Matrox
Rainbow Runner
W
jedności siła
| Karty wideo | |
Matrox
Rainbow Runner
|
|
| Robert Dec | |
| Kanadyjska firma
Matrox znana przede wszystkim z produkcji
wydajnych kart graficznych zwolennikom swoich
rozwiązań oferuje także dodatkowe
rozszerzenia. Jednym z nich jest moduł Rainbow
Runner, zamieniający kartę graficzną
w urządzenie pozwalające na pełną obróbkę
wideo. Nakładka, montowana w specjalnych gniazdach, przeznaczona została dla kart serii Mystique i Mystique 220 (patrz strona 79). Niestety, zainstalowanie rozszerzenia eliminuje możliwość rozbudowy pamięci kart, gdyż oba komponenty wykorzystują te same gniazda. "Karta córka" obsługuje dwa wejścia oraz wyjścia wideo w standardach composite oraz S-Video. Możliwe jest przechwytywanie sygnału z opcjonalnego tunera telewizyjnego. Do nagrywania dźwięku niezbędna jest dodatkowo karta muzyczna. Wybór żądanego trybu pracy dokonuje się w dwóch etapach. Na początku trzeba zdecydować, czy ważna jest ilość zajmowanego przez nagranie miejsca (najsłabszy tryb - 1765144, 12 kl./s - 0,23 MB/s), czy też jakość nagrywanej sekwencji (najlepsze parametry - 7045576, 25 kl./s, 1,55 MB/s). W drugim kroku wybieramy kompresję dla zapisywanych w formacie MJPEG klatek - od niskiej do wysokiej. Po dokonaniu zmian sprawdzić można, ile wynosi maksymalny czas nagrania, uwzględniający wolne miejsce na uprzednio przypisanym dysku. Procedura testowa zgodna była z opisem zawartym w porównaniu kart wideo (patrz CHIP 4/97, s. 64). Komputer testowy wyposażono w płytę główną firmy Abit AB-AX5, procesor Intel Pentium 233 MMX, kartę graficzną Matrox Mystique 220 (4 MB), kartę dźwiękową SoundMaker 16IE, 96 MB pamięci SDRAM oraz dwa dyski twarde EIDE - Quantum Fireball TM3200A (3,2 GB) dla systemu operacyjnego i IBM DCAA-34330 (4,3 GB) dla nagrywanych sekwencji. Wszystkie testy wydajności karta przeszła bez zarzutów. Gubienie pojedynczych klatek zdarzało się tylko w trybach wysokiej rozdzielczości z niskim stopniem kompresji przy zapisie 25 kl./s. Utrata 1-5 klatek podczas nagrania trwającego pięć minut w żaden sposób nie wpłynęła jednak na jakość i płynność nagrania. Także synchronizacja obrazu i dźwięku zawsze była prawidłowa. Oprócz obróbki wideo Rainbow Runner sprzętowo wspomaga wyświetlanie plików zapisanych w formacie MPEG1. Maksymalna obsługiwana rozdzielczość wynosi 3525288 pikseli. W trybach pełnoekranowych wydajność zależy głównie od zainstalowanego procesora. Do pakietu dołączono także specjalne oprogramowanie pozwalające na konwersję plików z formatu AVI do MPEG1. Czas kompresji pojedynczego zbioru zależy przede wszystkim od jego parametrów - rozdzielczości, liczba kolorów oraz formatu dźwięku. Przy domyślnych ustawieniach zamiana pliku dragdrop.avi (katalog Help w Windows 95) trwała nieco ponad dwie i pół minuty. Ostatni obszar wykorzystania nakładki to konferencje wideo. Dzięki dołączonemu oprogramowaniu VDOPhone możemy aktywnie uczestniczyć w sieciowych pogawędkach. Jakość przekazywanego obrazu zależy głównie od przepustowości sieci, gdyż wysoka wydajność zainstalowanego rozszerzenia znacznie przekracza maksymalną obsługiwaną przez VDOPhone przepustowość 15 kl./s. Niewątpliwą zaletą Rainbow Runnera, posiadającego pełne możliwości edycji wideo, jest bardzo niska cena. Niestety, z nakładki skorzystać mogą tylko posiadacze kart graficznych firmy Matrox.
|
|||||||||||||||||||||||
