Internet jako nástroj k zveřejňování názorů a postojů

 Příběh na úvodJe to už pár let, co jsme se v IVT konečně dopracovali k pojmu internet. Zarazilo mě jak to všechny nechalo chladným. " Nevyčerpatelný zdroj veškerých informací, zábavy, komunikace .... brána do dalšího tisíciletí. " Láďa zívl. Bylo mi to trochu líto a tak jsem se rozhodla, že alespoň z mé nejlepší kamarádky Agáty udělám internetovou fanatičku ( to jsem ještě netušila, jak skvěle se mi to podaří ) Začala jsem mírně ... e-mail, Altavista, klub Antilunetik ( ten vzbudil docela zájem ), ale pořád nic moc.Až jsem se dostala na stránky jednoho počítačového magazínu ( nebudu jmenovat, abych - jak říká můj oblíbenec Vláďa Železnej - nedělala skrytou reklamu ), kde právě probíhala anketa s názvem: " Má mít SPT Telecom monopol až do konce roku 2000 ? " Okamžitě jsem si vzpomněla, jak mě tuhle automat ošidil o 2,50 ( dodnes když jdu okolo, snažím se s ním třást ) - víc příběhů na toto téma je v mé knize " Nenávidím je !!! - seznam významných českých i zahraničních korporací " Ale o to teď nejde ( a taky nemám ráda Coca-Colu ), jde o to, že jsem se do ankety zapojila následujícím příspěvkem ( povšimněte si hlavně důvodu d, jelikož je nejpodstatnější ):Ne !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! a) stále zdražujeb) automaty jsou nespolehlivéc) nechceme už kvůli němu bojkotovat internetd) máme ho až po krkpodepsala se pravým jménem - dodnes nechápu, co mě to popadlo - a odeslala. Asi za půl roku jsem s tatínkem byla na počítačově-komunikačním veletrhu Comnet 99 v Praze ( po mnoha letech vyslyšel mé prosby a vzal mě s sebou ). Za nic to nestálo ( věděla jsem, že jsem měla prosit spíš o ten skejt ), a tak si tam táta koupil alespoň 2 staré výtisky právě zmíněného časopisu. Pak ještě musel něco vyřídit. Dali jsme si sraz ve tři před areálem a já šla čekat na záchod. Na dámském WC je totiž tradičně při takovýchto akcích největší klid. Sedím tak na záchodě a nemám co dělat tak si - jen tak z nudy, nemyslete si, že mě IT zajímá - vytáhnu jeden výtisk a otevřu na náhodné stránce. To, co vidím je .... můj e-mail.Samozřejmě se dám do ohromného smíchu, teprve teď si uvědomuju, že to, co jsem napsala je děsná blbost ( tradičně ... ). Ještě lepší je, když si přečtu i další ohlasy. Všechno jsou to vážné a odborné úvahy o Telecomu jako monopolu, o vládě, která mu monopol umožnila získat ... prostě nuda. Akorát můj příspěvěk září svými sedmadvaceti ( 27 ) vykřičníčky a stručnými důvody a,b,c,d.Když moje opojení pomine, je půl čtvrté. Za tohle mě otěcko zabije !! Snad tam ještě bude ... beru za kliku, ale ouha !!! Je zamčeno." Pomóóóóóóóóóć !!! ", křičím zcela bez výsledků. Tohle se může stát jen mě. Určitě mi tím Bůh chce říct, že já do oboru informačních technologií nepatřím a na akcích podobného druhu nemám co dělat. Má pravdu. Hned jak se odsud vysvobodím se budu informovat o studiu dějin umění ....." Help !! ", zkouším to anglicky. " Der Hilfe !!! Die Hilfe !!! Das Hilfe !!! ", ani nemčina nepomáhá." Pomazte, prosíma !! ", že by romština ???Nic.Je sedm. Oba výtisky časopisů mám přeštený sem i tam ( dokonce i stránky o hardwaru ! )Najednou slyším z chodby hlas: " Tady to je posledí možnost, ale bylo by dost divné, aby se nechala zamknout na záchodě, ne ? " Dveře se otvírají." Tati !!!! "Můžete si představit, jak vypadal náš další rozhovor. Se správcem objektu totiž prošli všechny části areálu a rozburcovali všechna osazenstva stánků. Nakonec mě našli zamčenou na WC.Poučení z příběhu ???1) Pomocí internetu se dají lehce a jednoduše zvěřejňovat názory, což znamená, že ze sebe taky můžete lehce a jednoduše udělat blbce.2) Nekritizujte velké korporace ( nebo vás tam nikdy nezaměstnaj )3) Nedělejte problémy těm, kteří vás chtějí někam vzít ( nebo se už nikdy nikam nepodíváte tak jako já )Filozofická úvaha na závěr ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Internet jako prostředek komunikace---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Příběh na úvodMám jednu kamarádku. Jmenuje se Jana a je to fakt velký talent na všechno, co zavání dobrodružstvím, strachem, nebo nebezpečím ( připravuju o ní knihu s názvem " Až půjde smrt kolem, tak se jí vysměju !!! " )Tahle Jana si jendou, už je to pár let, ( tajně doufám že po mém vzoru ) vyhledala na internetu lidi se stejným příjmením. Abych byla úplně konkrétní, našla jednoho.Johna Šť.Taky mu napsala a on jí odepsal a ona zase jemu ..... Johnovi bylo ( sem by se spíš hodilo "je", aby si to nikdo nevyložil špatně ... i když ... ) asi 70 let a bydlel v USA. To samo o sobě je komický, ale ještě komičtější bylo, když jsme viděli jeho fotku ...." Rozděláš mi to teda ?? ", zeptá se Jana. Její "kámoš" John jí píše, že jí poslal fotku." Jasně ", prohlásím suvréně, i když jsem to nikdy nedělala. Fotky, které jí John poslal předtím ( tj. obrázek své rezidence, své kanceláře, svého sekretariátu, obchodního domu, kde vlastní 5O%, svého auta ...) jí - se suveréností sobě vlastní - rozbalila Agáta.Po půlhodině ...." Ale tady to, to je vono !!! Určitě. "Ještě dneska se informuju na studium dějim umění.Jana skoro spí, do fotky se pořád nemůžu dobejt." Už leze !! "Zpozorní.Pomalu vidíme vrcholek pleše, prostředek pleše, i konec pleše ... čelo, skleničku - ne, to jsou brýle, nos ....Psychicky to nevydržím a švihnu sebou o zem. To, co tam je ( John ) je děs !!!! Ještě dnes se musím smát, když si na tu situaci vzpomenu. ( NA VAŠE VÝSLOVNÉ PŘÁNÍ TOTO FOTO ZAŠLU ... ale musíte mi poslat písemné potvrzení, že netrpíte nějakou srdeční chorobou, popřípadě nejste duševně slabší jedinci. )Jana pořád opakovala " Panebože !!! " a já se smíchy svíjela na podlaze. John totiž Janě předtím do meilu napsal větu ve smyslu: " je mi sice 70, ale vypadám vyjímečně dobře, lidé mě tipují na 50 "Jedno se ale Johnovi musí nechat. Má odvahu, když vypustí "toto" na internet. Co kdyby se k tomu dostaly nějaký malý děti ??? To já za sebe posílám zásadně fotky manekýn a princezen ( švédskejch korunních ).Ale Jana je správná dívka a proto Johnovi odepsala. To, co odepsala bylo ... horší než fotka. Už si to nepamatuju doslova, ale bylo to nějak takhle:" .... ty mě tipuješ podle slohu na třicet let, no, asi tě zklamu. Možná to bude pro tebe šok. Je mi 15 - žiješ ještě ???? ..."Hmm. Psát sedmdesátiletému člověku do dopisu otázku "žiješ ještě" se mi zdá nevhodný ( ale ... co je vhodný ???? ). John na to měl asi stejnej názor. Janě už neodepsalPoučení z příběhu ?1) Internet je naprosto dokonalý a vhodný ke komunikace, dobře si ale rozmyslete s kým chcete komunikovat.2) Neposílejte své fotky ( ty můžeš Claudio ! ), myslete taky na ty, co je budou otvírat. Položte si otázku " Je tohle skutečně to, co chtějí vidět ??? " Jde o ohleduplnost. Lidské srdce je slabé ....3) Pokud chcete internetový kontakt přerušit, můžete použít výraz " žiješ ještě ? " nebo ještě lépe jeho negaci " nežiješ už ? "Filozofická úvaha na závěr ( za přispění PhDr. RNDr. Prof. Johanna von Kloutvora CSc. ) ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Internet jako tvořič problémů ( odborně PROBLEM MAKER )---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Tuhle kapitolu bych asi ( v zájmu prodejnosti ) měla vypustit. Nehodí se do vizionářské ( ano, tato kniha je vizionářská. To je překvapení, že ?? ) knihy. Ale co se dá dělat, když to je pravda ? ( zamlčet, okecat, otočit ... neraď mi Vašku, tvý metody používat nebudu !!)Internet přináší problémy.To je fakt. Mě je alespoň přinesl. Že si za ty problémy můžu sama ??? No .... přeštěte si:Příběh na úvodPro pochopení tohoto příběhu je nutné, abyste znali nějaké informace o mně a mých kamarádkách. Jsme čtyři ( já, Agáta, Jana a Viki ), hrajeme si na elitní dámský počítačový kroužek ( zní to děsně, co ? ), ale vlastně skoro nic neumíme ( ty jo, Agáto !!! ). Obvykle chatujeme, stahujeme fotky našich idolů ( moc jich není - idolů ) a MP3 s našima oblíbenejma songama, nebo se seznamujeme ( a Agáta se někam nabourává nebo štve lidi proti jedné - nejvýznamnější - softwarové společnosti světa. Hádejte jaké .... ) U nás na škole existuje ještě jakýsi " klub programátorů ". Choděj tam takový ty typy, který maj postavu jak vyschlej topol, tlustý brejle, mluví zásadně spisovně a kultivovaně a jejich intonace silně připomíná ťukání telegrafu. Prostě je nesnášíme ( nevím, jestli se to sem hodí, ale máme pro ně přezdívku "e-gay " ). Proto se tváříme, že jsme taky klub - aby si nemysleli, že se k nim chceme pořád dostat ( kdepak, ty časy jsou už pryč !! )Odpoledne trávíme vždycky na Netu. Hned po obědě bežíme do počítačový učebny ( abychom obsadily ty nejlepší počítače a nemusely pracovat na "šunkách", nebo "šeptodychách " ), tam jsem tak dloho, dokud nás Grizli ( = pan Griegl, správce sítě a profesor fyziky ) nevyhodí. Obvykle nás vykopne okolo pátý, občas se nám podaří vydržet do půl šestý. Jednou jsem tam ale byly o mnoho dýl .......Otevřely se dveře." Máte už jít ... ", řekne svým obvyklým monotónním hlasem Íkvouš ( = velmi chytrý chlapec ze septimy )" Neslyšeli jste něco ?? ", Jana naráží na to, že Íkvouš má slabý a vysoký hlásek." Jo, asi tu jsou myši ... ", dodá Agáta. Íkvouš to psychicky nevydrží ( takový nápor !!! ) a uteče. Zajímalo by mě, jestli někdy s někým vydržel mluvit dýl než deset minut bez toho aby se rozbrečel.Smějeme se." Chudák, není vám ho líto ? ", ozve se světice Viki." Ne ! ", řekne Jana." Šla bych se podívat dolů, třeba tam ještě bude ... ", Viki se snaží mít s každým pěkný a příjemný vztah. Tahle úchylka jí zabírá spoustu času." Chceš se Íkvoušovi omluvit ? Za co prosímtě ? ", zareaguje Agáta.Viki dobře ví, že k něčemu takovýmu nás nikdy nepřesvědčí. Začne takticky: " A co když bude žalovat Grieglovi ? "Na tohle zabereme." Ať má dušička pokoj - jdeme ", dohodneme se nakonec. Jak později vyleze z Jany, šla by tam stejně jen proto, aby ho mohla ještě něčím psychicky vytočit. Bohužel Íkvouše už v šatnách nenajdeme, s neúspěchem se vrátíme zpátky....." Už je šest !! ", řeknu udiveně." Jakto, že nás Grizli ještě nevykop ? "" Buďte rádi .... ", řekne Agáta, která se právě někam nabourala ( neudivuje nás to, dělá to pravidelně každé úterý ... )....." Jdu domů ", prohlásí Viki v půl sedmý." Už ? ", zeptáme se skoro sborově, " vždyť to tak krásně jede ... "" Mám hlad. "Agáta odněkud vytáhne suchar - jedinou věc, kterou jí. Ttrpí totiž pocitem, že je obézní, což není vůbec pravda. " Stačí ? "Viki si sedá zpátky....." To není možný, co se s Grieglem stalo ? Je sedm. "" Mrkneme se tam !? "Klepeme na kabinet fyziky. Je zamčeno." Zapomněl na nás !!! Určitě si myslel, že už jsme šly, když jsme byly hledat Íkvouše ! ", zařve radostně Agáta. Náš sen se vyplnil." To je super !!! ", vykřikne Jana." No, jo, ale doma nás čekaj .... ", praktická Viki." Tak zavoláme dole z automatu, každá řekne, že je u některý jiný. To jde, ne ?? ", další z Janiných če(s)tných nápadů.Nakonec jsme to udělaly, akorát Viki se večer bude muset pomodlit dvakrát, jelikož má těžký hřích, ale jinak nebyly žádné problémy.....Osm hodin." Za tohle nás zabije ! ", strachuje se Viki." Bůh ? ", snažím se být vtipná. Strašně ráda narážím na to, že je Viki věřící." Ten jednou určitě, ale pan Griegl už zítra. "" Nedozví se to ... ", dodá Jana.Ve čtvrt na devět odcházíme. Dnešní den byl nejsuprovější v celým živote. Stáhla jsem 10 MP3 a bezvadně si zachatovala na jednom americkým serveru, kde jsem získala asi šest nových e-mailových adres. Miluju totiž angličtinu a strašně ráda v ní konverzuju ( tím nechci ani malinko nazanačit, že jí umím ).Doma je to taky bez problémů.....Druhý den ráno si nás Griegl ještě před první hodinou zavolá do kabinetu." Dámy, mohly byste mně vysvětlit, co jste tady včera v osm večer dělaly !!!!! ???? "" Věděla jsem to ... ", poznamená tiše Viki - ale ne zas tak moc tiše." Slečno Matýsková ? "Strhla na sebe pozornost." No .... "Jak to dopadlo dál si určitě umíte představit. Viki totiž neumí lhát ( ač se jí to Jana snaží už několik let pracně naučit - a já vlastně taky ). Dva dlouhý měsíce jsme nesměly do počítačový učebny vstoupit. Byly to nejdelší dva měsíce v našem životě. E-gayové se nám smáli, odpoledne jsme se nudily, prostě hrůza .... ( díky tomuhle období jsme - na Vikin popud - přelouskaly Starej i Novej zákon, ale naštěstí to na nás nezanechalo žádný následky - jsme pořád normální )Poučení z příběhu ?1) Netrávit u Internetu a počítačů vůbec moc času ( škodí to zraku .... :-))) )2) Nebýt na Internetu závislý ( popřípadě se z této závislosti léčit například dvouměsíčním "půstem" )3) Nemít za nepřátele inteligentní lidi ( neboť ti se rádi mstí ... hádejte kdo Grizliho upozornil na drobný detail, že jsme neodešly .... )Filozofická úvaha na závěr ( tentokrát celá moje ) ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble ble---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Internet jako nástroj k zveřejňování skvělých, vtipných, bezvadných budoucích bestsellerů---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Příběh na úvodJiž dlouho jsem literárně aktivní ( to zní profesionálně, že ? ) Napsala jsem všechno možné, hlavně o lidech v mém okolí. Jmenovitě uvádím několik příkladů mých dalších děl." Počítač a já " - kniha, která je vtipná už svým názvem pojednává o mojí ( klikaté ) cestě k pochopení IT, o neustálých problémech, které mám s naším správcem sítě, o našem správci sítě ( kapitola "Grizliho revír" ) a o tom, jak jsem začala zkoušet programovat ( to je nejvtipnější kapitola )." AKTA L " - obzvláště tajemná, až mysteriózní kniha o zvláštním muži, panu J.L., který nás po dlouhá léta učil hře na flétnu. Rozebírá jeho atypický vzhled i místy úchylné chování, uvádí několik "real stories" - příběhů, kterým nebudete věřit a které se opravdu staly. Je to moje nejrozsáhlejší práce, obsahuje pět tématických dílů ( je fakt docela dlouhá ... asi 20 starn A4 celkově )" Příručka pro Windows 95 " - lze uplatnit i na W98, určitě se bude líbit těm, kdo nemají rádi manuály, Microsoft a Windows ( spoluautorem je Agáta )" Příběh o fotosyntéze " - sci-fi bajka o chemických reakcích. Ve stejné verzi jsem jí před dvěma lety odevzdala ve škole. Bohužel se nesetkala s pochopením. Dostala jsem 5 a moji rodiče museli přijít na pohovor, kde jim Baňka ( = profesorka chemie se zajímavým typem postavy ) vysvětlovala, že takové projevy do hodin nepatří. Jinak docela zdařilé .... Tak, to by jako reklama stačilo.Pokud by někdo něco chtěl ... nic neudělám radši !! Všichni, kteří kdy něco ( cokoliv ) ode mě četli a) mi řekli přímo, že je to hrozný a že tímhle se rozhodně neuživím b) se snažili bejt ohleduplný k netalentovaný spisovatelce a okomentovali to způsobem " je to moc pěkný, ale už mi nic nedávej číst - mám moc práce ... jinak je to pěkný "Podobně se chovají i lidé, kterým nutím své obrazy ( ano, já taky, maluju ). Vždycky řeknou a) to je na mě moc velký uměníb) je to pěkné, ale nedávej mi to, byla by to pro mě škoda ( popřípadě, jak říká Agáta, která bydlí se svými dvěma rodiči v 8+2 "nemáme doma místo" )Chápete, že jediná naděje, která mě zbejvá je internet. Kritický maily poznám už po čuchu ( a podle názvu ) a tak je smažu, dřív, než by je moje zvědavější já mohlo stačit otevřít.A to je vlastně to hlavní poučení z celé knihy. Internet umožňuje prezentaci vašich děl, umožňuje jejich šíření a uvázení ve známost ( dejte si ale pozor, aby vás někdo nežaloval, například mou knihu Nenávidím je !!! - seznam ( 20 ) významných českých i zahraničních korporací už žalovalo 21 společností .... :())Děkuji, že jste to vydrželi dočíst až sem ( byli byste jistě vážným kandidátem na cenu Kliďas roku, kterou naše třída každoročně uděluje profesorovi, který toho nejvíc za uplynulý rok dokázal snést ... rozhodování je to většinou jednoduché, ti ostatní jsou totiž už v různých ústavech )