Wszystkie rzeczy są w swej naturze umysłem.
Ponieważ są umysłem,nie ma niczego,nawet najdrobniejszej
rzeczy,jak atom czy pyłek kurzu,który nie miałby tej samej
natury umysłu.       
Wszystko jest w swej nagości czyste,nie stworzone przez niższy
umysł.
Ta realizacja jest Stanem Oświecenia Buddów Trzech Czasów...
Ich symbolicznym Pałacem Światła Buddy.
W ich głębi lub osiągnięciu,gambhira jest istotą Buddy,Owocem,
Rzeczywistością.
Nie rozpraszając się,pozostań wewnątrz tej głębi.
Nie ma potrzeby,żeby utrzymywać ciało czy głos w dyscyplinie.
Wszystko pojawia się spontanicznie .
Nie ma w TYM niczego do zrealizowania:
Zrozum,że cokolwiek się pojawia,
Nie posiada własnej natury.
Wszystkie zjawiska nie posiadają własnej natury,
A dharmadhatu,sfera umysłu,
Jest całkowicie wolna od myśli.
Wielkie,przekraczające poznanie poza dualizmem,
Jest Świętym Duchem,w którym wszystko jest tym samym.
Tak jak wielka rzeka płynie...
Bez względu na to jaką siedzącą medytację praktykujesz w
milczeniu,
Wówczas jest to zawsze Natura Buddy-Oświecenie.
Świata już nie ma,a wszystko jest wielką błogością.
Wszystkie dharmy,każda pojedyńcza rzecz,
Są w swej istocie puste,
A będąc puste nie mogą zostać uchwycone przez umysł,
Toteż automatycznie jesteśmy oczyszczeni z przywiązania.
Poza intelektem,
Wewnątrz umysłu nie pojawia się nic.
To jest ścieżka wszystkich Buddów,
Wszystkich Oświeconych.
 
 

                           
 
 
 
Pierwszym Karmapą był Dysum Khyenpa,który był głównym uczniem Gampopy(1079- 1153).Sam Gampopa  był jednym z dwóch najwybitniejszych uczniów Milarepy,wielkiego  jogina  i świętego,sławnego na cały świat ze swej surowej dyscypliny,poświęcenia życiu  duchowemu,wielu dokonywanych przez siebie cudów oraz piękna i głębi pieśni,w których  przekazał swe nauki,rezultat całkowitego i doskonałego oświecenia.Linia Milarepy wywodzi się od jego nauczyciela,sławnego tłumacza Marpy Lotsawy,który chociaż był  żonatym człowiekiem świeckim-trzykrotnie odwiedził Indie w celu studiowania i  sprowadzania pism.Linia Marpy sięga wstecz do indyjskich guru:Naropy,Tilopy, Wadżradhary-Niebiańskiego Buddy,'Tego,Który Dzierży Wadżrę'.
Ta linia nauczycieli zapoczątkowała szkołę buddyzmu tybetańskiego,w której zachował się ustny przekaz sześciu jog-praktyki ezoterycznej i duchowej realizacji, jakie Marpa przeniósł do Tybetu od swoich indyjskich nauczycieli.Głównymi uczniami jego duchowego syna Milarepy byli Reczungpa i Gampopa,ale  wysoce indywidualny i trudny do przewidzenia charakter Reczungpy sprawił,że nie był on odpowiednim kandydatem do założenia jakiejkolwiek wyższej szkoły uczniów i dlatego to właśnie Gampopa,będąc bhikszu sarwastiwadinem był tym,który skonsolidował otrzymane od Milarepy nauki i umieścił je na bardziej zorganizowanej  podstawie,niezbędnej dla ustanowienia wielkiej i trwałej tradycji praktyki.
Dakpo Kagyu zostało ukształtowane przez nauki Gampopy,natomiast szkoła założona przez jego głównego ucznia Dysum Khyenpę,I Karmapę,jest nazywana czasem kamtsang albo karma kagyu.
 
 

 
 

     Dharma jest słowem,które mogłoby oznaczać jakikolwiek rodzaj aktywności człowieka,
     ale używane w tym znaczeniu,jakie nadali mu studiujący buddyzm,oznacza
     przekształcenie własnych negatywności w coś bardziej prawdziwego.Wewnętrzne
     negatywności to pięć negatywnych emocji,w celu przekształcenia których musimy
     podążać ścieżką mahajany.Pięć negatywnych emocji pochodzi z niewiedzy,a więc
     to właśnie niewiedzę musimy przemienić w ścieżkę do wyzwolenia.
     Wiele lat temu w Bodhgaja Budda osiągnął pełne urzeczywistnienie i to właśnie stanowi
     przyczynę obecności tradycji Oświecenia w naszych czasach.Z jego nauk czerpiemy
     wspaniałe nauki tantr,które wywarły efekt podobny do ognia płonącego u podnóża gór.
     Z wielkiego ognia tantr wyłoniła się w Indii niezliczona ilość urzeczywistnionych,słynnych
     ze swej mocy siddhów.Nauki tych tantr były bardzo szczególną częścią mahajany,
     pozwalającą na rozróżnianie każdego momentu w chwili jego trwania oraz osiągnięcie
     w tym momencie całkowitego Stanu Buddy.
     Potem tradycja Dharmy została przeniesiona do Tybetu przez siddhów i uczonych ze
     starożytnej Indii oraz tybetańskich uczonych i tłumaczy,którzy pracowali razem w
     surowym stylu.Przekaz ten jest kontynuowany po dziś dzień jako nieprzerwane
     następstwo urzeczywistnionych jednostek.
     Wśród nich szczególnie godny uwagi był Milarepa.Ten wielki siddha musiał najpierw
     przejść wiele trudności,potem praktykował różne poziomy jogi,aby osiągnąć pewność
     prawdziwej medytacji.W końcu uzyskał pewność mahamudry i w jednym życiu
     osiągnął pełne urzeczywistnienie.Efekty jego urzeczywistnienia dotrwały aż do naszych
     czasów,tak że czasem do uzyskania wolności wystarczy tylko usłyszeć jego imię.
     I nie tylko uzyskuje się wolność,lecz w sposób spontaniczny czuje się inspirację
     do podążania jego drogą i do rozwoju.Jest to prawdą zarówno na wschodzie ,jak i na
     zachodzie.Jest to znak,że energia Oświecenia Buddów może powodować i powoduje
     nami aż po dziś dzień.Gdyby tak nie było,to samo usłyszenie czyjegoś imienia nie
     zmieniłoby umysłu kogoś drugiego,nie wpłynęłoby na ludzi tak silnie,jak dzieje się to
     w wielu wypadkach.Ów impuls,ów pociąg ludzi do podążania drogą Dharmy po usłyszeniu  
     tylko imienia Milarepy lub pomyśleniu o nim jest znakiem,że energia Buddy wciąż
     oddziaływuje na nas dzisiaj.Jednakże wciąż mamy karmę,którą zgromadziliśmy we
     wcześniejszych żywotach:nadal doświadczamy szczęśliwych wydarzeń jako skutków
     pozytywnej karmy oraz nieszczęśliwych wydarzeń,skutków negatywnej karmy.Jeśli
     karma jest słaba,wówczas jedynie zyskanie ufnego zrozumienia natury nauk mahajany
     może poprowadzić do wyzwolenia i rozpoznania mądrości własnej wrodzonej świado-
     mości.W tradycji kagyu należy uzyskać i utrzymywać równocześnie pogląd,medytację i
     działanie.Stąd też,powiedzenie,że można na przykład rozdzielić pogląd i medytację,
     nie  byłoby prawidłowe.Jednakże szczególną wartością tradycji kagyu jest prowadzenie
     ludzi do urzeczywistnienia w sposób nagły i spontaniczny,bez odniesienia do poglądu,
     medytacji i działania.Każde z powiązań z tradycją Milarepy daje wielką nadzieję na
     rozpoznanie własnej prawdziwej natury i osiągnięcie owocu urzeczywistnienia
     mahamudry.Modlę się o to,by w końcu każde z was rozwiało ciemność niewiedzy,
     rozpoznało urzeczywistnienie Wadżradhary.Modlę się też,żebyście tymczasem wszyscy
     byli szczęśliwi i działali nieegoistycznie dla dobra innych oraz żeby poprzez stałe
     myślenie o tym,każde z was stało się wielkim dobrodziejstwem dla otaczających was
     ludzi i w najdoskonalszy sposób było zdolne do liczenia się z ich potrzebami.
     Prawdziwa tradycja kagyu nie jest w istocie rzeczy taką,do której uczeń może mieć
     dostęp natychmiast,ani taką,w której nauczyciel może natychmiast nauczać.Jest taką,
     w której podejście jest niezwykle głębokie i jeśli nauczyciel próbowałby uczyć kogoś,
     kto nie miałby odpowiednich predyspozycji,nie tylko nie przyniosłoby to korzyści żadnej
     ze stron,ale rzeczywiście mogłoby być destruktywne.Ale jeśli tradycję tę przekazuje się
     osobie,która ma głębokie poczucie ufności i jest w nim stabilna aż do głębi swego serca
     i do szpiku kości,wówczas efektem będzie najdoskonalsze przekształcenie.
     Dzieje się tak dlatego,że w tradycji kagyu zaczynamy od studiowania Najwyższej
     Ścieżki-Rydwanu wolności,który oczyszcza nasz charakter poprzez cztery rozmyślania.
     Wiodą one nas do trwałego poczucia zaufania,które zostało ustanowione w przeszłości
     przez wszystkich wspaniałych nauczycieli tradycji kagyu.
     O wiele ważniejsze od faktycznej praktyki medytacji są praktyki wstępne,które je
     udostępniają.Jeśli nie oczyścimy swego charakteru,nie oczyścimy zaciemnień ciała,
     mowy i umysłu,to chociaż w dalszym ciągu będziemy ubiegać się o szczęście,wciąż
     na nowo będziemy wpadać w cierpienie,ponieważ utkwimy w potrzasku złapani przez
     własną niewiedzę.To właśnie dlatego oczyszczamy zaciemnienia ciała,mowy i umysłu.
     Najpierw robimy pokłony.Potem ,ażeby oczyścić negatywną karmę,jaką nagromadziliśmy
     wykonujemy praktykę Wadżrasatwy. Następnie,w celu stworzenia pojęciowego
     nagromadzenia zasługi i niepojęciowego nagromadzenia mądrości,ofiarowujemy
     mandalę .W końcu,ponieważ nasz prawdziwy związek z Dharmą istnieje dzięki naszemu
     lamie,praktykujemy Guru jogę,aby otrzymać energię linii.W ten sposób 400.000-krotna
     recytacja praktyk wstępnych jest bardzo ważną podstawą tego,co zaczynamy rozwijać
     stopień po stopniu poprzez poszczególne poziomy medytacji(...).
     Modlę się aby wszyscy z was dostąpili urzeczywistnienia,a po osiągnięciu go abyście
     stali się bezgranicznym dobrodziejstwem dla wszystkich istot.Kiedy bodhisattwa wznosi
     modlitwę o aspirację,nigdy nie jest to bez znaczenia,ponieważ wywiera ogromny wpływ
     na tych,o których się modli.Ów efekt pochodzi z wielkiej siły jego pragnienia
     oddziaływania na innych.Nie pochodzi z jego prób robienia czegokolwiek,ale powstaje
     bez wysiłku.Żadna suma wysiłków nie mogłaby nigdy mieć takiej mocy.Bezwysiłkowość
     jest ostatecznym podejściem.Próba robienia czegokolwiek jest światowym podejściem.
     Będę się modlił,abyście wszyscy wspaniale się rozwijali,wzrastali w miłości i
     współczuciu oraz żeby Dharma rozwijała się coraz bardziej,dopóki wszyscy nie
     osiągniecie urzeczywistnienia.[XVI Gyalwa Karmapa]
 

      Powyższy tekst (jak również Pieśń XVI Karmapy) wchodzi w skład 10 tomu Biblioteczki Buddyjskiej
 
 

Tworzę bazę z adresami polskich stron poświęconych buddyzmowi i prawom Tybetu
jeśli znasz jakiś adres wyślij go do mnie