Jego Świątobliwość Duddziom Rinpocze Dżigdral Jesze Dordże,był wybitnym współczesnym
joginem i Mistrzem Medytacji.Zmarł w styczniu 1987r.,w wieku 82 lat,we Francji.
Był zwierzchnikiem szkoły Ningmapa tybetańskiego buddyzmu,tradycji,którą w ósmym wieku
wprowadził do Tybetu Padmasambhawa.
Duddziom Rinpocze urodził się 10.04.1904 roku w południowo-wschodniej tybetańskiej prowincji
Pemako,w jednej z czterech 'ukrytych krain'Padmasambhawy.Rozpoznany został jako inkarnacja
Duddzioma Lingpy (1835-1904) ,znanego odkrywcy wielu ukrytych nauk (term).Duddziom Lingpa
pragnął odwiedzić południowy Tybet,aby odkyć święty kraj Pemako,a kiedy mu się to nie udało,przepowiedział,że jego następca się tam urodzi.
Duddziom Rinpocze był osiemnastą inkarnacją tej Linii,w której pojawiło się paru największych buddyjskich Mistrzów Indii i Tybetu.I tak np.w okresie Buddy Pranidhanaradża urodzony został jako jogin Nuden Dordże Czang,który ślubował,że pojawi się jako 1000 i ostatni Budda tego wieku,jako
'Mopa O Taje'.W Indiach zamanifestował się jako Siariputra,główny uczeń Buddy Siakjamuniego,w
Tybecie m.in. jako Khjen Czung Lotsała,jeden z 25 uczniów Padmasambhawy i jako Dudal Rolpa Tsal,wielki jogin i nauczyciel Dżigme Lingpy.W przyszłości ma się odrodzić jako Rogden Dordże Nonpo,król szambali.Duddziom Rinpocze studiował u najwybitniejszych lamów tego czasu.Stał się sławny w całym Tybecie z powodu wspaniałych duchowych osiągnieć i wielkiej uczoności.
Szczególnie sławny był jako wielki Terton,którego termy są obecnie w całym tybetańskim buddyźmie szeroko nauczane i praktykowane.
Przez czołowych lamów Tybetu uznany został jako Mistrz Mistrzów,żywe wcielenie Padmasambhawy,jak również posiadający najwyższą moc i błogosławieństwo w przekazywaniu
Natury Umysłu.Duddziom Rinpocze był nauczycielem wielu wybitnych,obecnie aktywnych lamów.
Niemniej sławny był jako autor wielu pism,dotyczących także polityki,historii,medycyny,astrologii i filozofii.Najbardziej poczytnymi pozycjami są 'Podstawy pouczeń Buddy' i 'Historia szkoły Ningmapa',które napisał już na wygnaniu w Indiach.
Po opuszczeniu Tybetu osiadł w Kalimpong,w Indiach,później w Kathmandu,w Nepalu.Stworzył
tam parę wspólnot dla praktykujących.W Bhutanie,Sikkimie,Nepalu i Ladakh miał Duddziom
Rinpocze tysiące uczniów.Gdy przed paru laty chciał dać pouczenia kilku lamom,przybyło 25-30
tysięcy uczniów z całych Indii i Himalajów.
W ostatnich latach poświęcił wiele czasu zachodowi.Założył wielkie centra jak Dordże Njingpo i
Orgjen Samje Choling we Francji i Jeshe Njingpo,Orgjen Cho Dzong i inne w USA.W tym okresie
dawał niestrudzenie pouczenia i paru zachodnich uczniów rozpoczęło pod Jego przewodnictwem
długie odosobnienia.
W końcu osiadł ze swoją rodziną we Francji,w Dordogne,gdzie w sierpniu 1984 roku dał swoje ostatnie,wielkie pouczenie.
Jego syn,Shenpen Rinpocze,który współpracował z nim bardzo ściśle jako jego osobisty asystent,kontynuuje Linię pouczeń Duddzioma Lingpy.
Jakkolwiek Duddziom Rinpocze był w pełni urzeczywistnionym Mistrzem,wstawał na godziny przed wschodem słońca,aby praktykować.Rano modlił się za wszystkich,którzy przyjęli w Nim schronienie,a wieczorem za tych,którzy zmarli.Nieustannie modlił się,aby wszyscy którzy Go widzieli,słyszeli,weszli z nim w kontakt lub tylko o nim pomyśleli,zostali uwolnieni,wypełniając dalsze związane z Nim proroctwo,że Duddziom Lingpa wyzwoli w ten sposób biliony istot.
 

[tekst pochodzi z książki Esencja Dzogczen,wydanej w ramach Biblioteki Buddyjskiej Verbum]