Jego Świątobliwość Duddziom Rinpocze Dżigdral
Jesze Dordże,był wybitnym współczesnym
joginem i Mistrzem Medytacji.Zmarł w styczniu
1987r.,w wieku 82 lat,we Francji.
Był zwierzchnikiem szkoły Ningmapa tybetańskiego
buddyzmu,tradycji,którą w ósmym wieku
wprowadził do Tybetu Padmasambhawa.
Duddziom Rinpocze urodził się 10.04.1904 roku
w południowo-wschodniej tybetańskiej prowincji
Pemako,w jednej z czterech 'ukrytych krain'Padmasambhawy.Rozpoznany
został jako inkarnacja
Duddzioma Lingpy (1835-1904) ,znanego odkrywcy
wielu ukrytych nauk (term).Duddziom Lingpa
pragnął odwiedzić południowy Tybet,aby odkyć
święty kraj Pemako,a kiedy mu się to nie udało,przepowiedział,że jego następca
się tam urodzi.
Duddziom Rinpocze był osiemnastą inkarnacją
tej Linii,w której pojawiło się paru największych buddyjskich Mistrzów
Indii i Tybetu.I tak np.w okresie Buddy Pranidhanaradża urodzony został
jako jogin Nuden Dordże Czang,który ślubował,że pojawi się jako 1000 i
ostatni Budda tego wieku,jako
'Mopa O Taje'.W Indiach zamanifestował się
jako Siariputra,główny uczeń Buddy Siakjamuniego,w
Tybecie m.in. jako Khjen Czung Lotsała,jeden
z 25 uczniów Padmasambhawy i jako Dudal Rolpa Tsal,wielki jogin i nauczyciel
Dżigme Lingpy.W przyszłości ma się odrodzić jako Rogden Dordże Nonpo,król
szambali.Duddziom Rinpocze studiował u najwybitniejszych lamów tego czasu.Stał
się sławny w całym Tybecie z powodu wspaniałych duchowych osiągnieć i wielkiej
uczoności.
Szczególnie sławny był jako wielki Terton,którego
termy są obecnie w całym tybetańskim buddyźmie szeroko nauczane i praktykowane.
Przez czołowych lamów Tybetu uznany został
jako Mistrz Mistrzów,żywe wcielenie Padmasambhawy,jak również posiadający
najwyższą moc i błogosławieństwo w przekazywaniu
Natury Umysłu.Duddziom Rinpocze był nauczycielem
wielu wybitnych,obecnie aktywnych lamów.
Niemniej sławny był jako autor wielu pism,dotyczących
także polityki,historii,medycyny,astrologii i filozofii.Najbardziej poczytnymi
pozycjami są 'Podstawy pouczeń Buddy' i 'Historia szkoły Ningmapa',które
napisał już na wygnaniu w Indiach.
Po opuszczeniu Tybetu osiadł w Kalimpong,w
Indiach,później w Kathmandu,w Nepalu.Stworzył
tam parę wspólnot dla praktykujących.W Bhutanie,Sikkimie,Nepalu
i Ladakh miał Duddziom
Rinpocze tysiące uczniów.Gdy przed paru laty
chciał dać pouczenia kilku lamom,przybyło 25-30
tysięcy uczniów z całych Indii i Himalajów.
W ostatnich latach poświęcił wiele czasu zachodowi.Założył
wielkie centra jak Dordże Njingpo i
Orgjen Samje Choling we Francji i Jeshe Njingpo,Orgjen
Cho Dzong i inne w USA.W tym okresie
dawał niestrudzenie pouczenia i paru zachodnich
uczniów rozpoczęło pod Jego przewodnictwem
długie odosobnienia.
W końcu osiadł ze swoją rodziną we Francji,w
Dordogne,gdzie w sierpniu 1984 roku dał swoje ostatnie,wielkie pouczenie.
Jego syn,Shenpen Rinpocze,który współpracował
z nim bardzo ściśle jako jego osobisty asystent,kontynuuje Linię pouczeń
Duddzioma Lingpy.
Jakkolwiek Duddziom Rinpocze był w pełni urzeczywistnionym
Mistrzem,wstawał na godziny przed wschodem słońca,aby praktykować.Rano
modlił się za wszystkich,którzy przyjęli w Nim schronienie,a wieczorem
za tych,którzy zmarli.Nieustannie modlił się,aby wszyscy którzy Go widzieli,słyszeli,weszli
z nim w kontakt lub tylko o nim pomyśleli,zostali uwolnieni,wypełniając
dalsze związane z Nim proroctwo,że Duddziom Lingpa wyzwoli w ten sposób
biliony istot.
[tekst pochodzi z książki Esencja Dzogczen,wydanej w ramach Biblioteki Buddyjskiej Verbum]