Γεννήθηκα στην Αθήνα στις 28 Ιουλίου 1939 αλλά προτιμώ πάντοτε να επικαλούμαι την κρητική καταγωγή μου και να απαντώ ότι είμαι από το Ρέθυμνο όταν μού τίθεται το σχετικό ερώτημα. Ο πατέρας μου γεννήθηκε καί μεγάλωσε στο Ρέθυμνο, απ"όπου έφυγε το 1918 για να φοιτήσει στη Σχολή Ευελπίδων, και η μητέρα μου, αν και από παλαιά αθηναϊκή οικογένεια εκ μητρός, είχε και αυτή κρητική προέλευση εφ"όσον ο πατέρας της είχε γεννηθεί στα Χανιά.

Σπούδασα στην Αθήνα και απεφοίτησα από την Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1961.

Η στρατιωτική θητεία μου υπήρξε σύντομη, τουλάχιστον με τα κριτήρια της τότε εποχής, γιατί υπηρέτησα μόνο επί δωδεκάμηνο λόγω του επισυμβάντος θανάτου του πατέρα μου και του χαρακτηρισμού μου ως "προστάτου οικογενείας". Παρά ταύτα πρόλαβα να πάρω μια γεύση του "μεγάλου σχολείου" του στρατού, ως στρατιώτης- διερμηνεύς, σε τάγμα πεζικού και στο Γενικό Επιτελείο.

Εχοντας αποφασίσει από της ηλικίας των 10 περίπου ετών, για λόγους αδιευκρίνιστους αρχικά αλλά ευεξήγητους αργότερα, ότι θά ακολουθούσα την διπλωματική σταδιοδρομία, είχα δρομολογήσει από ενωρίς την προετοιμασία μου προς την κατεύθυνση αυτή τόσο στο πλαίσιο των νομικών σπουδών μου όσο και στον ευρύτερο μορφωτικό τομέα και, κυρίως, στον τομέα της εκμαθήσεως ξένων γλωσσών, από τις οποίες κατέχω τρεις ενώ διαβάζω και κατανοώ άλλες τρεις.

Ετσι, αφού παρακολούθησα ειδικά μεταπτυχιακά προγράμματα Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών, όπου ταυτόχρονα υπήρξα καί ο πρώτος, επί εντελώς πειραματικής βάσεως, Ελλην ασκούμενος (stagiaire) στην τότε Κοινή Αγορά τών 6 χωρών-μελών, έλαβα μέρος στον διαγωνισμό Ακολούθων Πρεσβείας του Υπ. Εξωτερικών τον Απρίλιο τού 1964 καί εισήλθα στην Ελληνική Διπλωματική Υπηρεσία, πρώτος μεταξύ τριάντα περίπου διαγωνισθέντων.

Ακολούθησε μία επαγγελματική σταδιοδρομία 35 ετών καί 40 ημερών η οποία με ωδήγησε στην κορυφή της Διπλωματικής Υπηρεσίας και της επετηρίδας του Διπλωματικού κλάδου και κατά την διάρκεια της οποίας είχα την τύχη και την τιμή να υπηρετήσω σε ωρισμένες από τις σημαντικώτερες, τολμώ να πιστεύω, θέσεις της Εξωτερικής Υπηρεσίας του Κράτους, και να συνεργασθώ στενά με 4 Προέδρους Δημοκρατίας, 5 Πρωθυπουργούς και περισσότερους από 12 Υπουργούς Εξωτερικών.

Προήχθην στον Πρεσβευτικό βαθμό σχετικά νέος, τοποθετηθείς Πρέσβυς στήν Λευκωσία σέ ηλικία 40 ετών, τον Αύγουστο τού 1979, 15 μόνο χρόνια μετά τον διορισμό μου στο Υπουργείο Εξωτερικών.

Η θητεία μου στην Κύπρο, που, μαζύ με την προγενέστερη τριετή υπηρεσία μου στην Κωνσταντινούπολη, σφράγισε ανεξίτηλα τόσο την μετέπειτα επαγγελματική δραστηριότητά μου όσο και την προσωπική και κοινωνική ζωή μου, έληξε μετά επτά χρόνια (σχεδόν 11 συνολικά αν προστεθούν και τα 4 χρόνια κατά τα οποία είχα χρηματίσει προηγουμένως Σύμβουλος στην Πρεσβεία Λευκωσίας), τον Ιανουάριο του 1986 όταν τοποθετήθηκα Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδος στο ΝΑΤΟ.

Στα υπόλοιπα 14 πρεσβευτικά χρόνια μου διετέλεσα Πρέσβυς στην Ουάσιγκτων, Αρχηγός της Ελληνικής Διαπραγματευτικής Ομάδος στις ελληνο-αμερικανικές διαπραγματεύσεις για την σύναψη αμυντικής συμφωνίας, Γενικός Γραμματεύς του Υπουργείου Εξωτερικών, Μόνιμος Αντιπρόσωπος στον ΟΗΕ, διαπραγματευτής στις συνομιλίες με την ΠΓΔΜ υπό την αιγίδα του Γ.Γ. του ΟΗΕ και, τέλος, Πρέσβυς στο Λονδίνο για δύο περίπου μήνες, μέχρι τον Μάϊο 1999, οπότε υπέβαλα την παραίτησή μου από τον Διπλωματικό Κλάδο, ανταποκριθείς στην πρόσκληση του Προέδρου της Ν.Δ. να μετάσχω στο Ευρωψηφοδέλτιο του Κόμματος στις εκλογές της 13ης Ιουνίου κατά τις οποίες εξελέγην Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Από τις διάφορες τιμητικές διακρίσεις που μου απενεμήθησαν κατά την 35ετή σταδιοδρομία μου θεωρώ ότι αξίζει να μνημονεύσω μόνο δύο, ήτοι τον Μεγαλόσταυρο του ελληνικού Τάγματος του Φοίνικος και τον Μεγαλόσταυρο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Θέλω όμως να προσθέσω, στο σημείο αυτό, και την εξωεπαγγελματική μου διάκριση με την οποία με ετίμησε η Ακαδημία Αθηνών, απονέμοντας, το 1983, βραβείο στο βιβλίο μου "Εντυπη χαρτογράφηση του Ελληνικού χώρου".

Το βιβλίο αυτό, που επανεξεδόθη το 1992 και συνεπληρώθη με παράρτημα το 1997, αποτελεί, μαζύ με διάφορα άρθρα, μονογραφίες και διαλέξεις, έκφραση του ιδαίτερου προσωπικού ενδιαφέροντός μου για την χαρτογραφία της Ελλάδος και των επί μέρους ελληνικών περιοχών κατά τον 14ο έως τον 19ο αιώνα.

Πέραν του ενδιαφέροντος αυτού ασχολούμαι ως συλλέκτης και, αναπόφευκτα, ως ερασιτέχνης μελετητής, με την ελληνική λαϊκή τέχνη, τα όπλα της εποχής του Αγώνα τού 1821, τα φιλελληνικά αντικείμενα της ευρωπαϊκής τέχνης του 19ου αιώνος κλπ.

Φιλοδοξία μου, ανεκπλήρωτη δυστυχώς μέχρι σήμερα, παραμένει η καταγραφή κάποιων αναμνήσεων και σκέψεων από τις πραγματικά ενδιαφέρουσες και, ενίοτε, συγκλονιστικές επαγγελματικές εμπειρίες μου. Ελπίζω και εύχομαι να μου δοθεί η σχετική δυνατότης στο προσεχές μέλλον.

Ενυμφεύθην το 1965 την Νάγια Κατσάκου και αποκτήσαμε δύο παιδιά, την Λίλα, ειδική κλινική παιδοψυχολόγο, και τον Γιώργο, απόφοιτο της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Louvain ο οποίος ειδικεύεται μεταπτυχιακά στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο.-