Ocena:
Enigma, jak zawsze przenosi nas w £wiat pe│en imaginacji i iluzji. Zn≤w pojawia siΩ w╣tek chora│u gregoria±skiego. Tym razem jednak obecno£µ £redniowiecznego £piewu jest mocno ograniczona. Trudno jednak oprzeµ siΩ wra┐eniu, ┐e ta piΩkna i g│Ωboka muzyka potraktowana zosta│a nazbyt instrumentalnie. Zw│aszcza ze skrajnie przeciwstawnym duchowym przes│aniem p│yty (bardzo nihilistycznym ). Chwilami zdaje siΩ ono wrΩcz dominowaµ nad sam╣ sztuk╣, a szkoda. Na plan pierwszy wysuwa siΩ rockowy g│os Michaela Cretu oraz frazy Sandry Cretu oraz Louisy Stanley. Enigma zmierza najwyraƒniej ku bardziej rockowej formie ekspresji, choµ pr≤┐no tu szukaµ gitarowych sol≤wek. Muzyka powsta│a w oparciu o dƒwiΩki sampler≤w. Jako£µ realizacji dƒwiΩku - znakomita!