Δευτερολογία
του Γραμματέα της Κεντικής Επιτροπής Κώστα Σκανδαλίδη
στην 4η Σύνοδο της Κ.Ε.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, είναι αλήθεια ότι χθες φοβήθηκα
κάποια στιγμή μετά τις εισηγήσεις, ότι θα υποβαθμιζόταν
η διαδικασία της χθεσινής και της σημερινής Συνόδου και
με μεγάλη ανακούφιση σήμερα πιστεύω ότι με διέψευσε η
σημερινή μέρα.
Οσο και αν φάνηκε να υποβαθμίζεται χθες το κλίμα, τελικά
όλοι σχεδόν οι σύντροφοι που μίλησαν, συνέβαλαν κατά κάποιο
τρόπο ουσιαστικά στο να διαμορφωθεί ένας κοινός τόπος
πολιτικός ανεξάρτητα από τις επιμέρους διαφοροποιήσεις
και αντιθέσεις, για τις οποίες όμως θα μου επιτρέψετε
να κάνω ορισμένες παρατηρήσεις, γιατί πιστεύω ότι δεν
μπορεί να μένουν αναπάντητα ορισμένα ερωτήματα που τίθενται
πάντα από τις τοποθετήσεις.
Κατ' αρχήν θα ξεκινήσω και θα επιμένω πάντα να ξεκινώ
από την ίδια αφετηρία, ότι όχι πάντα όλα και όλα από την
αρχή. Οχι πάντα και όλα από μηδενική βάση. Υπάρχει εξέλιξη,
υπάρχει πορεία, υπάρχουν αλλαγές και το κορυφαίο όργανο
του Κινήματος, ασφαλώς αυτήν την εξέλιξη, αυτή την πορεία,
αυτές τις αλλαγές οφείλει να τις αξιολογεί, να τις εκτιμά,
να παίρνει υπόψη του τα νέα δεδομένα ούτως ώστε και η
στάση του συνάδει με την εξέλιξη των πραγμάτων, αλλά και
η παρέμβασή του στην πραγματικότητα να γίνεται πιο αποτελεσματική
και προς την κατεύθυνση των αρχών, των στόχων, των αξιών
και της στρατηγικής μας.
Το λέω αυτό διότι πιστεύω ότι κανείς δεν μπορεί να υποτιμήσει
ένα κυρίαρχο λαϊκό αίσθημα που υπάρχει αυτή την εποχή.
Κανείς δεν μπορεί να υποτιμήσει και να παραδεχτεί, ότι
τίποτα δεν άλλαξε από το Συνέδριο μέχρι τώρα, ή από τις
ευρωεκλογές ως τώρα.
Οταν στη χώρα αλλάζει το πολιτικό κλίμα και δεν μιλάω
για τις σφυγμομετρήσεις με τις προθέσεις ψήφου και όλα
αυτά, τα οποία σε τελευταία ανάλυση είναι εργαλεία και
δεν είναι και πάντα τα πιο σωστά εργαλεία. Μιλάω για την
εξέλιξη των πολιτικών συσχετισμών στη βάση των επιμέρους
στοιχείων στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης που απεικονίζεται
στην καθημερινή μας ζωή. Η μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην
κυβέρνηση απεικονίζεται στην καθημερινή μας ζωή. Η μεγαλύτερη
εμπιστοσύνη στο ότι εμείς μπορούμε να κυβερνήσουμε και
τη νέα τετραετία, απεικονίζεται στην καθημερινή μας ζωή.
Θα ήταν έξω και πέρα από τη σωστή αντιμετώπιση από το
κορυφαίο όργανο του Κινήματος της σημερινής πραγματικότητας
εάν έβγαινε από εδώ πάλι με την ίδια μορφή της αντιπαράθεσης,
πάλι με την ίδια μορφή των αφορισμών, ή του μηδενισμού
μιας πορείας.
Θέλω να θυμίσω ότι μετά την περίοδο Οτσαλάν με το Κόσσοβο
και τη συμπεριφορά μας το καλοκαίρι με την Διεθνή Εκθεση,
με την κοινωνική μας πολιτική, με το σεισμό, με το ταξίδι
του Προέδρου της Αμερικής στην Ελλάδα, δεν είναι τυχαία
γεγονότα το ότι όλα αυτά συνδέονται μεταξύ τους με μια
άλλη οπτική γωνία, με μια άλλη αποτελεσματικότητα, με
έναν άλλο συντονισμό, με μια άλλη στάση του Κινήματος,
εννοώντας την ίδια πορεία που είχαμε από πριν, αλλά με
σαφή διαφοροποίηση, σε ό,τι αφορά το αποτέλεσμα της πολιτικής
μας είτε γιατί ωρίμασαν κάποιοι στόχοι και βγήκαν στην
επιφάνεια ως κατακτήσεις πια ορατές και χειροπιαστές,
και αλλάζουν το λαϊκό αίσθημα απέναντί μας, είτε γιατί
και η κυβερνητική μας πολιτική και η πορεία του Κόμματός
μας έχει αποκτήσει χαρακτηριστικά πολύ πιο ουσιαστικά
και θετικά από πριν και δεν μπορεί ό,τι γίνεται στη χώρα
θετικό να οφείλεται σε αυτόματη πορεία χωρίς την δική
μας συμμετοχή ως διά μαγείας και ό,τι τελικά στραβό γίνεται
να το χρεώνεται μόνο το ΠΑΣΟΚ. Και όταν τελικά ο λαός
θετικά μας αντιμετωπίζει, να λέμε υπάρχει μια ανύπαρκτη
αντιπολίτευση η οποία δεν έχει θέση, δεν έχει πρόγραμμα
και άρα γι' αυτό ο μονόφθαλμος επιβιώνει στους τυφλούς.
Με συγχωρείτε που μένω σε αυτό, αλλά είναι κρίσιμο γιατί
στα επόμενα βήματα του ΠΑΣΟΚ στο σύνολό του και της παράταξης,
το θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό. Θέλω να πω ότι η αποκατάσταση
αυτού του θετικού κλίματος, που δεν σημαίνει ότι έληξε
το θέμα, ούτε να καλλιεργούνται εικόνες υπεραισιοδοξίας
και θριάμβων για μερικούς που έχουν τα μυαλά τους πάνω
από το κεφάλι τους.
Μιλάμε για μια ουσιαστική ενσυνείδητη αξιολόγηση και
εκτίμηση των πραγμάτων παραδοχή και των αδυναμιών που
υπάρχουν σήμερα, αλλά και παραδοχή επιτέλους και κάποιων
πραγμάτων που συμβαίνουν επειδή ολοκληρώνεται μια στρατηγική
πορεία, που έχει χαραχθεί από εμάς.
Θέλω να πω ότι η αποκατάσταση αυτού του θετικού κλίματος
περνάει από την αντίληψη και την εμπεδωμένη συνείδηση,
ότι η χώρα επιτέλους βάζει και πετυχαίνει στόχους. Και
μια χώρα που βάζει και πετυχαίνει στόχους, δεν μπορεί
να μην έχει στρατηγική. Τουλάχιστον έχει στρατηγική, διότι
αλλιώς δεν μπορούσε να γίνει.
Για να μην ερχόμαστε εκ των προτέρων να κρίνουμε τα
μελλούμενα να συμβούν, όπως έγινε πολλές φορές και με
τους σεισμούς, αλλά κυρίως με το ταξίδι του Προέδρου των
ΗΠΑ και εκ των υστέρων ενώ τα πράγματα ήρθαν τελείως φυσιολογικά
και ο καθένας μπορούσε να τα διακρίνει διά γυμνού οφθαλμού
από πριν, να εμφανιζόμαστε ως και εμείς ως κόμμα αιφνιδιασμένοι
από την θετική εξέλιξη των πραγμάτων. Θέλω να πω ότι η
χώρα έχει στρατηγική.
Πάω όμως σε αυτό που είπε ο Ακης. Είναι ολοκληρωμένη
αυτή η στρατηγική, ή βρίσκεται υπό διαμόρφωση γιατί οι
ραγδαίες εξελίξεις που συμβαίνουν διεθνώς και στη χώρα
μας, το τόνισε και ο Χρήστος αυτό, μας επιβάλουν να έχουμε
μια συνολική συζήτηση πολιτική που ξεπερνάει εκλογικές
ή άλλες σκοπιμότητες, προκειμένου η πρότασή μας να γίνεται
διαρκώς πιο ευκρινής, να προλαβαίνουμε τα γεγονότα και
ταυτόχρονα να πετυχαίνουμε με πιο μεγάλους και πιο έντονους
ρυθμούς αυτά τα οποία δεν πετύχαμε μέχρι τα τώρα.
Εγώ λοιπόν πιστεύω και η πρόταση που έκανε και ο Παντελής
είναι σωστή, στην ανάγκη συνεχούς επεξεργασίας, προτάσεων,
θέσεων, απόψεων πολιτικών, η οποία επεξεργασία αυτή θα
εμπλουτίζει και την πορεία του Κόμματος και την πορεία
της κυβέρνησης και την πρακτική και την πολιτική της κυβέρνησης
και μιλάω ανεξάρτητα από προεκλογικές ή άλλες συγκυρίες.
Ετσι λοιπόν και τοποθετούμαι πάνω σε αυτό.
Θα ήθελα η μεν Συνδιάσκεψη θέσεων που επειδή θα γίνει
σε μια σχετικά προεκλογική περίοδο -μιλάω με την ευρεία
έννοια του 2000 πάλι προεκλογική θα είναι η περίοδος-
θα ήθελα η μεν Συνδιάσκεψη θέσεων να μην είναι ένα Συνέδριο
με την έννοια της εκλογής στο ΠΑΣΟΚ πάλι από την αρχή
και από τη βάση αντιπροσώπων και όλα αυτά, αλλά θα ήθελα
να είναι μια πραγματική Συνδιάσκεψη θέσεων και πολιτικής.
Γιατί και το πρόγραμμα της νέας τετραετίας, έχει ανάγκη
όχι μόνο από μια απλή εξειδίκευση, αλλά από διαμόρφωση
προτεραιοτήτων και ιεραρχήσεων, που έχουν σχέση με την
εξέλιξη και την αλλαγή των γεγονότων και άρα με τον προσανατολισμό
της χώρας. Αρα είναι πολύ σημαντικό, για το εκλογικό μας
πρόγραμμα, για την προεκλογική μας επαγγελία, αλλά κυρίως
για τη μετεκλογική μας αποτελεσματικότητα.
Με αυτή την έννοια εγώ συμφωνώ ότι πρέπει να γίνει μια
ουσιαστική συζήτηση σε αυτή τη Συνδιάσκεψη θέσεων και
ανεξάρτητα αν οι χρόνοι είναι πολύ περιορισμένοι, θα πρέπει
και το Εκτελεστικό Γραφείο ν' αναλάβει και το ίδιο την
ευθύνη να δουλέψει συστηματικά και τα μέλη της Κεντρικής
Επιτροπής, προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτό είναι το δεύτερο
σημείο που ήθελα να πω.
Πάω τώρα στο τρίτο σημείο το οποίο έχει σχέση επίσης
με την πορεία μας. Και εδώ, θέλω να πω αυτό που είπα στην
αρχή, αντίδραση αυθόρμητη σε μια μηδενιστική κριτική.
Εδώ ακούστηκαν πολλές απόψεις. Διαλέγω δυο ακραίες και
τις λέω με μια λέξη.
Η μια ακραία άποψη, είναι ότι υπάρχει μια ηγετική ομάδα
και μια πολιτική κόντρα σε όλα τα άλλα, που τα πράγματα
τα οδηγεί στο χάος και στην καταστροφή. Και υπάρχει μια
άλλη άποψη ότι το Κόμμα είναι βαρίδι στην εξέλιξη και
ότι δεν μπορεί το ίδιο παρά να κάνει μόνο τον κυματοθραύστη
ή οτιδήποτε άλλο και ότι θα πρέπει να προσαρμοστεί στα
γεγονότα.
Νομίζω ότι και οι δυο απόψεις είναι λάθος. Δεν κεντρίζω,
δεν ισορροπώ, το πιστεύω ακράδαντα, έχει σχέση με αυτό
που είπα στην αρχή, ότι δεν μπορούμε να ξεκινούμε πάντα
από την αρχή, για όλα και για τίποτα. Δεν γίνεται.
Πράγματι ο Πρόεδρός μας έχει ένα ρεύμα, το οποίο βγαίνει
από μέσα από τη δική του στάση, την επιμονή, την προοδευτική
του κατεύθυνση, τη συνέπεια στην εφαρμογή μιας στρατηγικής.
Και ο Πρόεδρος είναι Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και το ΠΑΣΟΚ επεξεργάζεται
ανεξάρτητα αν είναι ατελείς οι επεξεργασίες του, παίρνει
αποφάσεις.
Δεν έγιναν λίγες διαδικασίες το καλοκαίρι σε κεντρικό
επίπεδο, ανάμεσα στην Κυβέρνηση και στο Κόμμα. Και σας
πληροφορώ ότι όπου υπήρξε πιο εξειδικευμένη παρέμβαση
και οι πρωτοβουλίες που πήρε ο Πρόεδρος στο πεδίο της
Κυβέρνησης κι εμείς στο πεδίο του Κόμματος -στο πολιτικό
επίπεδο μιλάω όχι στο οργανωτικό, θα έρθω μετά σε αυτό-
όπου υπήρξαν αυτές οι πρωτοβουλίες, εκεί που έγινε η μεγαλύτερη
συζήτηση και η πιο αποκαλυπτική, ουσιαστική και σε βάθος
αντιμετώπιση των γεγονότων, διαμορφώθηκε και πιο αποτελεσματική
γραμμή και στην Κυβέρνηση και στο Κόμμα.
Αυτό, είναι σημαντικό βήμα και ας μην επενδύεται από
διαδικασίες μέχρι κάτω γιατί το Κόμμα ξέμαθε να κάνει
πολιτική. Και η Κεντρική Επιτροπή ξέμαθε να κάνει πολιτική.
Γιατί λίγα στελέχη της Κεντρικής Επιτροπής συμμετείχαν
σε αυτές τις διαδικασίες, ή πήραν πρωτοβουλίες που έχουν
σχέση με αυτή την πορεία.
Και δεν είναι η Κεντρική Επιτροπή να συμπεριφέρεται
όπως συμπεριφέρθηκε ένα μέλος, μιας Νομαρχιακής Επιτροπής,
Γραμματείας Νομαρχιακής που στην κριτική που έγινε για
τις Ευρωεκλογές έλεγε "με συγχωρείτε, παιδιά αλλά
είσαστε υπεύθυνοι" έλεγε στο Γραμματέα και τους άλλους
"διότι δεν με ειδοποιήσατε να ενταχθώ στην προεκλογική
διαδικασία". Αυτά, είναι αστεία πράγματα.
Η Κεντρική Επιτροπή έχει μερίδιο της ευθύνης για την
πορεία και η προσωπική ευθύνη του καθένα είναι σαφής.
Και θέλω να πω την αλήθεια, έτσι από μέσα μου, γιατί δεν
μου αρέσει αυτή η κίνηση της από τα πάνω κριτικής που
γίνεται κάθε φορά.
Θέλω λοιπόν να πω ότι απέναντι σε αυτά τα δυο δεν πρέπει
να υπάρχει μηδενισμός. Και η Κυβέρνηση έγινε πιο αξιόπιστη,
πιο συγκεκριμένη, πιο παρεμβατική και το Κόμμα ανεξάρτητα
στο πολιτικό επίπεδο εμφανίζει μια καλύτερη εικόνα και
στο κεντρικό επίπεδο το ΠΑΣΟΚ εμφανίζει μια άλλη εικόνα,
από αυτή που εμφάνιζε πριν από ένα χρόνο.
Και σε αυτό, οφείλεται η υπεύθυνη στάση όλων των στελεχών.
Δεν είναι υπόθεση που τη χάρισε κανένας σε κανένα, ή την
εγγυήθηκε κάποιος εξ ονόματος των άλλων. Ολοι συμμετέχουν
υπεύθυνα στη διαμόρφωση αυτής της θετικής πορείας.
Αρα εδώ, πρέπει να δούμε ότι ανεξάρτητα από τις τυπικές
διαδικασίες, η νέα συλλογικότητα μπορεί να μην κατακτήθηκε
-και δεν κατακτήθηκε ακόμα- γιατί αυτό έχει σχέση με τη
ριζική ανατροπή εκ βάθρων του υπάρχοντος ΠΑΣΟΚ -και επιμένω
σε αυτό εγώ και θα το πω- αλλά είναι σε ένα δρόμο, προς
τη θετική κατεύθυνση. Αρα να ξεκαθαρίσουμε και αυτό το
πράγμα.
Πάνω σε αυτού του τύπου την κριτική, έγινε μια προσπάθεια
και μάλιστα θεωρώ ότι ήταν πολύ σημαντική και σε καλό
επίπεδο κυρίως από το σύντροφο Κώστα Παπαντωνίου, να παρουσιάσει
ολοκληρωμένη από την άποψη περί αποτυχίας της προσπάθειάς
μας.
Εγώ δεν ήρθα εδώ να υπερασπιστώ την ανασύνταξη των δυνάμεων
του ΠΑΣΟΚ ούτε να πω ότι τόσα μέλη έχουμε εδώ και τόσα
εκεί.
Εάν λέει ας πούμε το 1/3 είναι τα γραμμένα μέλη τώρα
με βάση τις αποφάσεις που έγιναν από τα μέλη που είχαμε
πριν από το Συνέδριο, εγώ θα του πω ότι υπάρχουν Οργανώσεις
που ξεπέρασαν το 100%, άλλες που ξεπέρασαν το 80% και
μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας θα έχουμε πάλι πάρα
πολλά μέλη. Αυτό δεν σημαίνει για μένα, από μόνο του ανασύνταξη,
ούτε αποτυχία της ανασύνταξης, βάζοντας κάποιους αριθμούς.
Για μένα είναι πιο σημαντικό το ότι το Κόμμα μας σε
όλη την Ελλάδα επιχειρεί να ξανασυνδεθεί με την πολιτική,
έστω και με την τυπικά αυτοπρόσωπη παρουσία των μελών
στις διαδικασίες. Και αυτό, να το παραδεχτούμε, είναι
ένα βήμα. Μην τα θέλουμε όλα αμέσως. Δεν γίνεται και σε
προεκλογική σχετικά περίοδο, μια τέτοια διαδικασία.
Αρα, λοιπόν, όταν λέμε ότι απέτυχε η προσπάθειά μας,
πού απέτυχε; Πρέπει να πούμε, ότι υπάρχει ενιαία πραγματικότητα,
ότι ενώ κατακτήσαμε τη δημοκρατία σε ότι αφορά τις επιλογές,
τις ψηφοφορίες, όλα αυτά και πρέπει να τα διατηρήσουμε
και γι' αυτό είναι ανάγκη να ακολουθηθούν οι διαδικασίες
του Κινήματος και στην επιλογή των υποψηφίων βουλευτών
και παντού, γιατί είναι δική μας κατάκτηση και άλλοι μας
ακολουθούν, στην πολιτική διαδικασία το ΠΑΣΟΚ περισσότερο
ασχολείται με τις εκλογές και τις διαδικασίες των εκλογών
και των επιλογών και πολύ λιγότερο με την πολιτική.
Το ουσιαστικό πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει αυτό
το όργανο, δεν είναι πόσο τέλειο θα είναι το κείμενο διαλόγου,
αλλά πώς θα κατέβει και ποιός θα το συζητήσει και πώς
θα συσπειρώσει κάποιες δυνάμεις στο Νομό για να συζητήσουν
το κείμενο.
Γιατί μην μου πείτε, ότι αυτοί που θα αρνηθούν να συζητήσουν
το κείμενο είναι αυτοί που θα εμφανίσουν εκλογικούς αντιπροσώπους
στα τμήματα εκλογικά μεθαύριο στις εκλογές για να έχουμε
και έναν αποτελεσματικό μηχανισμό. Αυτά τα πράγματα είναι
αλληλένδετα, τα πολιτικά και τα οργανωτικά.
Αρα αν δεν υπάρχει η συσπείρωση ενός δυναμικού και παρακάτω
στο ενδιάμεσο επίπεδο που θα δώσει αυτή την πολιτική μάχη,
δεν θα είναι πιο ικανός και αποτελεσματικός ο οργανωτικός
μηχανισμός του Κόμματος που θα κάνει την εκλογική αναμέτρηση
και θα εγγυηθεί τη νίκη.
Αρα να είμαι σαφής και σ' αυτό. Υπάρχει ένα Κόμμα που
άρχισε να κινείται, ίσως όχι στο δυναμισμό μιας πραγματικής
αναγέννησης, το παραδεχόμαστε όλοι μας εξάλλου για βήμα
μιλήσαμε και όχι για τεράστια άλματα.
Υπάρχει μια υγεία, ότι άρχισε να κινείται και εδώ εγώ
μπορώ να το βεβαιώσω, έχω περιοδεύσει τους 20 τουλάχιστον
από τους Νομούς της χώρας απέναντι σ' αυτούς που έμαθαν
να το χειραγωγούν σε οργανωτικές λογικές και σε λογικές
χαρακωμάτων.
Αυτή τη στιγμή στο ΠΑΣΟΚ γίνεται μια αυτογνωσία. Υπάρχει
μια αυτοσυνείδηση μιας πορείας, γιατί βρισκόμαστε μπροστά
σε εξελίξεις συνολικά στη χώρα μας και το Κόμμά μας πολιτικά
αρχίζει να αυτονομείται από τέτοιες λογικές.
Αυτό είναι υγεία για μένα. Και αν κάποιοι καθοδηγητές
δεν μπορούν οργανωτικά να συνεχίσουμε με τις ίδιες λογικές
και τις ίδιες αντιπαραθέσεις να καθοδηγήσουμε το χώρο,
δεν σημαίνει ότι ο χώρος θα καταστραφεί. Υπάρχει εξέλιξη.
Ας ξεπεραστούν από τα ίδια τα γεγονότα, τι να κάνουμε.
Δεν μπορεί έτσι να γινόμαστε εμείς βαρίδι στην ανάπτυξη
του Κινήματος και στην αλλαγή του και στη διαδικασία της
αναγέννησής του και της ανασύνταξής του. Αυτό είναι επίσης
ένα θέμα που σας το λέω με όλη μου την ειλικρίνεια.
Θέλω να πω το εξής: Η ουσιαστική πολιτική συζήτηση,
σύντροφοι και συντρόφισσες, δεν γίνεται με πυροβολισμούς,
εκτός αν οι πυροβολισμοί γίνονται για να υπάρχουν. Η ουσιαστική
πολιτική συζήτηση γίνεται εκεί που τοποθετήθηκε από μια
σειρά στελέχη μας κορυφαία που σήμερα μιλήσανε, όλοι όσοι
μιλήσανε πάνω στην ουσία των θεμάτων που έθεσε το κείμενο
του διαλόγου και στις εξελίξεις που υπάρχουν.
Και πρέπει αυτό να το έχουμε υπόψη μας. Και το λέω σε
μια φάση όπου πραγματικά, το ότι το ΠΑΣΟΚ έχει γίνει ξανά
ο πόλος μονομέτωπου αγώνα από όλα τα κόμματα στο πολιτικό
σύστημα της χώρας είναι φανερό, δεν έχετε παρά να δείτε
το θράσος της σημερινής αφίσας του ΔΗΚΚΙ, όπου βάζει τον
Ελευθέριο Βενιζέλο, τον Πλαστήρα, τον Γεώργιο Παπανδρέου,
τον Ανδρέα Παπανδρέου και λέει: "Η ιστορία της δημοκρατικής
παράταξης συνεχίζεται" και υπογραφή ΔΗΚΚΙ.
Αυτό, πέρα από το αστείο της υπόθεσης, γιατί είναι μια
καρικατούρα, δεν υπάρχει περίπτωση μια δημοκρατική παράταξη
να ταυτιστεί με μια μειοψηφία θέσφατη, τι υποδηλώνει;
Υποδηλώνει το κλίμα κάτω από το οποίο θα επιλεγεί η προεκλογική
τακτική των Κομμάτων της αντιπολίτευσης απέναντι στο ΠΑΣΟΚ.
Και εδώ θα μου επιτρέψετε 3 μονολεκτικές παρατηρήσεις
για την πορεία προς αυτή την αναμέτρηση.
Η πρώτη είναι ότι θα πρέπει να φύγουμε εμείς από την
λογική να συζητάμε αν μας συμφέρουν οι εκλογές το Μάρτιο
και μη τυχόν και πάνε το Σεπτέμβριο. Αυτό δεν το κατάλαβα.
Αν ψηφιστεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εάν μπούμε στην
ΟΝΕ, εάν ολοκληρώσουμε όλους μας τους στόχους, εάν η πιο
ανοιχτή η κοινωνική μας πολιτική έχει πολύ καλύτερα αποτελέσματα,
εάν όλα αυτά οδηγηθούν στην πλήρη ολοκλήρωση των δεσμεύσεων,
των προεκλογικών μας του '96 δεν θα πάρουμε μεγαλύτερο
ποσοστό σε εκείνες τις εκλογές απ' αυτές που θα γινόντουσαν
πρόωρα; Μπαίνουμε εμείς στην λογική των αναλυτών. Σου
λέει φοβούνται τους αλβανούς, φοβούνται τους τάδε και
μη τους χαλάσουν το κλίμα και μη γίνει πατάτα. Γιατί να
γίνει πατάτα; Δεν κατάλαβα.
Θα είναι ολοένα καλύτερο για μας. Γι' αυτό ο Καραμανλής
είναι σε αδιέξοδο. Διότι αν πίστευε ότι μπορούσε να κερδίσει
οπωσδήποτε τις εκλογές του φθινοπώρου θα έβρισκε τρόπο
ν' αλλάξει γραμμή. Αρα ένα θέμα είναι αυτό.
Δεύτερον. Αν εμείς θέλουμε την πόλωση. Δεν θέλουμε την
πόλωση, είμαστε η δύναμη της πρότασης, αντιδρούμε δυναμικά
όπου χρειάζεται απέναντι σ' αυτό που πάει να γυρίσει τη
χώρα στο παρελθόν, αλλά θα πρέπει να μεταφέρουμε την ημερήσια
διάταξη της πολιτικής ζωής εκεί ακριβώς που είναι η δική
μας υπεροπλία, εκεί που είναι η υπεροπλία για τον τόπο,
δηλαδή στο θετικό.
Και το τρίτο είναι με την ευκαιρία της επίσκεψης του
κ.Κλίντον το θέμα του διμέτωπου αγώνα. Δεν κάνει το ΠΑΣΟΚ
διμέτωπο αγώνα, αλλά όταν εμείς επισημάνουμε και οριοθετήσουμε
την επαγγελία μας και διατυπώσουμε την σύγχρονη προοδευτική
πρόταση αυτόχρημα τα Κόμματα, Κόμματα όπως το ΚΚΕ ή το
ΔΗΚΚΙ γίνονται νεοσυντηρητικά και απέναντί τους ιδεολογικά
πρέπει να έχουμε ένα μέτωπο ανοιχτό. Αυτό δεν σημαίνει
διμέτωπος. Αντίθετα αυτοί κάνουν σχεδόν μονομέτωπο απέναντί
μας, αν δεν κάνουν διμέτωπο. Αρα και αυτά τα πράγματα
να ξεκαθαριστούν.
Εγώ πιστεύω αγαπητοί σύντροφοι και εδώ θα καταλάβουμε
ότι συνδέεται η νίκη με την προοπτική ότι η νίκη θ' απελευθερώσει
οριστικά την δυνατότητα της προοπτικής. Πιστεύω ότι με
μια νίκη σ' αυτή την πορεία προς αυτές τις εκλογές το
ΠΑΣΟΚ πολύ ώριμα θα φύγει από την εποχή μιας ατέρμονης
διαδοχολογίας με την έννοια της επετηρίδας και θα πάει
στο διάλογο ΠΑΣΟΚ, σ' αυτό δηλαδή το ΠΑΣΟΚ που έχει σχέση
με την καινούρια εποχή όλο μαζί και όχι σπασμένο στα δύο,
ή στα τρία ή στα πέντε της επιβολής της μιας άποψης επάνω
στην άλλη.
Με αυτή την έννοια πιστεύω ότι η νίκη συνδέεται με την
προοπτική. Τότε σ' αυτή την νίκη, για να πάμε σ' αυτή
την νίκη είναι κρίσιμος ο λόγος υπεράσπισης από την κοινωνία
της πολιτικής μας και της θετικής ψήφου. Που σημαίνει
ότι λαός δεν θα μας ψηφίσει γιατί εμείς είμαστε καλύτεροι
υπουργοί ή καλύτεροι διαχειριστές των πραγμάτων, ότι εμείς
μπορούμε να εγγυηθούμε την θετική εξέλιξη και το άλμα
του τόπου στη νέα εποχή και στο μέλλον και την ευημερία
για το σύνολο του λαού μας.
Και έχουμε τώρα τις προϋποθέσεις και τις δυνατότητες
να το εγγυηθούμε, άρα μπορούμε να επικαλεστούμε μία ψήφο
θετική απέναντί μας. Τότε δεν θα υπάρχει μόνο μια κεντρική
βούληση, που εμείς πιστεύω θα την έχουμε, αλλά θα υπάρχει
και ένα κοινωνικό αντίκρυσμα, μιας κίνησης από τα κάτω
της κοινωνίας για να μιλάμε για πραγματικές αλλαγές ανασύνταξης,
ανασυγκρότησης και ο,τιδήποτε άλλο.
Εγώ νομίζω σύντροφοι και τελειώνω μ' αυτό, για να πω
και μετά και τις προτάσεις ότι η αγωνιστική υπεράσπιση
αυτών των αξιών, των απόψεων, της πολιτικής και της πορείας
μας απ' όλους μαζί εμάς θα εγγυάται όχι μόνο τη νίκη,
αλλά την θετική εξέλιξη των πραγμάτων. Το πιστεύω ακράδαντα.
Τελειώνοντας με αυτό θέλω να πω το εξής. Για να μην
πάρω μετά το λόγο από τον Πρόεδρο και να μπει κατ' ευθείαν
το θέμα σε ψηφοφορία. Θέλω να ξεκαθαρίσω τι ψηφίζουμε.
Κατ' αρχήν ψηφίζουμε τις εισηγήσεις συμπληρωμένες με την
τοποθέτηση του συντρόφου Πάγκαλου, την δική μου δευτερολογία
και ό,τι θα πει ο Πρόεδρος.
Που σημαίνει τι; Σημαίνει ότι το κείμενο διαλόγου ψηφίζεται
ως κείμενο διαλόγου, όχι ως τελικό κείμενο που θα πάει
στην συνδιάσκεψη. Αυτό θα πάει στην οργάνωση και είναι
κρίμα που έφυγε η Μαρία η Φραγκιαδάκη και δεν ταιριάζουν
τέτοιες κινήσεις εδώ, όταν 2 ημέρες είναι στο Προεδρείο
και λειτουργεί και έχει καταλάβει από χθες ποιές είναι
οι εισηγήσεις να φεύγει στο τέλος, εν πάση περιπτώσει
δεν μ' ενδιαφέρει αυτό, ούτε το κρίνω είναι δική της υπόθεση.
Δεν ταιριάζει να μην βγούμε με απόφαση για το κείμενο
διαλόγου, διότι το κείμενο διαλόγου θ' ανοίξει την συζήτηση
στην οργάνωση.
Η δική μας συμμετοχή όπως την είπε ο Θόδωρος προηγούμενα
στην διαμόρφωση του τελικού κειμένου είναι πολύ κρίσιμη,
το ίδιο σημαντική με την συζήτηση που θα γίνει την οργάνωση.
Αρα το τελικό κείμενο θα έχει τα χαρακτηριστικά που είπε
ο Θόδωρος.
Δεύτερον, οι κανονισμοί λειτουργίας, να το ξεκαθαρίσω
αυτό, τα οποία είναι κείμενα που έγιναν από την Γραμματεία
του Οργανωτικού, περισσότερο για να λειτουργήσουν τυπικά
οι διαδικασίες, όπου έχουν προβλήματα, θα δοθούν μέχρι
την Τρίτη επισημάνσεις των προβλημάτων και νομίζω ότι
μπορείτε να εξουσιοδοτήσετε το Εκτελεστικό Γραφείο και
τους συντρόφους που είναι υπεύθυνοι του Τομέα Οργανωτικής
πολιτικής με την Γραμματεία του Οργανωτικού να το συντάξει.
Υπάρχει ένα πραγματικό πρόβλημα, εγώ θα το πω στον κανονισμό
που το ξέρω και εγώ και δεν το άλλαξα τώρα που το φέραμε
στην Κεντρική Επιτροπή. Δεν μπορεί παρότι στο Καταστατικό
από αβλεψία παρέμεινε η Περιφερειακή Επιτροπή της Αττικής
διορισμένη όταν θα εκλέξουμε τις Περιφερειακές Επιτροπές
σε όλη την χώρα, η Περιφερειακή Επιτροπή της Αττικής να
είναι διορισμένη να δούμε πώς θα το κάνουμε. Αλλά εμείς
θέλουμε πιο πολύ τους κανονισμούς για να λειτουργήσουν
στοιχειωδώς οι οργανώσεις τώρα ενόψει της πορείας αυτής,
γιατί δεν έχουν μπούσουλα. Πλαισιωμένο σχεδόν, άρα με
αυτή την λογική και όχι του θέσφατου έχουμε και χρόνο
μετά να ξανακάνουμε ότι αλλαγές θέλουμε, θα πρέπει οι
κανονισμοί λειτουργίας να περάσουν.
Με αυτές τις επισημάνσεις και με τις προτάσεις που έκανα
στην χθεσινή μου ομιλία - εισήγηση, νομίζω ότι μπορεί
η Κεντρική Επιτροπή να ψηφίσει μετά με την πρωτοβουλία
που θα πάρει το Προεδρείο.
