![[hand]](../grafika/hand.gif){kind=small}
Czcionka pogrubionaZnaczniki fizyczne dzia│aj▒ w podobny spos≤b jak atrybuty czcionek w edytorze tekst≤w.
<B> </B>
Przyk│ad:
To jest czcionka pogrubiona (bold)
<I> </I>
Przyk│ad:
To jest czcionka pochylona (italic)
<BLINK> </BLINK>
Przyk│ad:
- jest to rozszerzenie Netscape'a, nie znajduj▒ce siΩ w specyfikacji HTML 4.
<U> </U>
Przyk│ad:
To jest czcionka podkre╢lona (underline)
Czcionka o sta│ej szeroko╢ci znaku
<TT> </TT>
Przyk│ad:
To jest czcionka monotypiczna, o sta│ej szeroko╢ci znaku (fixed width = teletype)
<STRIKE> </STRIKE>
Przyk│ad:
Czcionka przekre╢lona
Alternatywnie jest u┐ywane r≤wnowa┐ne polecenie <S></S>:. Oba polecenia istniej▒ w specyfikacji HTML 4 i s▒ w dalszym ci▒gu interpretowane przez przegl▒darki, ale autorzy specyfikacji zalecaj▒ ich stopniowe zastΩpowanie przez nowsze konstrukcje jΩzyka.
<SUP> </SUP>
Przyk│ad:
Czcionka z superskryptem
<SUB> </SUB>
Przyk│ad:
Czcionka z subskryptem
<BIG> </BIG>
Przyk│ad:
Du┐a czcionka
<SMALL> </SMALL>
Przyk│ad:
Ma│a czcionka
Znaczniki logiczne odnosz▒ siΩ do konkretnych zastosowa±, ale efekt ich dzia│ania jest analogiczny jak w przypadku znacznik≤w fizycznych. Czcionka pogrubiona, pochylona lub monotypiczna s▒ domy╢lnie przypisane do wybranego stylu
<CITE> </CITE>
Przyk│ad:
To jest cytat (citation)
<DFN> </DFN>
<DFN>, czyli Defining Instance, jest poleceniem stosowanym do wyr≤┐niania jakiego╢ bloku tekstu, np. pojawiaj▒cego siΩ po raz pierwszy w danym tek╢cie terminu. Przegl▒darka interpretuje DFN jako kursywΩ (IE4) lub nie wyr≤┐nia czcionki (NC4). Na przyk│ad:
Internet Explorer 4 to najnowsza przegl▒darka firmy Microsoft.
Przy najrozmaitszych rewizjach tekst≤w mo┐emy siΩ pos│u┐yµ poleceniem <DEL>, kt≤re sygnalizuje zmiany. Pokazuje ono przekre╢lony fragment tekstu, np.:
<del>Dokument dotycz▒cy naszej polityki sprzeda┐y nie jest ju┐ dostΩpny.</del>
Polecenie jest interpretowane przez IE4.
Gdy chcemy wyra╝nie podkre╢liµ jak▒╢ nowo╢µ, mo┐emy siΩ pos│u┐yµ poleceniem INS.
<ins>To jest nowe opracowanie tematu.</ins>
To jest nowe opracowanie tematuPolecenie jest interpretowane przez IE4.
Nowymi poleceniami HTML 4 s▒ skr≤t i akronim. Oba polecenia sygnalizuj▒ obecno╢µ skr≤t≤w (np. dyr., prof.) i akronim≤w (np. WWW, AWS) i bΩd▒ mog│y byµ wykorzystywane w trakcie syntezy d╝wiΩku przez odpowiednie oprogramowanie, systemy wyszukiwawcze, korektory poprawno╢ci ortograficznej czy systemy automatycznego t│umaczenia. Atrybut jΩzyka precyzuje jΩzyk dla poprawnego dzia│ania tych system≤w.
<ABBR lang="pl">Prof.</ABBR>
<ACRONYM lang="en">WWW</ACRONYM>
<STRONG> </STRONG>
Przyk│ad:
To jest czcionka mocno wyr≤┐niona (strong)
<EM> </EM>
Przyk│ad:
To jest czcionka wyr≤┐niona (emphasis)
<CODE> </CODE>
Przyk│ad:
To jest kod (code)
Czcionka
wprowadzana z klawiatury
<KBD> </KBD>
Przyk│ad:
Czcionka z klawiatury
<SAMP> </SAMP>
Przyk│ad:
Przyk│ad (sample)
Zmienna
(s│owo kluczowe jΩzyka)
<VAR> </VAR>
Przyk│ad:
Zmienna (variable)
Dowolnemu fragmentowi tekstu mo┐na nadaµ kolor, obejmuj▒c go znacznikami koloru. Poni┐ej przedstawiamy listΩ 16 podstawowych barw stosowanych w dokumentach internetowych - s▒ one widoczne w przegl▒darkach Netscape Navigator i Microsoft Internet Explorer. Naturalnie mo┐emy w dowolny spos≤b kombinowaµ barwy z atrybutami i stylami.
Sk│adnia: <FONT COLOR="nazwa_koloru"> </FONT>
tekst pr≤bny - black
tekst pr≤bny - olive
tekst pr≤bny - teal
tekst pr≤bny - red
tekst pr≤bny - blue
tekst pr≤bny - maroon
tekst pr≤bny - navy
tekst pr≤bny - gray
tekst pr≤bny - lime
tekst pr≤bny - fuchsia
tekst pr≤bny - white
tekst pr≤bny - green
tekst pr≤bny - purple
tekst pr≤bny - silver(Tutaj jest kolor silver, ale nie widaµ go ze wzglΩdu na kolor t│a)
tekst pr≤bny - yellow
tekst pr≤bny - aqua
Czcionka mo┐e mieµ wielko╢µ zale┐n▒ od osoby redaguj▒cej dokument HTML. Wystarczy obj▒µ fragment tekstu par▒ znacznik≤w <FONT SIZE="xx"> </FONT>. Na przyk│ad:
To jest tekst normalny
To jest tekst nieco wiΩkszy.
To jest tekst nieco mniejszy.
I zn≤w tekst normalny.
A teraz ca│kiem ju┐ spory.
I ca│kiem malutki.
Czcionka normalna ma przypisan▒ warto╢µ 3 (nie myliµ ze stopniem pisma). Pozosta│e warto╢ci s▒ zawarte w przedziale od 1 do 7.
Gdy redagujemy tekst, mo┐emy w dowolnej chwili zmieniµ wielko╢µ czcionki, przypisuj▒c jej warto╢µ bezwzglΩdn▒ z przedzia│u 1-7, pos│uguj▒c siΩ podanym wy┐ej parametrem. Mo┐emy jednak tak┐e u┐yµ innego parametru, kt≤ry zwiΩksza lub zmniejsza wielko╢µ czcionki o zadan▒ warto╢µ.
<FONT SIZE="+x"> </FONT>
Na przyk│ad:
To jest tekst normalny, kt≤ry teraz powiΩkszamy o 1, a nastΩpnie zmniejszamy o 1, po czym powracamy do standardowej wielko╢ci.
Czcionka ma domy╢ln▒ wielko╢µ 3, ale w dowolnym momencie mo┐emy j▒ zmieniµ za pomoc▒ polecenia:
<BASEFONT SIZE="x">
Oznacza ono, ┐e od tego momentu czcionka podstawowa bΩdzie mia│a wielko╢µ x, a wszystkie zmiany bΩd▒ siΩ odnosi│y do tej wielko╢ci. Gdy x=5, <BIG> wprowadzi czcionkΩ o wielko╢ci 6, <SMALL> - o wielko╢ci 4, <FONT SIZE=-3> zmniejszy czcionkΩ do 2 punkt≤w itd.
Uwaga: polecenie BASEFONT jest uznane za niepo┐▒dane i zalecane jest rezygnowanie z niego w dokumentach.
Jeszcze jedn▒ mo┐liwo╢µ urozmaicenia dokumentu daje polecenie <FONT FACE="nazwa_kroju"> </FONT>. Pozwala ono zmieniµ kr≤j czcionki dla danego dokumentu. Na przyk│ad:
To jest tekst, kt≤ry zapewne widzisz jako Times. A teraz zmieniamy go na moment na Arial, przechodzimy do kroju courier, aby powr≤ciµ do Times.
Mo┐emy nawet podaµ listΩ kroj≤w, oddzielonych przecinkami, dziΩki czemu w przegl▒darce odbiorcy zostanie zastosowany jeden z nich (na dobr▒ sprawΩ nie wiemy, jakimi dysponuje, wiΩc nale┐y byµ ostro┐nym). Szczeg≤lnie warto polecaµ w takich sytuacjach stosowanie ci▒gu w rodzaju <FONT FACE="Arial CE",Aria,Helvetical>, gdy┐ zabezpieczymy siΩ w ten spos≤b przed ryzykiem niepoprawnego wy╢wietlania polskich znak≤w w Windows 3.1.
Uwaga: polecenie FONT FACE nie jest zalecanym poleceniem HTML i zaleca siΩ rezygnowanie z niego na rzecz styl≤w.