KELEPİR AVCILARI
i ç i n    s a b i t    d i s k l e r

İYİ HABER: 250$' dan az bir fiyata sisteminize 2GB sabit disk kapasitesi ekleyebilirsiniz.
KÖTÜ HABER: Terfi her zaman kolay olmuyor.PC World Test Merkezi uygun fiyatlı, yüksek kapasiteli, kurulumu kolay terfi seçeneklerini inceledi.

Sabit Disklerin Özellikleri

PC'NİZİ satın alırken, sabit diski dünyayı içine alacak kadar büyük görünmüştü. Şimdi ise, diskinize dosya kaydetmek İstanbul'un göbeğinde park yeri bulmak kadar zor. Neyse ki sisteminize yeni bir sabit disk eklemek pahalı bir iş değil - artık 250$'ın altında 2GB sabit diskler bulunabiliyor. Ama hangisini satın almalısınız? Bu soruyu cevaplamak için, tanınmış altı üreticinin terfi kitlerini değerlendirdik: Fujitsu, IBM, Maxtor, Quantum, Seagate ve Western Digital.

Bir terfi kitinin bu incelemeye katılabilmesi için, test PC'mize monte etmek için gerekli donanımı ve tam kapasitesini kullanmayı sağlayan kurulum yazılımını içermesi gerekiyordu. Ayrıca testimizi IDE sabit disklerin en az 2GB veri depolayabilen modelleriyle sınırladık - terfi zahmetine girecekseniz almanız gereken en düşük kapasite bu. Masaüstü sistemlerin neredeyse tümü IDE sabit diskleri alabilecek yapıda, ve IDE sabit diskler ağ sunucusu olarak kullanılmadıkları sürece çoğu kişi için yeterli performans sunuyor. SCSI sabit diskler de yaygın, ancak çoğu tek kullanıcılı PC için makul bir seçim değil. SCSI diskler IDE benzerlerinden daha yüksek performans sunuyor, ama çoğu durumda PC'nize SCSI sabit disk eklemeden önce bir arabirim kartı takmanız gerekli.

EN İYİ SEÇİMLERİMİZ
TERFİ kitlerini fiyat, performans, özellikler ve kurulum kolaylığı açılarından değerlendirdik. Çoğu kategoride bulduğumuz farklar, çoğu kullanıcıyı ilgilendirmeyecek kadar küçüktü. Burada incelenen en büyük sabit disklerden birini seçerek gigabayt başına maliyeti düşürebilirsiniz, ama 2GB ve 3GB diskler arasından fazla fiyat farkı görmedik. Standart iş uygulamalarına gelince; performans farkları az, ancak daha özelleşmiş görevlerde bir miktar performans farkı gördük. Özellik olarak ise bu kitlerde temel bileşenler bulunuyor: sabit diski monte etmek için gerekli donanım ve kurulum yazılımı.

Bu sabit disklerdeki en büyük farklılık teknik destek ve kurulum kolaylığında kendisini gösterdi. Deneyimlerimize göre, Seagate ve Western Digital bu kategorilerde en iyileri. Detaylı kullanım kılavuzları ve iyi tasarlanmış kurulum yazılımlarıyla, acemi bir kullanıcı bu terfi kitlerini en fazla bir saat içinde kurup çalışır hale getirebilir. Diğer taraftan IBM terfi kitleri, detaysız kullanım kılavuzları ve yardımcı olmayan teknik destekleriyle, yeni kullanıcıların bütün gün uğraşmasına neden olabilir. En İyi Seçim'lerimizi belirlerken, en yüksek kurulum kolaylığı puanlarını alan iki model öne çıktı: Seagate Medalist Pro 2520 ve Western Digital Caviar 22100.

Burada incelenen diğer modeller de, belirli gereksinimler için uygun olabilir. Çok büyük dosyalar üzerinde çalışıyor, veri tabanı ve üst-uç grafik programları gibi disk ağırlıklı uygulamalar kullanıyorsanız, Maxtor'un 5GB DiamondMax 85120A ve IBM 4.2GB Deskstar 4 modelleri üzerinde düşünün. Kurulumları için biraz zaman harcamanız gerekebilir, ama bu iki sabit disk çok geniş kapasiteye sahip ve Access 7.0 ve Photoshop 3.0 Pentium-90 testlerimizde diğerlerinden oldukça önde yer aldılar.Bir sabit diskin performansı ne kadar yüksekse, Windows'un kum saatini o kadar az görür, uygulamaların
açılmasını ve dosyaların kaydedilmesini o kadar az beklersiniz. Bu sabit disklerin performans profilini tam olarak çıkarabilmek için, Pentium-90 ve 486DX2/66 tabanlı iki sistem üzerinde üç testimizi de uyguladık. Üç testten ilki olan PC WorldBench 1.0, genel iş uygulamaları üzerinde yoğunlaşıyor. Büyük boyutlu Microsoft Access 7.0 ve Adobe Photoshop 3.0 dosyaları üzerinde yapılan işlemleri içeren diğer iki test, bu sabit disklerin arasında bulunabilecek bir performans farkını ortaya koymak üzere tasarlandı; bu iki test sabit diske çok büyük miktarda yazma ve okuma işlemi uyguluyor.Pentium-90 tabanlı test platformunda, PC WorldBench puanları arasındaki farklar yüzde 5'in altındaydı. Ancak, disk ağırlıklı testlerde daha belirgin performans farkları gördük (bkz. ' Maxtor ve IBM En Hızlıları' başlıklı kutu). Maxtor'un DiamondMax ve IBM'in DeskStar 4 modelleri, Microsoft Access ve Adobe Photoshop testlerimizde diğerlerinden belirgin şekilde iyi performans verdi. Seagate'in Medalist 2312 modeli, 49MB veritabanı dosyası üzerinde işlem yapan Access testinde, birinci gelen modelden neredeyse yüzde 30 daha yavaştı. En açık fark Photoshop testinde görüldü; DeskStar 4 modelini kullanan Pentium PC, iki dakikadan biraz uzun bir sürede işlemi tamamladı. Medalist 2132 modelini kullanan aynı sistem, işlemi neredeyse 4 dakikada tamamlayabildi, bu da onu yaklaşık yüzde 80 daha yavaş kılıyordu.486 tabanlı test platformunda ise, ssabit diskler arasında çok az bir performans farkı görüldü, geleneksel test raporumuz bu farkları göstermekte yetersiz kaldı. Bunun istisnası, en hızlı disk olan IBM DeskStar 4'ün en yavaş disk olan Seagate Medalist 2132'den yüzde 30 daha kısa sürede tamamladığı Adobe Photoshop testiydi. PC WorldBench ve Access testleri sadece yüzde bir kaç puanlık fark gösterdi. 486 tabanlı sistemde
görülen bu minik farklılıkların nedeni büyük olasılıkla bilgisayarın kendisinden kaynaklanan hız darboğazıydı.

Sabit diskin genel performansını pek çok faktör etkiliyor. Ama en önemlilerinden birisi dönüş hızı, yani diskin eksen üzerinde dakikada kaç kez döndüğü. Daha hızlı dönen bir disk, verinin daha hızlı okunması ve yazılmasına izin veriyor. Dakikada 3600 ile 5400 dönüş arasında hızlara sahip sürücülerin katıldığı bu grup testinde, 5400 rpm hızındaki sürücülerin performans
çizelgesinde en üstlerde çıkması şaşırtıcı değil.

KURULUM
SABİT disklerin kurulum kolaylığını, ikinci bir sabit disk olarak kurarak ve ayrıca mevcut sabit diskin yerine takarak değerlendirdik. İki senaryoyu iki test platformunda da denedik: Quantum Bigfoot sürücüsü bulunan Compaq Pentium-75 Deskpro, ve Western Digital Caviar sürücüsü bulunan bir 486-DX266'da.

En iyi şartlarda bile, bir sabit diskin kurulumu her zaman basit olmuyor. Deneyimlerimize göre bu nispeten kolaydan zora kadar değişebiliyor. İşin iyi tarafı, sabit diskler birbirleriyle geçmişte olduklarından çok daha iyi anlaşıyorlar. Yakın zamana kadar, farklı firmaların ürettiği iki sürücü çoğunlukla aynı IDE kablosunda çalışmazdı. Ancak test ettiğimiz sürücülerden hiçbirisi test platformundaki sabit disklerle uyuşmazlık problemi çıkarmadı.

Ayrıca bir PC ne kadar eskiyse ayarları o kadar fazla kurcalamak gerektiğini gördük. Pentium-75'imiz nispeten yeni bir masaüstü sistemdi ve bize problem yaşatmadı. Ama 1992 model 486 DX2-66 minitower sistemimiz bize engeller çıkardı. Eski sistemde çıkan problemlerden birisi, tipik bir sabit diskin kurulum için PC'yi disket sürücüden açmayı gerektirmesiyle ilgiliydi. Bu sistemin açılış disket sürücüsü 5.25 inçlikti. Sistemi açmak için sonuçsuz 5.25 inçlik disket arayışlarımızdan sonra, 3.5 inçlik bir sürücüden sistemi açmanın yolunu bulmak için yarım saat kullanım kılavuzuyla boğuştuk.

İkinci sabit diski eklerken veya mevcut diski değiştirirken aynı dört adımın izlenmesi gerektiğini gördük: (1) Sabit disk üzerindeki jumper ayarlarını yapmak, (2) PC'deki boş yuvaya sabit diski yerleştirmek, (3) PC'nin BIOS ayarlarını sabit diski tanıtacak şekilde düzenlemek, ve (4) diski bölümlemek ve formatlamak. Mevcut diskin değiştirilmesi fazladan bir kaç adım daha gerektiriyordu, buna daha sonra değineceğiz.

JUMPER AYARLARI
JUMPER ayarlarını yapmanın en zor yanı, onları sıkıca tutabilmek. Jumper, kibrit çöpü başı boyutunda minik bir parça; bunu bir çift iğne üzerine geçirmeye çalışmak bir cerrahın bile kendisini beceriksiz hissetmesine neden olabilir. Jumper'larla bağladığınız iğne çiftlerine bağlı olarak, sürücünüz birincil (master), ikincil (slave) veya tek başına bir sürücü olarak ayarlanır.
(Sürücü ekleme testinde, yeni sürücüleri ikincil olarak ayarladık.) Testteki iki Seagate sürücü ve Western Digital Caviar 32500 ve 33100 modelleri, hangi jumper ayarının ne anlama geldiğini anlamamızda bize kolaylık sağladı; çünkü bu sabit disklerin hemen üzerlerinde jumper ayarlarını gösteren basılı diyagramlar vardı. Diğer sabit disk sürücülerde doğru ayarları bulabilmek için, kullanım kılavuzlarını biraz karıştırmamız gerekti.

SÜRÜCÜNÜN YERLEŞTİRİLMESİ
SÜRÜCÜLERİ PC'lere yerleştirmek kolaydı. Quantum Bigfoot dışındaki sürücüler 3.5 inçlik yuvalara sığıyor; Bigfoot ise 5.25 inçlik bir yuva gerektiriyor. 3.5 inç sürücü kitleri, 3.5 inçlik yuvalara yerleştirilmeleri için gerekli kızakları, ve ayrıca 5.25 inçlik yuvalara yerleştirilmelerini sağlayan adaptörleri içeriyor. Adaptörler faydalı olabilir. Az da olsa bazı PC'ler, boş 3.5 inç yuvalardan yoksun halde geliyor, ama neredeyse tümünde en azından bir adet boş 5.25 inçlik yuva bulunuyor. Buradaki tüm sabitdiskler, disk yuvasında en azından bir inçlik düşey boşluk bulunmasını gerektiriyor.Eğer LED göstergeli bir sürücü eklemek istiyorsanız, bir adet boş harici disk yuvasına ihtiyacınız var. Bu ışıklı göstergenin tek görevi, sabit diskiniz iş yaparken yanması. Işıklı bir göstergeye ihtiyaç hissediyorsanız, LED göstergeli ön panellerle birlikte gelen iki Fujitsu sürücüyü göz önünde bulundurun.Jumper ayarlama ve yuvalara yerleştirme aşamalarında, sabit diskleri oldukça fazla süre elimizde tuttuk - sabit diskler statik elektrik nedeniyle elektronik devrelerinin yanması ve yanlışlıkla hassas bileşenlerinin yamulması gibi çeşitli tehlikelere maruz kadılar. Seagate Medalist 2132 modeli, tamamen metalden kasası ve statik kalkanıyla, en iyi korunan sürücüydü. Baskılı devrelerinin alt kısımları açık olan Seagate Medalist Pro 2520 ve üç Western Digital Caviar sürücü de, oldukça iyi korunuyor. Fujitsu, IBM, Maxtor ve Quantum sürücülerin devreleri, olası bir hasara çok daha açık.

BIOS AYARLARINI DÜZENLEME
SÜRÜCÜLERİ fiziksel olarak taktıktan sonra, PC'yi açtık ve yeni sürücüyü tanıması için işlemlere başladık. Burası işin biraz dikkat isteyen bir bölümü. Zorluk BIOS'un, yani PC'nin sabit disklerle nasıl haberleşeceğini belirlemek gibi önemli işlevlere sahip yonganın, ayar ekranında başlıyor. Her durumda, ayar ekranına girerek BIOS'a yeni sabit diskin varlığını haber vermemiz gerekti. PC'lerin dondurma çeşitleri kadar fazla sayıda BIOS tipleri, her birinin de ayar ekranına girmek için kendine özel komutları ve menüleri var. Gördüğümüz sabit disklerin kurulum kılavuzları veya yazılımlarının hepsi, farklı BIOS'ların özelliklerini göstermekte başarısızdı, bu nedenle sistem kılavuzlarına başvurmak zorunda kaldık.Burada en yararlı olanlar, Segate ve Western Digital modellerinin kurulum yazılımları ve dokümantasyonuydu. Bu iki firmanın hazırladığı kılavuzlar, BIOS menüsüne girmeyi diğerlerine göre en iyi şekilde açıklıyordu. Bu kılavuzlarda ayrıca orijinal ayarları not etmek için boşluklar da sağlanmış, böylece ayarları yanlışlıkla değiştirirseniz eski haline kolayca getirebiliyorsunuz. Maxtor'un kurulum kılavuzu da, Western Digital ve Seagate'ten daha az detaylı olmakla birlikte, temel bilgileri kapsıyor. IBM'in
kılavuzları daha da az detay veriyor, ama sadece BIOS parametre tablosu sağlayıp bunları ne yapmanız gerektiği konusunda bir ipucu vermeyen Fujitsu'nunkilerden iyi. Quantum'un kılavuzu mevcut sabit diskinizin bilgilerini yazabileceğiniz bir yer ve BIOS ayarları için püf noktaları sağlıyor, ama bu işlem için açık talimatlar vermiyor.

BÖLÜMLEME VE BİÇİMLEME
BIOS Setup aşamasından geçtikten sonra, yeni sürücüyü çalışır hale getirmek için son adıma geçtik. Bu işlemler tüm sürücülerde beraberlerinde gelen yazılımlarla gerçekleştirildi: İki Seagate modeli Windows tabanlı Disc Wizard ile birlikte geliyor; Western Digital EZ Drive ile birlikte geliyor; diğer tüm sürücüler Disk Manager'ın türevleriyle birlikte geliyor.Sürücüyü bölümleme ve formatlama konusunda tecrübeliyseniz, EZ Drive veya Disk Manager'ı tercih edebilirsiniz. DOS tabanlı bu iki yardımcı yazılımla kurulum aşamalarını Disc Wizard'dan daha çabuk geçtik. Ancak Disc Wizard
hepsinden daha çok bilgi veriyor ve kullanımı en kolay olan yazılım. Acemi kullanıcılar doğal olarak onu tercih edecektir. Aslında Disc Wizard, sadece bölümleme ve biçimleme değil, tüm kurulum işlemini kapsayan tek yazılım. Seagate'in talimatlarının söylediği şekilde kurulumun en başında Disc Wizard'ı çalıştırdık. Disc Wizard PC'yi analiz etti ve jumper ayarları, sürücünün takılması, BIOS ayarlarının düzenlenmesi adımlarında bize rehberlik eden bilgiler verdi.Tüm
kurulum programları, sürücüleri otomatik olarak biçimledi. Ancak, bölümleme işlemi bazı kararlar vermemizi gerektirdi ve üç yazılımdan hiçbirisi bize tam olarak rehberlik edemedi. Sabit diski bölümlemenin gigabyte başına 100MB yer kazandırabileceği, az bilinen bir gerçektir. (bkz. ' Sabit diskinizden en iyi şekilde faydalanmak' başlıklı kutu). Disc Wizard, etkin bölümleme konusunu ele alan tek yazılım, ama açıklamalarını anlamak bazen zor. Western Digital sürücüler ile birlikte de etkin bölümleme hakkında bilgiler geliyor, ama bunun için kullanım kılavuzuna başvurmak gerekiyor.Kurulum programları, bölüm boyutunu belirlememiz veya varsayılan boyutları kabul etmemiz arasında seçim yapma imkanı veriyordu. Boyutları bizim belirlememiz çok daha yerinde oldu, çünkü üç programın da otomatik boyut seçimleri iyi değildi. Örneğin Disk Manager, 6.4 GB'lık Quantum Bigfoot'u 2.1 GB'lık üç bölüm ve sadece 49 MB'lık bir bölüme ayırmayı önerdi. Neredeyse
faydasız denilebilecek 49 MB'lık parça yerine sabit disk neden eşit boyutlu dört bölüme ayrılmasın?Quantum Bigfoot, incelediklerimiz arasında beraberinde kurulum dışında bir yazılım gelen tek sürücü. Bigfoot, SMART (Self Monitoring Analysis and Reporting Technology) uyumlu sürücüleri destekleyen Norton Smart Doctor adlı yardımcı programla birlikte geliyor. Smart Doctor, Bigfoot'un sağladığı SMART bilgisini alıyor ve sürücünün durumunu gösteren bir trafik lambası
görüntülüyor; yeşil ışık sürücünün iyi durumda olduğunu, kırmızı ışık sabit diskin çökmesine neden olabilecek hatalar bulunduğunu gösteriyor. (Bigfoot'un ışığı yeşil yanıyor). Smart Doctor faydalı bir araç, ancak veri kayıplarına karşı en iyi korumanız veriyi sık sık yedeklemek olacaktır.Fujitsu sabit disklerin Türkiye temsilcisi Ufotek ile görüştüğümüzde, artık tüm yeni anakartlar LBA modunu desteklediği için, bu disklerle birlikte Disk Manager yazılımını vermediklerini belirttiler. Ama eski sistemleri için sabit disk alanlar isterlerse bu yazılım temin ediliyormuş. NT 4.0 veya FAT32 destekli Windows 95 kullanmıyorsanız, 2GB'ın üstündeki diskinizi tanıtabilmek için diski mutlaka bölümlemeniz gerekli, ama bir diski bölümlemek ve formatlamak için DOS'un FDISK ve FORMAT programları da yeterli.

DİSKİ DEĞİŞTİRMEK
SABİT diski değiştirme işlemi, yeni sabit disk eklemeye çok benziyordu, ancak ek iki adım daha uyguladık: Yeni
sabit diski takmadan önce, orijinal sabit diskteki verileri yedekledik. Yeni sabit diski taktıktan sonra, verileri yedekleme cihazından yeni sabit diske geri yükledik.Ne yazık ki, gördüğümüz hiç bir dokümantasyon yedekleme ve geri alma konularını ele almıyordu. Aslında bundan sadece IBM'in kullanım kılavuzu söz ediyordu, ama o da olması gerektiği kadar açık değil. Kullanım kılavuzlarından hiçbiri önemli bir noktayı belirtmiyor: İşletim sistemini ve uygulamaları yedeklenmiş kopyalarından geri yüklemeniz işe yaramaz; bunları sıfırdan kurmalısınız, özellikle de Windows 95 kullanıyorsanız.Kullanım kılavuzları arasında en yeterli ve en az kusurlu olanlar Western Digital ve Seagate'inkilerdi. Western Digital'ın kullanım kılavuzu sabit diski değiştirme konusuna özel bir bölüm ayrılmış ve sabit disk ekleme bölümündeki gibi anlaşılır açıklamalar ve detaylı çizimler verilmiş. Disc Wizard'ın Seagate sabit diskler için özelleştirilmiş kurulum talimatları, adım adım işlemleri en iyi şekilde gösteriyor. Quantum'un kullanım kılavuzu da fena değil, ama adımları Western Digital ve Seagate'in kılavuzlarında olduğu gibi açıkça anlatmıyor. IBM DeskStar sabit disklerin kullanım kılavuzu, yedekleme üzerine kısa bir bölüm dışında, sabit diskin değiştirilmesi ile ilgili hiçbir öneri sunmuyor. Sadece tek sabit disk için jumper ayarını gösteren Fujitsu ve Maxtor sabit disklerin kullanım kılavuzları ise en az bilgilendirici olanlar.

GELECEKTEKİ GELİŞMELER
SON iki yıldır her yıl sabit disklerin kapasiteleri iki katına çıktı ve gigabyte başına maliyetleri yarıya indi. Bu gidişatın durması için bir neden görmüyoruz. Sabit diskler yakın bir zamanda Tak Çalıştır uyumlu olmayacaklar, ama bu yaz çıkması beklenen Windows 95'in yeni versiyonunda onları bölümlemek kolaylaşacak. Memphis kod adlı bu Windows versiyonu, şu anda sadece bazı yeni PC'lerde bulunan FAT32 dosya sistemini içerecek. (bkz. ' Sabit diskinizden en iyi şekilde faydalanmak' başlıklı kutu). FAT32, bölümleri 2.1GB ile sınırlayan FAT16'nın aksine, 2048GB'a kadar tek bir bölüm oluşturmayı sağlayacak, yani uzun bir süre için bölümleme işi kolaylaşmış olacak. Yazılım geliştiricileri, yardımcı programları ve sürücü yazılımlarını güncelleyerek FAT32-uyumlu hale getiriyorlar; yıl sonuna kadar bunun tamamlanması bekleniyor.

Sabit Diskiniz İçin Püf Noktaları
OSMANLI paşalarının konakları gibi, bugünün sabit diskleri de büyük ama, boşuna israf olan alanları çok. Bu kayıp, 2GB'lık bir sabit diskte yüzlerce megabyte miktarında olabilir. Neyse ki, bunun çoğunu kurtarabilirsiniz. İşte bunun yolu: PC'nizin dosya sistemini saptayın. Dosya sistemi, bilgisayarınızın sabit diskte nasıl saklanacağını etkiler. PC'nizin kullandığı dosya sistemini öğrenmek için, önce hangi Windows 95 versiyonunu kullandığınızı belirleyin. Denetim Masası'na girin ve Sistem simgesine çift tıklayın. Genel sekmesinde, sağ üst köşedeki sistem satırının altına bakın. Eğer ' Windows 95 4.00.950 A' veya ' Windows 95 4.00.950' yazıyorsa, Win 95'in eski bir versiyonuna sahipsiniz demektir ve sabit diskiniz FAT16 (dosya yerleştirme tablosu) sistemini kullanıyordur. Eğer ' Windows 95 4.00.950 B' yazıyorsa, OSR2 de denilen en son Win 95
versiyonuna sahipsiniz demektir.OSR2'ye sahipseniz, sabit diskiniz FAT16 veya FAT32 için ayarlanmıştır. Bunu öğrenmek için, Bilgisayarım simgesine çift tıklayın ve ilgili sürücünün üzerine tıklayın. Sonra o sürücü simgesine sağ fare tuşuyla tıklayın ve açılan mönüden Özellikler'i seçin. Sürücü etiketi kutusunun altında ' Tip:' ile başlayan bir satır göreceksiniz. Eğer ' Local Disk(FAT)' veya sadece ' Local Disk' yazıyorsa, diskiniz FAT16 için biçimlenmiştir. Aksi halde, ' Local Disk(FAT32)' yazması gerekir.Ë FAT16 ve FAT32 arasından seçiminizi yapın. FAT32 kullanıyorsanız, sürücünüz zaten disk alanını en ekonomik olarak kullanacak şekilde ayarlanmıştır. Eğer FAT16 kullanıyor ve OSR2'ye sahipseniz, sabit diskinizi FAT32 için
biçimleyebilirsiniz. Ama zaten kullanmıyorsanız, FAT32'ye geçmenizi şimdilik tavsiye etmiyoruz. Microsoft, bu yeni dosya sisteminin bazı aygıt sürücüler ve disk yardımcı programlarıyla uyumsuz olabileceği konusunda uyarıyor. Ayrıca, birden fazla işletim sistemi arasında geçiş yapıyorsanız, bundan uzak durun çünkü FAT32 bölümlerini sadece Windows 95 OSR2 okuyabiliyor.

FAT16 diskinizi bölümleyin. FAT16 kullanıyorsanız, kayıp alanı kurtarmanın en iyi yolu sabit diskinizi doğru şekilde bölümlemektir. (Bir sürücüyü bölümlemenin anlamı, onu PC'nizin ayrı sürücüler olarak - örneğin D:, E:, ve F.. gibi - göreceği küçük bölümlere ayırmaktır). Yeni bir sürücü kuruyorsanız, beraberinde gelen yazılımla onu bölümleyin. Mevcut sürücünüzü tekrar bölümlere ayırmak istiyorsanız, PowerQuest tarafından üretilmiş PartitionMagic 3.02, veya Quarterdeck'in Paritition-it 1.0 yazılımlarını kullanabilirsiniz. Bu yardımcı yazılımların ikisi de, sabit diskinizi, içindeki bilgileri silmeden bölümlemeyi sağlıyor.FAT16 sistemi altında, bölümler büyüdükçe boşa harcanan alan da artar - özellikle çok sayıda küçük dosyanız varsa. 1074MB ve 2145MB arasındaki bölümler en çok yer kaybına neden olur. Bu durumda, her dosya, ne kadar küçük olursa olsun, en azından 32K disk alanını götürür. Örneğin Internet tarayıcınızda 1000 adet bookmark veya Favorite varsa, neredeyse 32MB disk alanı boşa harcanır. Çünkü her Favorite dosyası muhtemelen 100 bayt'tan kısa olmasına karşın 32K'lık bir bölümde, ya da cluster'da, saklanır.Kayıp alanı kurtarmanın yolu, fazla sayıda bölüm açarak bölüm boyutunu küçültmektir. Bölüm ne kadar küçükse, cluster boyutu da o kadar küçük olur. Favorite örneğimize dönelim. Eğer 1073MB veya daha küçük bir bölüm açarsanız, cluster boyutu 16K'ya düşer. Bu durumda her Favorite dosyası sadece 16K'lık
disk alanını götürür. Böylece tüm Favorite dosyalarından kaybedilen disk alanı 32MB'tan 16MB'a iner, yani 16MB disk alanını kurtarmış olursunuz. Bölüm boyutunu 536MB'a indirirseniz, her Favorite dosyası sadece 8K harcar ve yine kayıp alan miktarı yarıya düşmüş olur.Açıkça görülecektir ki, daha çok bölüm açtıkça, dosya yönetimi daha zor hale gelecektir. Bunun mükemmel bir çözümü yok, ama genel bir kural olarak, 2GB diskler, sistem ve program dosyaları için 1073MB'lık boot (açılış) bölümü, ve metin ve hesap tablosu gibi veri dosyaları için bir çift 536MB'lık bölüme ayrılmalıdır.

* Partition-it 1.0 - $49.95; Quarterdeck; http://www.quarterdeck.com
PartitionMagic 3.02 - $54.95; PowerQuest; http://www.powerquest.com