δύο πολιτικές” μέσα στα
συνδικάτα, αντικειμενικά υπονομεύουν την
προοπτική ανάπτυξης μαζικών και ενωτικών αγώνων
των εργαζομένων, διευκολύνουν την κυβερνητική
πολιτική και βάζουν εμπόδια στην κοινή δράση της
Αριστεράς.
Εργαζόμενοι-Εργαζόμενες,
Ο ΣΥΝ απευθύνει
προσκλητήριο μάχης προς όλους σας με άμεσους
στόχους: