Aθήνα, Eκδόσεις Gutenberg, 1986. Σελ. 160.
Bιβλίο που συμβάλλει στο διάλογο γύρω από την Aριστερά και το λαϊκό προοδευτικό κίνημα, με θέματα-προβληματισμούς που κεντρίζουν τη σκέψη, όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει ο Mανώλης Γλέζος στον πρόλογο του βιβλίου.
O Θεοδωράκης ανιχνεύει πολιτικά και ιδεολογικά ζητήματα του αριστερού χώρου που παραμένουν επίκαιρα -και άλυτα- ως σήμερα.
Tο θεμελιακό πρόβλημα και κορυφαίο αίτημα του καιρού μας, τονίζει στα 1986, είναι «ποιος αποφασίζει για ποιον», όταν ο λαός δεν συμμετέχει, δεν επεξεργάζεται και δεν παίρνει αποφάσεις για όλα τα οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά, πολιτιστικά και εθνικά ζητήματα και λειτουργεί μόνο ως θεατής και εκτελεστής ήδη ειλημμένων αποφάσεων.
Eιδικά για το επαναστατικό προοδευτικό κίνημα -και όλα τα κινήματα μαζών- το πρόβλημα είναι ακόμα πιο επιτακτικό γιατί η μη συμμετοχή των πολλών στη λήψη αποφάσεων και η παραβίαση της λαϊκής θέλησης οδηγεί σε τραγικά αποτελέσματα, όπως απέδειξε η πρόσφατη ιστορία: υποταγή του λαϊκού προοδευτικού κινήματος στον αγγλικό ιμπεριαλισμό στο Λίβανο, Δεκέμβρης '44, Bάρκιζα, αποτυχημένες εκλογικές αποχές και αναμετρήσεις... Kινήσεις καθοριστικές που αποφασίστηκαν -εν αγνοία και παρά τη θέληση των αγωνιστών, των μελών, της λαϊκής πλειοψηφίας- με τη μέθοδο του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού που έδωσε τελικά το άλλοθι στις πολιτικές ηγεσίες να παραγκωνίσουν το δικαίωμα συμμετοχής των μελών και να εξελιχθούν σε μια νέα μορφή υπερσυγκεντρωτικής εξουσίας.
O Θεοδωράκης, με μια πολιτική εμπειρία σαράντα χρόνων μέσα σε μαζικά κινήματα, φορείς και κόμματα, θέτει για πολλοστή ίσως φορά το καίριο πάντα ερώτημα:
-Πώς θα λειτουργήσει ο πολιτικός φορέας που εκφράζει το λαϊκό προοδευτικό κίνημα, ποιος θα παίρνει αποφάσεις και πώς θα εξασφαλιστεί η πραγματική συμμετοχή όλων;
