ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ Α. ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΗΝ 3Η ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΩΝ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΩΝ
Αθήνα 10 Ιουλίου 1999
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
· ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ 3
· ΜΙΑ ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ 5
· Η ΔΕΞΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ. ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΜΠΟΡΕΙ
ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ 7
· ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ 8
· ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ 10
· ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΛΛΕΙΜΑ 10
· ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ - ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΛΑΟ 12
· ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΘΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΝΙΚΗΣ 12
· ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ 14
· Η ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΛΩΝ 15
ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΚΗ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΗΝ 3Η ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
ΣΑΒΒΑΤΟ 10 ΙΟΥΛΙΟΥ 1999
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΩΝ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΩΝ
Συντρόφισσες και σύντροφοι ακούγοντας τις τοποθετήσεις
από ορισμένους συντρόφους διαπιστώνω διαφοροποίηση έναντι
αυτών που πρόσφατα -πριν μερικούς μήνες- κατέθεταν στο
Συνέδριο. Και θεωρώ θετική εξέλιξη το γεγονός ότι αυτές
τις δυο μερες προχωρούμε μέσα από τοποθετήσεις που υπήρξαν
στο Συνέδριο,που προσεγγίζουν πιο ουσιαστικά τα πράγματα,
αλλά και ανοίγουν προοπτική για το μέλλον.
Ομως ένα πράγμα δεν καταλαβαίνω: Πως η σιγουριά της
μεγάλης νίκης που είχαμε στο Συνέδριο υποβαθμίζεται
χτες και σήμερα με τις τοποθετήσεις αρκετών συντρόφων
ομολογώ, σε μια αγωνία για το αύριο, τη στιγμή που μέσα
στους 4-5 μήνες που πέρασαν, καλύψαμε το μεγαλύτερο
κομμάτι της αρνητικής διαφοράς που είχαμε έναντι της
Νέας Δημοκρατίας, πριν από το Συνέδριο.
Βέβαια όλοι γνωρίζουμε ότι το Συνέδριο και η υπεύθυνη
στάση της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στην αντιμετώπιση της
κρίσης στο Κόσοβο, της κρίσης στα Βαλκάνια συνέβαλε
καθοριστικά στην επιβεβαίωση της υπευθυνότητας και της
αυτονομίας και ανεδειξε την ολοκληρωμένη στρατηγική,
πάνω στην οποία στηρίζεται η πολιτική δράση και η παρουσία
του ΠΑΣΟΚ, της Κυβέρνησης και της Ελλάδας στην περιοχή.
Άλλωστε αξιολογήθηκε από το λαό η συνέπεια με την οποία
αυτή η Κυβέρνηση κράτησε αυτόνομη, δική της θέση, σε
μια μεγάλη διεθνή κρίση, παγκόσμια κρίση.
Δεν θα επεκταθώ στο τι έγινε, τα γνωρίζουμε όλοι μας.
Στα μεγάλα θέματα το ΠΑΣΟΚ αντιμετωπίζει με επιτυχία
τις καταστάσεις και τα προβλήματα με αποτέλεσμα το θετικό
κλίμα αποδοχής. Το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών που συζητούμε
σήμερα, με τη διαφορά των τριών μονάδων απέναντι στη
Νέα Δημοκρατία, σαφώς είναι μια θετική εξέλιξη που δεν
ήλθε από μόνη της, αλλά στηρίχθηκε σε δύο δεδομένα:
Πρώτον, στην ενότητα του ΠΑΣΟΚ και το "Ολοι μαζί"
όπως χαρακτηριστικά εκφράστηκε μέσα από το Συνέδριο.
και δεύτερον στην επιτυχή παρουσία και αντιμετώπιση
της κρίσης στην περιοχή.
Βεβαίως δεν θα υποτιμήσω ούτε προς στιγμή την πίστωση,
που έχει σταθερά το ΠΑΣΟΚ για τη μεγάλη του επιτυχία
στην οικονομική πολιτική, στην ικανότητά του να εντάξει
στη χώρα στην Οικονομική και Νομισματική Ενωση, που
όπως άκουσα πολλοί τη θεωρούν δεδομένη, πιστεύουν ότι
την έχουμε ήδη πιστωθεί και αυτό είναι αλήθεια.
Παράλληλα δε, η ανησυχία μας εντοπίζεται στις εθνικές
εκλογές και αγωνιούμε εάν πλέον το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών
μπορεί να σηματοδοτήσει την πλήρη ανάκαμψη και τη νέα
νικηφόρα πορεία του ΠΑΣΟΚ προς αυτές.
Πιστεύω ότι για ν' απαντήσουμε ουσιαστικά σ' αυτά
τα ερωτήματα πρώτα πρέπει να καταλάβουμε τι είναι οι
Ευρωεκλογές και τι έγινε στις Ευρωεκλογές. Πιστεύω ότι
οι αναλύσεις που είχαμε και του Παρασκευά Αυγερινού
και του Εκτελεστικού Γραφείου που την παρουσίασε ο Κώστας
Σκανδαλίδης λένε καθαρά και κρυστάλλινα τα πράγματα
με το όνομά τους.
Προκύπτει από αυτά ότι χάσαμε 1 στους 5 ψηφοφόρους
του '96, χάσαμε στις αγροτικές περιοχές, χάσαμε στις
περιοχές αποβιομηχάνισης και στους θύλακες της ανεργίας,
αλλά και στις κρίσιμες ηλικίες, που συνιστούν τον παραγωγικό
ιστό.
Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, εγώ θα το αποτυπώσω
με δυο μόνο ενδιαφέροντα στοιχεία. Ολοι μας ακολουθούμε
τη διαδικασία -το πρότεινε και το Εκτελεστικό Γραφείο-
σύγκρισης μεταξύ πρ.οσφατων ευρωεκλογών και εθνικών
εκλογών.
Συγκρίνοντας όμως μεταξύ εθνικών εκλογών '93 και ευρωεκλογών
'94 το ΠΑΣΟΚ έχασε περίπου το 19% της δύναμής του και
η Νέα Δημοκρατία περίπου το 17%. Είχαμε δηλαδή μια ισόρροπη
γενικά, χαλαρή ψήφο στις Ευρωεκλογές του '94 και μια
λογική μείωση των Κομμάτων.
Αντίθετα, μεταξύ Εθνικών Εκλογών '96 και ευρωεκλογών
'99 το ΠΑΣΟΚ έχασε περίπου κατά μέσο όρο σχεδόν -το
είπαν όλοι- σε όλη την Ελλάδα, γύρω στο 20% της δύναμής
του, ενώ η Νέα Δημοκρατία μόνο το 5,5%.
Το συμπέρασμα ειναι οτι το '99 η χαλαρή ψήφος των
εκλογών, είχε μόνο ένα αποδέκτη το ΠΑΣΟΚ και το κυβερνητικό
πρόσωπο που πρόβαλε. Η ALCO λέει σ' αυτές τις ευρωεκλογές
60% του ελληνικού λαού ψήφισε με πρόθεση διαμαρτυρίας
απέναντι στην Κυβέρνηση.
Ως δεύτερο στοιχείο επιτρέψτε μου να πω κάτι που πρέπει
να το γνωρίζουμε. Τυπικά, ουσιαστικά είναι λάθος να
συγκρίνουμε βουλευτικές βκλογές με ευρωεκλογές. Διότι
ξέρουμε όλοι μας, το παραδεχόμαστε ότι η εκλογική συμπεριφορά
στις Ευρωεκλογές είναι διαφορετική από ότι στις Εθνικές
Εκλογές.
Επιπλέον μην ξεχνάμε, ότι αυτή τη φορά, υπήρξαν -όπως
και το '94- οι ετεροδημότες. Βέβαια λιγότεροι από ότι
το '94 -500.000 είχαμε τώρα, τότε έχουμε 350.000 που
ψήφισαν στα αστικά κέντρα και δεν πήγαν στις Περιφέρειές
τους- όμως είναι μια βασική διαφορά έναντι της συμπεριφοράς
και της στάσης αυτών των ψηφοφόρων στις εθνικές εκλογές.
Αν κάνουμε μία σύγκριση των Ευρωεκλογών '95και '99,
ξέρετε αγαπητοί σύντροφοι τί προκύπτει; Κέρκυρα, Λέσβος,
Εύβοια, Βοιωτία, Β' Πειραιά, Ηλεία, Χανιά, Κεφαλονιά,
Ζάκυνθος, Αχαϊα, σας θυμίζουν τίποτα αυτοί οι νομοί;
Είναι τα κάστρα της δημοκρατικής παράταξης. Εκει σημειώσαμε
την μεγαλύτερη πτώση μας. Σπεύδω όμως να προλάβω, μη
τυχόν θεωρηθεί ότι μας έφυγαν προς τα Αριστερά. Λάθος.
Οι 6 εξ αυτών των νομών απ' τους 10, είναι οι νομοί
με την μεγαλύτερη αύξηση της Νέας Δημοκρατίας.
Επομένως, πρέπει να καταλάβουμε το μήνυμα των ευρωεκλογών
συνυπολογίζοντας τη σημασία που έχουν οι Ευρωεκλογές.
Δεν είναι εθνικές εκλογές, δεν αλλάζουν το πολιτικό
σκηνικό της χώρας, δεν αλλάζουν την Κυβέρνηση, όμως
δίνουν ένα μήνυμα. Και το μήνυμα είναι ότι εμείς υπεστημεν
ζημία εκεί που τα τελευταία 25 χρόνια είχαμε την βαθύτατη
ευρύτερη συμπόρευση με τις λαϊκές και κοινωνικές δυνάμεις
και πλειοψηφίες.
Και δεύτερο, επιτρέψτε μου να πω, εγώ δεν θα διυλίσω
τον κώνωπα, δεν θα πω ότι χάσαμε από εδώ και ότι χάσαμε
από εκεί. Είναι γνωστά, τα είπε η εισήγηση του Ε.Γ.,
τα είπε πάρα πολύ ωραία και αναλυτικά. Ομως, αυτό που
προκύπτει, δεν είναι τόσο αν το συν-πλην προς τον Συνασπισμό,
το ΚΚΕ ή το ΔΗΚΚΙ, μας δίνουν ένα 3, 4 ή 5% και άλλο
ένα 4 ή 5% προκύπτει σε απώλειες προς την αποχή και
άλλες μορφές άρνησης.
Η εισήγηση του Παρασκευά Αυγερινού τα λέει πάρα πολύ
καλά αυτά τα πράγματα. Το γεγονός είναι ότι όταν σπάσει
ο ιστός της μεγάλης πλειοψηφίας πάνω στην οποία στηριζόμαστε,
κερδισμένοι είναι όλοι οι αντίπαλοι όπου και αν τοποθετούνται.
Και βγαίνει βασικά κερδισμένη η Νέα Δημοκρατία και μάλιστα
διπλά κερδισμένη, τόσο από την ευθεία μετακύλιση προς
αυτή, όσο και από τη δικιά μας μείωση προς τα αριστερά.
ΜΙΑ ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ
Συντρόφισσες και σύντροφοι, επιτρέψτε μου να φύγω
τώρα από την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων και να δούμε
ποια είναι η στρατηγική μας σήμερα πλέον, με βάση και
αυτό το αποτέλεσμα. Χωρίς όμως να ξεφύγω από μια βασική
υπόθεση ότι δεν μιλάμε σήμερα μόνο με βάση το εκλογικό
αποτέλεσμα, συζητάμε με βάση τις αποφάσεις του Συνεδρίου,
που είναι πρόσφατο. Δεν προλάβαμε καν να κάνουμε άλλη
ουσιαστική Κ.Ε. από τότε. Και έχουμε δεσμευτεί σε μια
πολύ συγκεκριμένη στρατηγική για την πορεία μας και
προτεραιότητες σε συγκεκριμένες πολιτικές, πάνω στις
οποίες δεσμευτήκαμε να συγκροτήσουμε νέες κοινωνικές
και πολιτικές πλειοψηφίες και με σαφείς διαδικασίες,
τις οποίες μάλιστα σύμφωνα και με την πρόταση του Ε.Γ.,
ερχόμαστε σήμερα εδώ να υλοποιήσουμε.
Ομως, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ποιο είναι το συμπέρασμά
μας. Υποστηρίζω ότι βασικός αντίπαλος παραμένει η Δεξιά,
ο νεοφιλελευθερισμός και η συντήρηση. Αρα, πολιτικός
μας στόχος είναι η λαϊκή βάση της Νέας Δημοκρατίας.
Ο κόσμος που μετακινείται στο επόμενο κόμμα, που θεωρεί
ότι μπορεί να βρεθεί κοντά σε εξουσία και σε κυβερνητική
προοπτική. Αυτή είναι η λαϊκή βάση της Νέας Δημοκρατίας
την οποία στοχεύει η Νέα Δημοκρατία να πάρει.
Βέβαια χρειαζόμαστε πολιτικές σύγκλισης, πολιτικές
που απευθύνονται στο ευαίσθητο ακροατήριο που μας ακούει
όλο και λιγότερο. Χρειαζόμαστε τον επίπονο δρόμο της
διεύρυνσης των κοινωνικών συμμαχιών, διότι βέβαια δεν
θα αφήσουμε τα κόμματα τα μικρά ανέγγιχτα από την προσπάθειά
μας, διότι υπάρχει ένα ποσοστό διαμαρτυρίας που μπήκε
προς τα εκεί και πρέπει να το πάρουμε.
Ομως, επιτρέψτε μου να πω ότι κάποιοι κοιτάζουν όπως
νομίζουν τον εύκολο δρόμο της αναζήτησης συμμαχικής
κυβερνητικής προοπτικής. Αυτό εάν το λέμε σήμερα, είναι
λάθος, διότι είναι ο ευκολότερος και ο πιο απλός τρόπος
για να στείλουμε ψηφοφόρους στα μικρά κόμματα.
Και πρέπει να πούμε ξεκάθαρα ότι μόνο με αγωνιστική
συμπόρευση που επιβάλλει η πολιτική μας πρέπει να προχωρήσουμε,
όχι με δεκανίκια εκλογικών νόμων, που καλλιεργούν κλίμα
ήττας και όχι διαπραγματεύσεις δήθεν κορυφής, για πρόωρες
συνεργασίες. Ας θυμηθούμε λίγο την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση.
Ας θυμηθούμε την νικηφόρα στρατηγική του '94, πώς το
ΠΑΣΟΚ σχεδιάζει πολιτική, πώς αυτή η πολιτική είναι
κυρίαρχη, πώς επιβάλλει συμμαχίες και πώς κερδίζει.
Εξάλλου, διαβάσαμε όλ οι τα συμπεράσματα των εταιρειών
που κάνουν αναλύσεις. Στην Ελλάδα είχαμε -ας χρησιμοποιήσω
μια στρατιωτική ορολογία- "κλίνατε προς τα αριστερά",
ενώ όλη η Ευρώπη ψήφισε δεξιά. Αυτό δεν πρέπει να το
αγνοήσουμε. Το εκλογικό σώμα μετατοπίστηκε συνολικά
προς τα αριστερά και είναι χαρακτηριστικό ότι στις Ευρωεκλογές
του '94 η Κεντροαριστερά είχε πάρει το 50% του εκλογικού
σώματος, ενώ σήμερα απέσπασε το 54 με 55%
Αντίθετα, η Κεντροδεξιά, παρά την εκλογική πρωτιά
της Νέας Δημοκρατίας, έχει συρρικνωθεί -αγαπητοί σύντροφοι
αυτό δεν πρέπει να το αγνοήσουμε- στα χαμηλότερα ποσοστά
απ' το '81. Συγκέντρωσε στην καλύτερη περίπτωση 40%,
αν προσθέσουμε Νέα Δημοκρατία, ΠΟΛΑΝ και Φιλελευθέρους.
Αρα, ποσοστό σαφώς μικρότερο από το 45,2% του '94. Πάλι
τα ίδια κόμματα. Και παρά την ευνοϊκή πολιτική συγκυρία
και την πανευρωπαϊκή στροφή προς τα δεξιά κόμματα. Τα
κόμματα της λεγόμενης Αριστεράς, αύξησαν την εκλογική
τους δύναμη, όμως δεν μπορεί να είναι σίγουροι ότι αυτά
τα ποσοστά είναι δικά τους. Ηδη μια πρώτη ανάλυση, την
ημέρα των εκλογών το αποτέλεσμα, λέει ότι το 13% δηλώνει
ότι δεν θα ψηφίσει το ίδιο κόμμα στις επόμενες εκλογές.
Στρατηγικός στόχος λοιπόν του ΠΑΣΟΚ το επόμενο διάστημα
θα είναι να πάρει πίσω τους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους.
Κυρίως όπως είπαμε το μέτωπό μας είναι προς τα δεξιά,
προς το κέντρο, την κεντροδεξιά, χωρίς βέβαια να ανοίξουμε
πόλεμο ή διμέτωπο. Θα ήταν το μεγαλύτερό μας λάθος.
Η Ενωση Κέντρου έτσι διαλύθηκε. Διαμορφώθηκε ως κόμμα,
το οποίο πάλευε με όλους τους άλλους. Και θα παραπέμψω
πάλι σε μία ανάλυση του Παρασκευά του Αυγερινού που
επισημαίνει -κάτι που έχουμε πει επανειλημμένως όμως
όλοι μας- και στις δύο τελευταίες εκλογές αγαπητοί σύντροφοι
και το '89 και το '93, ξέρετε πώς αλλάζει η εξουσία
στην χώρα του δικομματισμού που είναι η Ελλάδα;
Οκτώ μονάδες φεύγουν από το ΠΑΣΟΚ το '89 και πάνε
στην Νέα Δημοκρατία, οκτώ μονάδες φεύγουν από την Νέα
Δημοκρατία και πάνω στο ΠΑΣΟΚ το '94. Αυτή είναι η αλλαγή.
Με δεδομένο ότι και τώρα έχουμε 69 με 70% Αρα, ο δικομματισμός
ζει και βασιλεύει. Και με την αβεβαιότητα του 13% που
λέω για τα μικρά κόμματα που δήλωσαν κιόλας ότι στις
άλλες εκλογές εμείς δεν θα ξαναψηφίσουμε το ίδιο κόμμα,
θα ψηφίσουμε άλλο κόμμα. Καταλαβαίνετε ότι διαμορφώνονται
άλλες προοπτικές.
Να γιατί επιμένω, αυτή η στρατηγική που είναι σαφής,
μονόπλευρα τοποθετημένη απέναντι στον νεοφιλελευθερισμό
και το συντηρητισμό, είναι η στρωτή στρατηγική, είναι
η στρατηγική της νίκης του ΠΑΣΟΚ. Χρειαζόμαστε αριστερή
πολιτική σύντροφοι για να ξαναφέρουμε τον κόσμο στο
ΠΑΣΟΚ που έφυγε και αυτός θα είναι όσο περίεργο και
αν σας φαίνεται και αυτοί που πήγαν στην Νέα Δημοκρατία.
Γιατί αυτή η αριστερή πολιτική είναι πολιτική για την
ευρύτερη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, πολιτική για
τις κοινωνικές δυνάμεις που μας στήριξαν στην ιστορική
μας πορεία.
Και επιτέλους, δεν καταλαβαίνω την τόση μεμψιμοιρία.
Δεν είναι και τόσο άσχημα τα πράγματα. Δεν ξεκινάμε
από το μηδέν. Τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών έχουν
και θετικά στοιχεία. Ο βασικός κορμός των δυνάμεων που
περιέγραψα είναι κοντά μας. Πήγαμε καλά στο λεκανοπέδιο
της Αττικής που εκλέγει το 1/3 των βουλευτών της χώρας.
Δεν άκουσα κανέναν να το πει αυτό, είναι πολύ εντυπωσιακό.
Η ΔΕΞΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ. ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ
ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ
Η Δεξιά δεν είναι πλειοψηφία και δεν είναι καθόλου
αυτονόητο ότι μπορεί να γίνει, γιατί τα όριά της είναι
40%, ενώ 60% είναι όλα τα άλλα κόμματα. Η Νέα Δημοκρατία
πλέον δεν έχει πολιτική στρατηγική για τη χώρα. Ειπώθηκε,
δεν θα το επαναλάβω εγώ, ότι έχει πολιτικές δημαγωγίας
και εκμεταλλεύεται τα δικά μας λάθη και παραλείψεις.
Συντρόφισσες, είπα κάτι το βράδυ των εκλογών. Ισως
ορισμένοι ενοχλήθηκαν. Πιστεύω όμως ότι είναι αλήθεια.
Η Νέα Δημοκρατία δεν κέρδισε τις εκλογές. Εχασε λιγότερο
απ' ότι έχασε το ΠΑΣΟΚ. Εχασε 2,5 μονάδες έναντι του
1996, ενώ εμείς χάσαμε 8 μονάδες και γι' αυτό η Νέα
Δημοκρατία λέω δεν μπορεί να κερδίσει τις επόμενες εκλογές.
Ομως, η πορεία μας προς το 2000, στις εκλογές του
2000 θα είναι δύσκολη. Εχουμε ένα αρνητικό αποτέλεσμα
που συσπειρώνει τώρα τη Δεξιά, δεν θέλω να αγνοήσω ότι
αισθάνεται ως πρώτο κόμμα. Διαθέτει επιπλέον -παρακαλώ
προσέξτε το- ισχυρούς φύλακες στο χώρο της Αυτοδιοίκησης.
Πρώτη φορά θα γίνουν εθνικές εκλογές με 50-50 δύναμη
παρέμβασης ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας στους χώρους Αυτοδιοίκησης.
Νομίζω στις ευρωεκλογές αρκετοί από εμάς πήραμε ένα
δείγμα τί σημαίνει αυτό και τί κάνανε οι νομάρχες της
Νέας Δημοκρατίας.
Η απώλεια των γεωγραφικών και κοινωνικών κάστρων καταγράφει
τη δυσκολία επιστροφής. Κι έχουμε μπροστά μας τα προβλήματα
της διακυβέρνησης της χώρας, τα προβλήματα που ζητούν
λύση κι εμείς χρειαζόμαστε έργο, ενώ η Νέα Δημοκρατία
μπορεί να συνεχίσει με τα ανέξοδα λόγια.Το μέτρο αυτής
της δυσκολίας θα δώσει και το μέτρο της επόμενης νίκης
είναι η δυνατότητά μας ν' απαντήσουμε σε όλα αυτά τα
προβλήματα με επιτυχία.
Και είμαι αισιόδοξος διότι στηριγμένοι στις επιτυχίες
του ΠΑΣΟΚ για τον ελληνικό λαό συνολικά στην εξαετία
'93-'96 μπορούμε και πρέπει να ξαναδώσουμε ελπίδα. Να
ταυτιστούμε εμείς, το ΠΑΣΟΚ και οι πολιτικές μας με
τις προσδοκίες του ελληνικού λαού, κάτι που ίσως -χωρίς
να θέλω να κάνω κριτική, αλλά ως διαπίστωση το καταθέτω-
δεν κάναμε επιτυχία στις ευρωεκλογές. Ισως ρίξαμε πολύ
μεγαλύτερο βάρος από ό,τι χρειαζόταν στον απολογισμό.
Κι όπως ξέρετε δεν ψηφίζει απολογισμό ο λαός. Ο λαός
ζητά το αύριο. Τι θα του προσφέρεις και τι θα του δώσεις.
Κι εμείς είχαμε να του προσφέρουμε μια νέα πορεία στην
Ευρώπη, μια νέα πορεία για την Ελλάδα στα ευρωπαϊκά
δεδομένα, με άλλες δυνατότητες και άλλες προοπτικές,
τις οποίες δεν καταφέραμε να τις θέσουμε ως βάση της
πορείας μας.
ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ
Κι έρχομαι αμέσως-αμέσως στο τρίτο θέμα. Πέρα από
τη στρατηγική, πέρα από το εκλογικό αποτέλεσμα είναι
οι πολιτικές μας. Αγαπητοί συντρόφισσες και σύντροφοι
εγώ νομίζω ότι τώρα πρέπει να πείσουμε τον ελληνικό
λαό γιατί εμείς και πάλι ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές.
Πρέπει λοιπόν διότι το ΠΑΣΟΚ διαθέτει μια ολοκληρωμένη
στρατηγική για τις εξελίξεις στη γεωστρατηγική περιφέρεια
που ανήκουμε, αλλά και μια σειρά από πολιτικές που απαντούν
στις κρίσεις, στη διασφάλιση όρων σταθερότητας, ειρήνης,
συνεργασίας, ασφάλειας και δίοτι έδειξε έμπρακτα ότι
μπορεί και διότι έχει όραμα για όλη αυτή την Περιφέρεια
για τον τρόπο εξέλιξης και ανάπτυξης.
Διότι εμείς είμαστε εκείνοι οι οποίοι έγκαίρως, όχι
τώρα, αλλά εδώ και αρκετά χρόνια εντοπίσαμε τη ενιαία
στρατηγική ένταξης, όλου του βαλκανικού χώρου, στην
προοπτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι Ευρωπαίοι βέβαια
άργησαν να κατανοήσουν ότι δεν υπάρχει ασφάλεια Ευρώπης,
χωρίς ασφάλεια στα Βαλκάνια. Κατάλαβαν μάλιστα ότι η
προοπτική της Ευρώπης δεν μπορεί να στηριχθεί σε μια
τέτοια ανταγωνιστική παγκοσμιοποιημένη κοινωνία αποκλειστικά
και μόνο επειδή θα έχουμε κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα.
Τώρα κατανόησαν ότι μπορεί να βελτιώνεται η ανταγωνιστικότητα
της ευρωπαϊκής οικονομίας, η συμμετοχή μας μέσα από
ένα κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα σ' αυτή την μεγάλη παγκοσμιοποιημένη
αγορά, αλλά δεν φτάνει αυτό. Ούτε και η κεντρική της
Τράπεζα της Ευρώπης αρκεί για ν' αντιμετωπίσει την ασφάλεια,
τη σταθερότητα, την ειρήνη, την κρίση που υπάρχει στις
περιοχές κι ότι χρειάζεται κοινή εξωτερική πολιτική,
αλλά και πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας. Κατανόησαν οτι
η Ευρώπη χρειαζεται αν θέλουμε να την πάμε μπροστά και
κοινή εξωτερική πολιτική και δικό της στρατό για να
υπερασπίσει την ασφάλειά της, τη σιγουριά, την αυτονομία
της και το ρόλο της. Ειδάλλως είναι υποχρεωμένη να συμβαδίσει
και ν' ακολουθεί.
Και μόνο η Ελλάδα έδειξε τη διαφοροποίησή της κι αυτό
δεν πρέπει να το ξεχνάμε είτε στην Ουάσιγκτον στη Σύνοδο
Κορυφής του ΝΑΤΟ, είτε και στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ενωση
αναγκάστηκαν ν' ακολουθήσουν, ισοπεδώθηκαν τις πρώτες
εβδομάδες, από τις επιλογές των Ηνωμένων Πολιτειών της
Αμερικής και της Μεγάλης Βρετανίας. Και μόνο στο τέλος
της κρίσης, όταν πια το μαχαίρι έφτασε στο αδιέξοδο,
τότε συσπειρώθηκαν οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης,
η Γερμανία, η Ρωσία, η Ιταλία, η Ελλάδα, η Βουλγαρία,
η Ρουμανία και πίεσαν και είπαν τώρα τέρμα στη σύγκρουση,
τώρα ειρήνη και την επέβαλαν.
Αρα είναι μεγάλο δικό μας πλεονέκτημα η εθνική στρατηγική
για τη σταθερότητα στην περιοχή. Ομως το πιο μεγάλο
θέμα και πρέπει να το πούμε ξεκάθαρα είναι η ΟΝΕ. Ειπώθηκαν
πολλά, δεν θα επεκταθώ εγώ σ' αυτό. Ομως έχουμε μια
ευθύνη, είμαστε προοδευτική δύναμη. Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί
να έχει στόχο την ένταξη της χώρας στην Οικονομική και
Νομισματική Ενταξη απλά και μόνο.
Αυτός είναι στρατηγικός μας στόχος. Το έχουμε πει, το
έχουμε συμφωνήσει, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι' αυτό.
Και θα το πετύχουμε. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Παρόλο
που δέχομαι αυτά που λέει ο Γιάννος Παπαντωνίου ότι
υπάρχουν δυσκολίες μέχρι τέλος της χρονιάς, πληθωρισμός,
πετρέλαια, όλα αυτά θα τ' αντιμετωπίσουμε. Πρέπει ίσως
να κάνουμε και περικοπές, αλλά θα τ' αντιμετωπίσουμε.
Θα το πετύχουμε.
Ομως εμείς ως προοδευτική δύναμη, δεν μπορούμε να
πούμε στον ελληνικό λαό "σε πετάμε στον ωκεανό
της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και της παγκόσμιας
αγοράς και σε αφήνουμε στην τύχη σου". Η δική μας
ευθύνη είναι να προωθήσουμε κοινωνικές πολιτικές στήριξης
όλων των κοινωνικών στρωμάτων τα οποία ελπίζουν και
εύχονται απο εμάς, να σταθούν μέσα σ' αυτή την παγκοσμιοποιημένη
νέα αγορά, της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης.
Η δική μας πρόκληση και η ευθύνη απέναντι στον ελληνικό
λαό είναι στη βάση των νέων δεδομένων που δημιουργεί
η ένταξη στην Οικονομική και Νομισματική Ενωση, να προωθήσουμε
πολιτικές ασφάλειας, πολιτικές στήριξης του ελληνικού
λαού, και βέβαια εκείνων των κοινωνικών στρωμάτων τα
οποία μας στείλανε το μήνυμα, τη διαμαρτυρία, την απόγνωση,
διότι από εμάς περιμένουν αγαπητοί συντρόφισσες και
σύντροφοι. Δεν περιμένουν από κανέναν άλλο να του λύσει
τα προβλήματα του, είτε είναι οι αγρότες, είναι είναι
οι άνεργοι, είτε οποιοιδήποτε άλλοι.
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Και είναι πολύ θετικό οτι στη σημερινή εισήγηση και
του Προέδρου και του Ε.Γ. αλλά ιδιαίτερα του Προέδρου.
Υπάρχει σαφής αναφορά ότι η πολιτική μας τώρα δεν είναι
μόνο πρώτα η Ελλάδα αλλά είναι και πρώτα ο πολίτης.
Και για τον πολίτη συγκεκριμένα προωθούμε μια σειρά
από πολιτικές που αντιμετωπίζουν τα δικά του προβλήματα.
Και είναι πολύ θετικό ότι τώρα αναφερόμαστε, στρο γεγονός
ότι έχουμε δύο βασικές κατευθύνσεις πηγαίνοντας στην
ΟΝΕ. Την αναπτυξιακή και εκείνη της κοινωνικής αλληλεγγύης.
Δυο σημαντικές επιλογές που δείχνουν το δρόμο τον οποίον
θα ακολουθήσουμε από εδώ και πέρα. Αρα δηλαδή ανταποκρινόμαστε
στην αγωνία αυτού του κόσμου, και πρέπει να ετοιμαστούμε
να έχουμε πρόταση, προοπτική, να δείξουμε πως και με
ποιο τρόπο εμείς θα απαντήσουμε σε αυτή την αγωνία.
Βέβαια, έχουμε και έναν άλλο λόγο να το κάνουμε. Και
για να το κάνουμε αυτό όμως, πρέπει να συγκρουσθούμε
με το νεοφιλελευθερισμό, διότι για να περάσει αυτή η
πολιτική στην ενοποιημένη Ευρώπη της Οικονομικής και
Νομισματικής Ενωσης, πρέπει να συγκρουσθούμε με το νεοφιλελευθερισμό.
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Διότι ο νεοφιλελευθερισμός
δεν θέλει τέτοιου είδους πολιτικές, θέλει μόνο αγορά.
Θέλει την παγκοσμιοποίηση.
Δεν είμαστε ούτε αφελείς, ούτε πετάμε στα σύννεφα.
Και θα πω κάτι που ίσως να ξενίσει ορισμένους. Δεν μπορείς
σήμερα να μην αποδεχθείς την παγκοσμιοποίηση ως ένα
αντικειμενικό γεγονός. Οταν 1 τρισεκατομμύριο δολάρια
την ημέρα κινούνται σε όλο τον κόσμο, κανείς δεν μπορεί
να πει ότι μένει απ' έξω και να μην αποδεχθεί αυτή την
κατάσταση.Ομως το πρόβλημά μας δεν είναι να αποδεχθούμε
ή όχι την παγκοσμιοποίηση. Αυτή είναι δεδομένη. Τι εφόδια
διαθέτεις, ποιές πολιτικές προωθείς μέσα σε αυτό τον
παγκοσμιοποιημένο κόσμο να προστατεύσεις τις κοινωνικές
ομάδες που εκπροσωπείς ως προοδευτικό Σοσιαλιστικό Κίνημα.
Εδώ είναι η σύγκρουσή μας με τη Νέα Δημοκρατία, με
τη συντήρηση, με τον νεοφιλελευθερισμό. Διότι αυτοί
δεν δέχονται είτε την κοινωνική Ευρώπη, είτε την κοινωνική
πολιτική, είτε την αντιμετώπιση της ανεργίας σε ευρωπαϊκό
επίπεδο. Τα παραπέμπουν όλα σε εθνικό επίπεδο, "εμείς
-λένε- ξέρουμε μόνο την αγορά και τίποτε άλλο".
Να λοιπόν γιατί το μέτωπό μας είναι καθαρό. Η στρατηγική
μας πρέπει να είναι σαφής. Μόνο έτσι θα πείσουμε τον
ελληνικό λαό ότι εμείς είμαστε ενάντια στον συντηρητισμό,
ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό και εμείς έχουμε πρόταση
για το αύριο, μετά την ΟΝΕ και μπορούμε να προστατεύσουμε
τα δικά του συμφέροντα
ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΛΛΕΙΜΑ
Συνοψίζοντας αγαπητοί συντρόφισσες και σύντροφοι,
θα ήθελα να πω ότι σήμερα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας
τα δεδομένα που υπάρχουν. Και αυτά συνίστανται, βεβαίως
δεν θέλω να αγνοήσω, προς Θεού μην φανεί ότι θέλω να
ξεπεράσω το θέμα της σαφούς εκλογικής μείωσης την οποίαν
έχουμε, την έχουμε. Και όχι μόνο την έχουμε σήμερα αλλά
έχουμε και συνεχή εκλογική μείωση και το '96 και το
'98 και το '99. Και γι' αυτό εξετάζουμε συνολικά το
φαινόμενο.
Εχουμε και έλλειμμα πολιτικής, διότι σε αυτό οφείλονται
οι διαδοχικές εκλογικές μειώσεις. Το '96 στην συνολική
μας φυσιογνωμία, το '98 στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, το
'99 στην ευρωπαϊκή πολιτική. Εχουμε και κοινωνικό έλλειμμα,
διότι το είπαν ορισμένοι συνάδελφοι σύντροφοι προηγουμένως,
είναι πια εμφανής η διαφοροποίηση της σύνθεσης της κοινωνικής
βάσης του ΠΑΣΟΚ. Και θα παραπέμψω πάλι στην ανάλυση
του Εκτελεστικού Γραφείου. Είναι πολύ ενδιαφέρον ότι
κατά περίεργο τρόπο αυξάνει η αποδοχή της Νέας Δημοκρατίας
φεύγοντας από τα αστικά κέντρα όπου μειώνεται και ανεβαίνει
στα ημιαστικά και στα χωριά η δύναμη της Νέας Δημοκρατίας
ενώ την αντίθετα την αντίστοιχη ακριβώς πορεία ακολουθούμε
εμείς.
Και αυτό είναι καμπανάκι. Είναι καμπανάκι. Διότι όπως
ξέρουν οι παλιοί, εγώ θυμάμαι το έμαθα όταν άρχισα να
πρωτοασχολούμαι μετά το '74 με την πολιτική, έμπειρους
πολιτικούς της Ελλάδας της δεκαετίας του '70, που μου
λέγανε: " ΄Ετσι και φύγουν οι αγρότες από το κόμμα
της πλειοψηφίας βράσε όρυζα, δεν έρχονται εύκολα. Γιατί
αυτοί είναι η δύναμη". Επομένως αυτό πρέπει να
το λάβουμε υπόψη μας.
Βέβαια, εγώ δεν θα αγνοήσω την ίδια στιγμή όμως και
την αλλαγή στην κοινωνική βάση της Δεξιάς. Εγώ διαφωνώ
με εκείνους που λένε, το σκληρό πρόσωπο της Δεξιάς.
Ποιά σκληρή Δεξιά; Φιλολαϊκή Δεξιά. Εχετε ξανακούσει
ποτέ να μιλάει για τους μη προνομιούχους; Εχετε ξανακούσει
να τρέχει πίσω από τους αγρότες και να τους μαζεύει;
Αν νομίζετε ότι θα μας αντιμετωπίσει στις εκλογές ως
η σκληρή καπιταλιστική ιμπεριαλιστική δεξιά, είσαστε
γελασμένοι. Θα πάει να πάρει τη βάση, το λαό από κάτω
με μια φιλολαϊκή πολιτική παροχών, υποσχέσεων, μείωσης
φορολογίας, τα πάντα. Δεν κοστίζει και τίποτα. δεν πρόκειται
να γίνουν κυβέρνηση έτσι και αλλιώς.
Εμείς όμως δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε αντικρουόμενους
στόχους κοινωνικών ομάδων. Πρέπει να επιλέξουμε, πρέπει
να πούμε προς ποια κατεύθυνση, με ποιους. Και γι' αυτό
πρέπει να είμαστε σαφείς στη στρατηγική μας.
Τώρα υπάρχει και κάτι που μας πονάει, και αυτό είναι
δική μας ευθύνη. Ενώ όπως είπα στην αρχή ξεκινώντας
έχουμε πετύχει σημαντικά αποτελέσματα στα μεγάλα και
δύσκολα θέματα, αδυνατούμε να κεφαλαιοποιήσουμε τα πολιτικά
δεδομένα διότι δεν ήρθε, ούτε έγινε ακόμη απο δεκτή
και στην Ελλάδα η δικαίωση της στον πόλεμο στο Κόσοβο.
Δεν έγινε δικαίωση της Ελλάδος, ακόμη και μετά από πέντε
χρόνια θυσιών και επιτυχιών στην πορεία της στην Ευρωπαϊκή
Ενωση. Την περιμένουμε ακόμα. Δεν έγινε δικαίωση της
θυσίας των πολιτών, και πληρώσαμε το γεγονός ότι παραταυτιστήκαμε
αβασάνιστα με την Ευρώπη, μια Ευρώπη που αυτή τη στιγμή
μάλιστα εκφράζεται σοσιαλδημοκρατικά στην συντριπτική
της πλειοψηία και έχασε, δεν μπορεί παρά να έχει αντίχτυπο
και σ' εμάς.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ - ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΛΑΟ
Αρα ποιό είναι το αίτημα αγαπητοί σύντροφοι τώρα;
Ποιό είναι το κρίσιμο θέμα; Επιτρέψτε μου να το πω.
Με βάση τα δεδομένα που έχουμε, εγώ το μήνυμα που εισέπραξα
από τις εκλογές είναι επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ, επιστροφή
στο λαό και επιστροφή στη νίκη, για το ΠΑΣΟΚ.
Αυτή η Κεντρική Επιτροπή δεν είναι τόπος θεωρητικών
συζητήσεων, ούτε έχουμε την πολυτέλεια να φύγουμε χωρίς
να πάρουμε αποφάσεις. Πιστεύω ότι πρέπει να αποφασίσουμε
την στρατηγική νίκης του ΠΑΣΟΚ. Να κάνουμε τις προτάσεις
μας, να εξουσιοδοτήσουμε τον Πρόεδρο και το Ε.Γ. να
κάνουν την τελική διαμόρφωση για να προχωρήσουμε στην
υλοποίηση αυτών των μεγάλων επιλογών.
Τι εννοώ; Εμείς σχεδιάζουμε σήμερα, -δεν ζυμωνόμαστε,
αυτό το κάναμε και στο Συνέδριο, το κάναμε και μετά,
το κάναμε και στις εκλογές και μετά στις ευρωεκλογές-,
την αντεπίθεση για τη νίκη του 2000. Το αίτημά μας σήμερα
γι' αυτό είναι η πολιτική πρόταση με την οποία θα πάμε
να νικήσουμε. Χρειαζόμαστε νέα πολιτική πρόταση που
θα απαντήσει σε όλα αυτά. Και υπάρχουν δύο απόψεις,
θέλω να είμαστε πάρα πολύ ειλικρινείς μεταξύ μας. Υπάρχει
μια άποψη χρειάζονται και συμπληρωματικά μέτρα στις
πολιτικές που εφαρμόζουμε αλλά και άλλοι ρυθμοί υλοποίησης,
πιο αποδοτικοί. Και υπάρχει και μια δεύτερη άποψη, που
λέει οτι κοιτάξτε χρειαζόμαστε, όμως, τώρα, -έστω και
αν έχουμε μόνο έξι μήνες μέχρι τις εκλογές- να κάνουμε
τομές σαν βασική πολιτική σε ένα-δυο τομείς για να δείξουμε
ότι εδώ πέρα εμείς καταλαβαίνουμε τα μηνύματα, έχουμε
το δυναμικό να υλοποιήσουμε πέντε πράγματα.
Για μένα είναι αναγκαία, η σύνθεση των δύο πολιτικών.
Πρώτα σύνθεση των απόψεων, γιατί έτσι μόνο θα δείξουμε
ότι οξύναμε τα πολιτικά μας αντανακλαστικά, τα πολιτικά
αντανακλαστικά του ΠΑΣΟΚ. Και αυτό είναι ανάγκη να το
δείξουμε. Δεν πορούμε να δώσουμε στην κοινωνία το μήνυμα
ότι εμείς συζητάμε μεταξύ μας για τους αριθμούς, τα
κουκιά, τρεις το λάδι, δυο το ξίδι, έχασε ο ένας, κέρδισε
ο άλλος κλπ.
Τα πολιτικά μας αντανακλαστικά ζητάνε νέα πολιτική
πρόταση. Πώς όμως θα βγει αυτή; Μέσα από διαδικασίες
βέβαια. Δεν λέω ότι θα τις κάνουμε εδώ. Η Κεντρική Επιτροπή
δεν αρκεί, κατά την άποψή μου. Και εδώ χρειάζεται να
επαναπροσδιορίσουμε με σαφήνεια, με την πρόταση την
οποίαν έκανα προηγουμένως, διαδικασίες που θα προσδιορίσουν
τόσο τις πολιτικές ΠΑΣΟΚ, όσο την φυσιογνωμία ΠΑΣΟΚ.
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΘΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΝΙΚΗΣ
Και επιτρέψτε μου να πω, ότι πιο κατάλληλη διαδικασία
για μια τέτοια προσέγγιση, βλέπω την πραγματοποίηση
ενός Συνεδρίου θέσεων το Γενάρη του 2000 ή μια συνδιάσκεψη
-πέστε το όπως θέλετε, για να καταλήξουμε στο όραμα,
στο τι θέλουμε να πούμε στον κόσμο. Θα πάμε με τα ίδια;
Οχι. Πρέπει να καταλήξουμε όλοι, κοινού. Μέσα από μια
διαδικασία μαζική.
Και αυτή που προτείνω, ειναι μια διαδικασία που προσφέρεται
είτε μας αρέσει, είτε όχι να συζητήσουμε με τα μέλη
του ΠΑΣΟΚ και με την κοινωνία, πηγαίνοντας σε αυτή τη
διαδικασία το Γενάρη του 2000. Διότι η πρότασή μας αυτή,
βέβαια θα λάβει υπόψη την πολιτική κατάσταση, όπως αυτή
διαμορφώνεται. Και την ενδυνάμωση της Νέας Δημοκρατίας
και την αριστερόστροφη μετακίνηση του εκλογικού σώματος,
αλλά και τον κίνδυνο του ορισμού το ΠΑΣΟΚ στο κέντρο,
όπου αντί για Κόμμα που έχει την πρωτοβουλία μπορεί
να μετατραπούμε σε Κόμμα τροφοδότη, το είπα προηγουμένως,
δεν θέλουμε να γίνουμε Ενωση Κέντρου.
Ομως η πρότασή μας πιστεύω πρέπει να είναι, "πρώτα
η Ελλάδα". Η Ελλάδα μπαίνει σε νέο ρόλο στα Βαλκάνια,
η Ελλάδα στην ΟΝΕ με επιτυχία για το λαό της, αλλά και
στη μελλοντική φάση.
Συγχρόνως όμως συμφωνώ μ' αυτό που υπάρχει πρόταση
στην εισήγηση, ¨πρώτα ο πολίτης¨, πρώτα ο λαός δεν έχει
σημασία, πρώτα ο πολίτης, διότι ο λαός θα αντιμετωπίσει
μια νέα δύσκολη φάση μετά την ΟΝΕ, τις δυσκολίες του
εσωτερικού εκσυγχρονισμού της χώρας και τη συνεχιζόμενη
όμως αστάθεια στην περιοχή.
Τρίτον, ¨όλοι μαζί¨, το είπαμε στο Συνέδριο, για τη
νέα φάση στα Βαλκάνια, για την οικοδόμηση της Ευρωπαϊκής
Ενωσης, για τη νέα φάση μετά την ολοκλήρωση της Οικονομικής
και Νομισματικής Ενωσης, για τα οικονομικά και κοινωνικά
προβλήματα.
Αλλά και τέταρτον, όρους σύγκλισης των προοδευτικών
δυνάμεων με την προώθηση πολιτικών ευρύτερης κοινωνικής
και πολιτικής εμβέλειας και ευαισθησίας. Πολιτικών όμως,
δεν εννοώ τίποτε άλλο, προώθηση πολιτικών σύγκλισης,
γιατί μόνο έτσι μπορούμε να έχουμε ευρύτατη στήριξη
κοινωνική και πολιτική της νέας πορείας.
Δεν θα είναι εύκολη η πορεία στη φάση μετά την ΟΝΕ
και χρειαζόμαστε στήριξη. Ετσι θα έχουμε στήριξη στις
πολιτικές τομές που θα πάμε να κάνουμε. Όπως είπε κάποιος
σύντροφος προηγουμένως, όταν κάνουμε πολιτικές τομές
θα συγκρουστούμε, δεν γίνεται αλλιώς. Πώς θα περάσεις
δηλαδή τις 35 ώρες μέσα στο χώρο της εργασίας, δεν το
καταλαβαίνω. Πώς θα κάνεις μια βελτίωση της εισοδηματικής
πολιτικής, πώς θα κάνεις μείωση της φορολογίας. Η ΓΣΕΕ
νομίζω επανειλημμένως έχει καταθέσει τις προτάσεις της
και σήμερα ακόμη βασανίζεται και δίνει μάχες για να
περάσει αυτά τα πράγματα. Οπως επίσης για να έχουμε
στήριξη στην πολιτική κοινωνικής δικαιοσύνης, για να
έχουμε στήριξη στην απομόνωση της Δεξιάς, για να έχουμε
τέλος μία αυτόνομη εθνική πορεία.
Αλλά και πέραν των όρων σύγκλισης, πρέπει να ξέρουμε
ότι και Αριστερά και η Δεξιά κάθε φορά κρίνονται στην
πράξη. Γι' αυτό λέμε, ναι στις πολιτικές σύγκλισης με
ευρύτατη κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία, όχι όμως
στον πολυμέτωπο αγώνα του ΠΑΣΟΚ, που μπορεί να οδηγήσει
σε απομόνωση, μπορεί να δημιουργήσει αντικυβερνητικό
μέτωπο.
Μην ξεχνάτε τι πάθαμε στις δημοτικές και νομαρχιακές
εκλογές, που δεν μπορέσαμε να συγκροτήσουμε συμμαχίες,
σε αντίθεση με το '94 όπου με τη συμμαχία τότε καταφέραμε
και είχαμε επιτυχία. Αρα αγώνα κατά του νεοφιλελευθερισμού
και της Δεξιάς.
ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ
Και τώρα επιτρέψτε μου να πω, για τους όρους υλοποίησης.
Διότι εύκολο είναι να λες αυτές τις πολιτικές θέλω,
αυτές είναι χρήσιμες, πώς θα γίνουν όμως αυτά. Υπάρχουν
κάποιοι σαφείς όροι υλοποίησης πάνω στους οποίους πρέπει
να στηριχθούμε.
Πρώτον, πρέπει να κατανοήσουμε και νομίζω ότι το είπατε
όλοι σχεδόν, ότι το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ σήμερα είναι
πολιτικό και δεν είναι πρώτα οργανωτικό. Χωρίς όμως
να υποβαθμίζω τη σημασία της ανασύστασης και της πρωτοβουλίας
της ανασυγκρότησης των δυνάμεών μας, διότι τα χάλια
που έχουμε, δεν μας επιτρέπουμε να αγνοήσουμε αυτό το
γεγονός.
Δεύτερον, προώθηση μιας φιλολαϊκής φυσιογνωμίας για
το ΠΑΣΟΚ. Εχει κατατεθεί η θέση, είναι μέσα στην εισήγηση.
Πιστεύω ότι είναι σωστό, το έχω πει εδώ και πολύ νωρίτερα.
Ομως σήμερα πλέον είναι κοινός τόπος για όλους μας.
Τρίτον, πρόσωπα και νοοτροπίες, ικανότητες κι ρυθμοί
πρέπει να επανεξεταστούν για να αποδώσουν.
Τέταρτον, σοβαρές τομές στην πολιτική και προπαντός,
αγαπητοί συντρόφισσες και σύντροφοι, όχι παροχολογία.
Ετσι και επιδοθούμε σε έναν αγώνα παροχολογίας, χάσαμε
το μεγαλύτερο πλεονέκτημά μας. Πολιτικά θα κερδίσουμε
την υπόθεση, ούτε με μέτρα, ούτε με παροχές.
Πέμπτον, μάχη με το χρόνο. Αποφάσεις τώρα αγαπητοί
σύντροφοι και επειδή όπως ξέρετε εμένα δεν μ' αρέσει
να αφήνω γενικά και αόριστα τα πράγματα, θα έλεγα, χρειαζόμαστε
να πάρουμε αποφάσεις τώρα εξουσιοδοτώντας Πρόεδρο και
Εκτελεστικό Γραφείο, αφού κάνουμε τις προτάσεις μας.
Επιλογές διαδικασίες ανασυγκρότησης στο Κόμμα του ΠΑΣΟΚ.
Επιλογές διαδικασίες ανασυγκρότησης στο Κόμμα ΠΑΣΟΚ,
οι αποφάσεις κεντρικά πρέπει να παρθούν μέχρι τέλος
Αυγούστου, αφού γίνουν και οι διακοπές, τις οποίες νομίζω
ότι δικαιούμαστε όλοι μας, αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει
κανένας και επειδή άκουσα και ορισμένες κριτικές και
σχόλια, κάποιοι δούλεψαν, κάποιοι δεν δούλεψαν, ας μην
ανοίξουμε αυτή την ιστορία, εγώ ξέρω πάρα πολύ κόσμο
που κάποιοι λέγανε ότι δεν δούλεψε, και δούλεψε με το
παραπάνω.
Ολο το ΠΑΣΟΚ στη μάχη. Πρόεδρε πρέπει να μπουν όλοι
στη μάχη. Και εδώ πέρα το είπε κάποιος σύντροφος, δεν
ξέρω γιατί, κάλεσε τον Πρόεδρο, συνηθίζεται στο ΠΑΣΟΚ
στον Πρόεδρο να τα φορτώνουμε όλα. Λέει, Πρόεδρε, πάρε
τις αποφάσεις, ξαναμοίρασε το παιχνίδι, βάλτους όλους
μέσα. Σύμφωνοι. Αλλά με διαδικασίες, Σεπτέμβριος, Οκτώβριος,
Νοέμβριος, τρίμηνο ανασύνταξης του ΠΑΣΟΚ σε όλα τα επίπεδα.
Κοινωνικού διαλόγου με τα μέλη και με την κοινωνία και
εκλογικές διαδικασίες, νέες νομαρχιακές επιτροπές, νέα
περιφερειακά συμβούλια αιρετά, που πλέον θα διαμορφώσουν
περιεχόμενο της πρότασης της νέας πολιτικής με την οποία
θα πάμε εν συνεχεία Ιανουάριο, όπως είπα, σε ένα Συνέδριο
θέσεων ή Συνδιάσκεψη ή όπως θέλετε, δεν μ' ενδιαφέρει,
για την πορεία της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ στο 2000.
Και παρακαλώ, το πιο κρίσιμο θέμα για μένα, μετά απ'
αυτό το Συνέδριο θέσεων, όχι εκλογικό μην ανησυχείτε,
το είχαμε πριν από μερικούς μήνες, μας έφτασε, δεν θέλουμε
άλλο. τώρα,- τον Φεβρουάριο, τέσσερις εβδομάδες, το
πιο κρίσιμο από όλα: Με ευθύνη των αιρετών Περιφερειακών
Συμβουλίων ανά Νομό διαδικασίες συζήτησης μεν για την
πολιτική, αλλά προπαντός πάνω στο τοπικό πρόβλημα, στην
τοπική ανάπτυξη, στην τοπική κοινωνική εξέλιξη, περιφερειακή
πρόταση εμβέλειας για κάθε μια περιφέρεια της Ελλάδος.
Να δείξουμε ότι το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, είναι δίπλα στον
πολίτη, ξέρει τι προτείνει, σ' αυτά δεσμευόμαστε. Και
δεν συνεχεία όλα μαζί αυτά να τα κάνουμε βάση της πολιτικής
μας.
Βέβαια αυτά αφορούν το Κόμμα ΠΑΣΟΚ. Το ότι υπάρχει
και μία σειρά αντίστοιχων πολιτικών πρωτοβουλιών για
την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, είναι σαφές, δεν θα επεκταθώ ιδιαίτερα
σ' αυτά. Ομως ειπώθηκαν από ορισμένους συντρόφους.
Επίσης στη διαδικασία που ξεκίνησε ο Πρόεδρος με τα
μέλη της Κυβερνητικής Επιτροπή έχουν κατατεθεί, πέραν
από τα μέτρα ανά Υπουργείο, έξι - εφτά μεγάλες πολιτικές
που καίνε και πρέπει να τις κάνουμε σημαία, όπως είναι
η εθνική στρατηγική για τα Βαλκάνια, για την εξωτερική
πολιτική, όπως είναι η απασχόληση, όπως είναι η ανάπτυξη,
όπως είναι μια σειρά από θέματα, τα οποία πρέπει να
γίνουν σημαία.
Η ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΛΩΝ
Πιστεύω, ότι ένα σχέδιο πολιτικών πρωτοβουλιών για
την προώθηση κάποιων συγκεκριμένων πολιτικών, δύο ή
τρεις, που θα είναι η αιχμή για τις επόμενες εκλογές,
θα είναι το δεύτερο συμπληρωματικό βήμα διαδικασιών
με το οποίο μπορούμε να απαντήσουμε ακριβώς στη σημερινή
πρόκληση.
Και συντρόφισσες και σύντροφοι τελειώνοντας, επιτρέψτε
μου να πω. Κανείς δεν πρόκειται να αντλήσει περισσότερο
ή μεγαλύτερο όφελος από την αναγκαία για τον λαό νίκη
του ΠΑΣΟΚ. Είμαστε το ίδιο χρεωμένοι στον ελληνικό λαό
να εργαστούμε γι' αυτή τη νίκη. Η ευθύνη και αυτής της
Κεντρικής Επιτροπής, αυτό που συμφωνήσαμε στο Συνέδριο
είναι, αυτή τη νίκη εμείς να την κάνουμε πράξη. Βέβαια
ο καθένας έχει τη δική του συμβολή, ο καθένας έχει τη
δική του ευθύνη ανάλογα με το χώρο τον οποίον κινητοποιείται.
Και το γεγονός ότι, στην Χαριλάου Τρικούπη στον τελευταίο
όροφο η ηγεσία έχει ακόμη μεγαλύτερη ευθύνη από όλους
μας, αυτό είναι σαφές. Ομως δεν αρκεί αυτό. Και το προσκλητήριο
μας αφορά όλους. Είναι κάποιοι μήνες δύσκολοι από τον
Αύγουστο και μετά μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση,
αλλά βλέπετε ότι τα πράγματα ήρθαν έτσι, ώστε μετά το
τελευταίο Συνέδριο, στο οποίο όμως δεσμευτήκαμε, έχουμε
πάρει αποφάσεις για κάποια θέματα, δεν χρειάζεται να
τα ξανασυζητήσουμε, είναι δεδομένα. Ερχεται η ώρα να
κριθούμε και να κρίνουμε και τι αποφασίσαμε και τι μπορούμε
να κάνουμε. Είμαι βέβαιος ότι θα πετύχουμε. Ευχαριστώ.
