Dzięki istnieniu skał wapiennych na Jurze moga zachodzić tu zjawiska krasowe. Dzięki systemowi spękań woda może swobodnie drążyć skały i pogłębiać skalne korytarze. Jako, że woda jest doskonałym rozpuszczalnikiem węglanu wapnia, teren Wyżyny jest niezwykle zasobny w jaskinie. Ich łączna ilość wynosi około 1500. Nacieki powstające w jaskiniach podzielono na grawitacyjne i agrawitacyjne. Nacieki grawitacyjne tworzą się przez wytrącanie kalcytu, dzięki grawitacyjnemu spływowi wody. Natomiast nacieki agrawitacyjne powstają przez działanie sił krystalizacji. W skład nacieków grawitacyjnych wchodzą: stalakty, draperie, zasłony, polewy, żebra, nacieki kaskadowe, nacieki kożuchowe, misy zwane "polami ryżowymi", nacieki wełniaste, stalagmity kolumny naciekowe, pizolity. Do grupy nacieków agrawitacyjnych należą: nacieki grzybkowe, heliktyty i kryształy kalcytu. Najdłuższą jurajską jaskinią jest Jaskinia Wierna o dł. 1027 m, dalsze miejsca zajmują kolejno: Wierzchowska Górna-950 m, Szachownica I-600 m, Szczelina Piętrowa-400 m, natomiast najgłębszą jest Jaskinia Studnisko-68 m. KLIMAT Niezmiernie dziwne jest, że w skali mikroregionu klimat jest tak bardzo zróżnicowany. Dzieje się tak na skutek dużej, jak na tak mały obszar zmienności morfologii terenu. Należy wspomnieć również o innym czynniku, jakim niewątpliwie jest rodzaj roślinności, a co za tym idzie rodzaj gleb i w końcu różnice w deniwelacji. Jest tu szereg miejsc, spośród których każde odznacza się odrębnym klimatem. Należy wymienić takie miejsca, jak chociażby: Sokole Góry, Dolinę Wiercicy, Wodącą czy teren OPN. Generalnie jednak należy stwierdzić, że uśredniona temp. roku wynosi 8oC, natomiast ilość opadów wynosi około 700 mm. Nie oznacza to jednak, że gdy na wierchowinie jest 10oC, to taka temp. panuje również w dolinach. Każdy z turystów pokonując jurajskie trasy wiosną przekona się, że gdy na wzniesieniach można się już opalać w dolinach panuje temp. bliska 0oC. Jako ciekawostkę należy podać fakt, że średni czas zalegania pokrywy śnieżnej na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej wynosi około 80 dni, natomiast okres wegetacji w części zachodniej obszaru wynosi 210 dni, natomiast na wschodzie 200. Taki, a nie inny klimat warunkowany jest m.in. stałym niżem islandzkim, wyżem arkrycznym, których działalność odczuwalna jest głównie zimą. Latem zaś odczuwamy działalność wyżu azorskiego oraz innych frontów z południa, których działalność jest niestety silnie utrudniona przez masyw Karpat.