ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
Ναυπάκτου
Η Ναύπακτος είναι μία από τις λίγες πόλεις της πατρίδας μας που μπόρεσαν να επιζήσουν και να περάσουν ανέπαφες στην εποχή μας, ανάμεσα από των καιρών την ταραχή, των ανθρώπων την μανία και των στοιχείων την οργή.
Εδώ και χιλιάδες χρόνια αντιμάχεται πεισματικά μύριους κατακτητές και περιστάσεις, διεκδικώντας επιβίωση, ελευθερία και ιστορική δικαίωση.
Τριάντα αιώνες στέκει εδώ, στο ίδιο μέρος, η πολύπαθη καστρόπολη άφθαρτη, ακατάβλητη, αγέρωχο σύμβολο καρτερίας, αντοχής και αντίστασης. Ο καταλύτης χρόνος και οι τιτάνιες επιδρομές από στεριά και θάλασσα στόχευαν επίμονα σ’ έναν κοινό σκοπό, την κατάκτηση ή την καταστροφή της.
Η Ναύπακτος, το «LEPADO», όπως την ονόμασαν οι Ενετοί, κτυπήθηκε άπειρες φορές από εισβολείς, κατακτητές, πειρατές, λοιμούς και σεισμούς.
Το ιστορικό ημερολόγιο της Ναυπάκτου είναι γεμάτο από σημαδιακές ημερομηνίες. Κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου διεκδικήθηκε έντονα από τους Αθηναίους και τους Σπαρτιάτες. Αργότερα κατακτήθηκε από τους Αχαιούς, τους Θηβαίους, τους Μακεδόνες, τους Αιτωλούς, τους Ρωμαίους, τους Ούννους, τους Ενετούς και τους Τούρκους, που την κράτησαν σκλαβωμένη μέχρι τις 18 Απριλίου 1829. Από τα λαμπρότερα συμβάντα της πολυτάραχης ιστορίας της είναι το κοσμοϊστορικό γεγονός που έλαβε χώρα στον ευρύτερο θαλάσσιο χώρο της, η ναυμαχία της Ναυπάκτου, το 1571, όπου νίκησαν οι χριστιανικές δυνάμεις και, αναχαιτίζοντας την προέλαση των Μωαμεθανών προς την Ευρώπη, διέσωσαν τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό. Τελικά, οι επίδοξοι κατακτητές τίποτα δεν κατόρθωσαν, όσο και αν πάσχισαν. Στο βάθος πάντα έμενε η τιτάνια δύναμη, η αστείρευτη βρυσομάνα που ανάβλυζε, μέσα από τους απόκρημνους πελασγικούς βράχους του πανύψηλου κάστρου, το πνεύμα της Νέας Ζωής.
Η Ναύπακτος έχει πλούσια πνευματική και καλλιτεχνική παράδοση, που αρχίζει από τα βάθη της πανάρχαιας ιστορίας της, με εκπροσώπους όπως ο ΗΣΙΟΔΟΣ, ιδρυτής της Ησιόδειας σχολής, ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ, ποιητής που έγραψε τα Ναυπάκτια έπη για να υμνήσει άγνωστες ηρωίδες, οι ΜΑΝΑΙΧΜΟΣ-ΣΟΪΔΑΣ,περίφημοι γλύπτες που φιλοτέχνησαν το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Λαφρίας Αρτέμιδος,ο ΑΠΙΣ μία προσωπικότητα της Ναυπάκτου με ιδιαίτερη επιστημονική, κοινωνική και πολιτιστική δράση, ιατρομάντης Επαχτίτης, ο ΑΓΕΛΑΟΣ, περίφημος Ναυπάκτιος στρατηγός, ο ΚΛΕΩΝΙΚΟΣ, ονομαστός για τη φιλοξενία και τη διπλωματική του δράση.
Η Ναύπακτος σήμερα είναι μια πόλη με ανεπτυγμένο το εμπόριο και τη βιομηχανία. Διαθέτει πολλά αξιοθαύμαστα μέρη, όπως το Γρίμποβο, την Ψανή, το πανάρχαιο κάστρο του Επάχτου, καθώς, επίσης, και πλούσια σε ύλη βιβλιοθήκη, πνευματικό κέντρο της περιοχής.
Σε λίγες πόλεις του κόσμου συνδυάστηκαν τόσο αρμονικά και έσμιξαν τόσο οργανικά το παρελθόν με το παρόν, η φύση με τον άνθρωπο, η δύναμη με τη χάρη, όσο στην πλανεύτρα «Νύμφη του Κορινθιακού», στην ιστορική αυτή πόλη.
Μα σαν κανένας προσπαθήσει με πληρότητα να ιστορήσει και με ακρίβεια να περιγράψει τούτη την πόλη, νωρίς θα διαπιστώσει τις αξεπέραστες δυσκολίες. Δεν ιστορείται, γιατί η ζωή της είναι απέραντη, και δεν περιγράφεται, γιατί η ομορφιά της είναι ασύλληπτη. Το έτος 1949 ο Δήμος Ναυπάκτου, με το υπ’αρθ. 1325 έγγραφό του προς το Υπουργείο Εφοδιασμού και Μεταφορών, ζητούσε να ληφθούν μέτρα κατά του κινδύνου της πυρκαγιάς στην πόλη της Ναυπάκτου. Το έγγραφο αυτό διαβιβάστηκε στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, για να δοθεί η απάντηση ότι το προσωπικό και τα μέσα του Πυρ/κού Σώματος ήταν πολύ περιορισμένα και δεν άφηναν περιθώρια για την ίδρυση Πυρ/κού Σταθμού στην πόλη της Ναυπάκτου.
Το έτος 1956 ο Δήμος Ναυπάκτου ζήτησε από το Υπουργείο Εσωτερικών την ίδρυση Πυρ/κού Κλιμακίου και, στη συνέχεια, με το υπ’αρθ. 413 έγγραφό του, το έτος 1957, την επέκταση της Πυρ/κής Υπηρεσίας στη Ναύπακτο.Όμως και εδώ δε δόθηκε συνέχεια. Η ενέργειες, όμως, του Δήμου συνεχίστηκαν και, μετά από επίμονες προσπάθειες, εγκαταστάθηκε στην πόλη της Ναυπάκτου Πυρ/κό Κλιμάκιο της Π.Υ. Πατρών, το οποίο άρχισε να λειτουργεί με δύο (2) οχήματα και δέκα έξι (16) υπαλλήλους, σε μισθωμένο από το Δήμο κτίριο, στις 16 Σεπτεμβρίου 1970.
Με το Π.Δ.670 της 26ης Σεπτεμβρίου 1975, που δημοσιεύθηκε στο υπ’αρθ. 219-τεύχ. Α’ ΦΕΚ της 8ης Οκτωβρίου 1975, ιδρύθηκε Πυρ/κός Σταθμός Γ’ τάξης σαν συνέχεια του Πυρ/κού Κλιμακίου, λειτούργησε στο ίδιο οίκημα, που επεκτάθηκε, και τα μισθώματα βάρυναν τον Κρατικό Προϋπολογισμό.
Η κανονική λειτουργία της Π.Υ. Ναυπάκτου άρχισε την 1η Δεκεμβρίου 1975, με πρώτο Διοικητή Υποπ/γό, με τρία (3) οχήματα και είκοσι έξι (26) άνδρες. Επίσης, η Υπηρεσία εφοδιάστηκε με τέσσερες (4) φορητές αντλίες και μηχανολογικό εξοπλισμό. Ο Δήμος εγκατέστησε σε διάφορα σημεία της πόλης υδροστόμια για τη υδροδότηση των πυρ/κών οχημάτων.
Σήμερα η Πυρ/κή Υπηρεσία Ναυπάκτου συνεχίζει να στεγάζεται στο ίδιο μισθωμένο κτίριο από ιδρύσεώς της. Το κτίριο αυτό αποτελείται από ισόγειο χώρο, στον οποίο βρίσκονται το γκαράζ, η αίθουσα του Κ.Ψ και το τηλεφωνείο. Στον πρώτο όροφο του κτιρίου βρίσκονται τα γραφεία της Υπηρεσίας και δίπλα σε αυτά, με διαφορετική όμως είσοδο, οι θάλαμοι των υπαλλήλων.
Γίνονται ενέργειες για παραχώρηση από το Δήμο οικοπέδου, ώστε να ανεγερθούν μόνιμες κτιριακές εγκαταστάσεις της Υπηρεσίας, δεν έχουν τελεσφορήσει όμως, λόγω διαφόρων προβλημάτων.
 
  • ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Η Πυρ/κή Υπηρεσία Ναυπάκτου είναι σταθμός Γ’ τάξης, 
το δε προσωπικό που υπηρετεί σε αυτή σήμερα 
είναι τριάντα (30) άτομα και αποτελείται από: 
α.- Έναν (1) Επιπ/γό Διοικητή. 
β.- Έναν Πυραγό. 
γ.- Έναν (1) Υποπ/γό. 
δ.- Έναν (1) Ανθ/γό. 
ε.- Πέντε (5) Πυρ/μους. 
στ.- Δέκα πέντε (15) Αρχ/στες. 
ζ.- Έξι (6) Πυρ/στες. 
Υπηρετούν ακόμη στην Υπηρεσία, εκτός οργανικής θέσης, 
άλλοι τέσσερις (4) Αρχ/στες και ένας Πυρ/στης, 
που είναι σε κατάσταση υπηρεσίας γραφείου.
 
  Η Υπηρεσία διαθέτει σήμερα τον παρακάτω μηχανολογικό εξοπλισμό:
1.-Ένα (1) υδροφόρο όχημα 1 τόνου OPEL
2.-Ένα (1) υδροφόρο όχημα 1,5 τόνων MERSEDES
3.-Ένα (1)-----«---------«---2,5---«----MAGIRUS
4.-Ένα (1)-----«---------«---2,5---«----UNIMOG
5.-Ένα (1) επιβατικό - βοηθητικό όχημα MITSUBISHI
Επίσης, διαθέτει δύο (2) βενζινοκίνητες αντλίες μεγάλες, τρεις (3) βενζινοκίνητες μικρές και δύο (2) ηλεκτρικές. Όπως φαίνεται από τα στατιστικά της στοιχεία, η Υπηρεσία κατά το έτος 1996 επενέβη γενικά σε διακόσια έξι (206) συμβάντα, από τα οποία: εκατόν τέσσερα (104) αφορούν πυρκαγιές, εβδομήντα τέσσερα (74) παροχές βοήθειας και είκοσι οκτώ (28) επεμβάσεις σε ανελκυστήρες.
Στο γραφείο Πυρασφαλείας υποβλήθηκαν, όσον αφορά στην προληπτική πυροπροστασία, εκατόν έντεκα (111) μελέτες. Επίσης, πραγματοποιήθηκαν ομιλίες και ασκήσεις σε σχολικά συγκροτήματα και σε εργοστασιακούς χώρους. Η Υπηρεσία καλύπτει σήμερα, από άποψη πυρασφάλειας, ένα μεγάλο τμήμα του Νομού Αιτωλοακαρνανίας, καθώς επίσης και μεγάλο τμήμα του Νομού Φωκίδος, για το οποίο η Υπηρεσία μας έχει μόνο την ευθύνη της καταστολής.
Στην περιοχή υπάρχουν δύο (2) μεγάλοι οδικοί άξονες με μεγάλη κυκλοφορία οχημάτων, ειδικά διεθνών μεταφορών. Κατά τους θερινούς μήνες παρατηρείται μεγάλη τουριστική κίνηση στα πολλά τουριστικά καταστήματα και ξενοδοχεία. Επίσης, μεγάλη, ορεινή και δύσβατη, με πυκνή βλάστηση είναι και η δασική έκταση. Από τα παραπάνω κρίνεται αναγκαία η αύξηση της δύναμης της Υπηρεσίας σε ανθρώπινο δυναμικό, καθώς και η ενίσχυση του μηχανολογικού εξοπλισμού με διασωστικά εργαλεία, λόγω των τροχαίων ατυχημάτων και με ένα (1) υδροφόρο όχημα 5 τόνων.
Η κατασκευή δε του κτιρίου δεν καλύπτει στο ακέραιο τις λειτουργικές ανάγκες της Υπηρεσίας, γι’ αυτό γίνονται ενέργειες για την παραχώρηση οικοπέδου από το Δήμο, προκειμένου να ανεγερθούν καινούριες κτιριακές εγκαταστάσεις, που θα παρέχουν μεγαλύτερες λειτουργικές δυνατότητες στην Υπηρεσία, αλλά και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και εκπαίδευσης των υπαλλήλων.
Νικόλαος Η. Αλεξανδρής
Υποπυραγός
Επιστροφή στα περιεχόμενα....
Επιστροφή στην κεντρική σελίδα....