MUHABBET

Sina Hakman

SoftRAM ve Yalanlar

Stacker ilk çıktığında hepimiz şaşırmıştık. Belki hatırlarsınız. O zamanlar DOS'un 5.0'ını kullanıyorduk. Ben oldum olası Stacker gibi olmadık işler yapan programlardan ürkmüşümdür. Stacker reklamları, bu programın veri sıkıştırma teknolojisi sayesinde disk kapasitesini iki katına çıkardığını söylüyordu. Bu iddia bana o zaman mantıklı geldi ama pek de güvenemedim. Hemen aldık bir Stacker ve denemek için bir makinaya yükledik. Gerçekten de çok az bir hız kaybıyla disk kapasitesi iki misline çıkmıştı. Biz Stacker'ı tüm bilgisayarlar için almak isterken MS-DOS'un 6.0 versiyonuna Stacker'a benzer bir sıkıştırma programı kondu. Böylece herkes disk kapasitesini ikiye katlama olanağı buldu. Şu anda veri sıkıştırma teknolojisi işletim sistemlerinin en önemli özelliklerinden biri haline geldi. Neredeyse bütün işletim sistemleri veri sıkıştırma teknolojisini şu ya da bu şekilde kullanıyor.

Veri sıkıştırma teknolojisinin özellikle sabit disklerde kullanılmasının yararı çok fazla. Örneğin bir çizim dosyanız var. Bu dosyalar ortalama olarak altıda birine, metin dosyaları da üçte birine kadar küçültülebiliyor. Bir diskteki dosyaları gerçekten yarısına kadar küçültebilirsiniz. Bunun dışında DOS'un sınırlarından kaynaklanan bazı problemler var. Büyük disklerde kayıt yapılabilir en küçük alan 16K ya da 32K civarında olabiliyor. Bu durumda bir baytlık bir dosya dahi oluştursanız, dosyanız en küçük alan kadar yer tutuyor. Yani bir sürü yer boşa gidiyor. Sıkıştırma teknolojileri bu sorunun da üstesinden geliyor. Özellikle Stacker ya da DOS'taki DriveSpace'in en son sürümleri son derece güvenli çalışıyor. Kullanmayanlara duyurulur.

Sabit disklere iki misli bilgi kaydetmek iyi de bu kadar önemli mi? Bilgisayar parçaları arasında belki de en çok ucuzlayan ve kapasitesi artan parça sabit diskler. En pahalı kalan parçaysa tabii ki ana bellek, yani RAM. Veri sıkıştırma teknolojisi sabit diske uygulanır da ana belleğe neden uygulanmasın? İşte bunu düşünen birkaç firma özellikle de Windows 95'in çıkmasıyla sabit disk gibi ana belleğin kapasitesini de ikiye katlayan programlar yaptılar. Bu programların başarısı hala tam olarak görülmüş değil. Yani Stacker'ın ani başarısını yakalayamadılar. Ama yine de önemli bir teknoloji olabilir. Özellikle de işletim sistemi üreticileri bu özelliği kendi işletim sistemlerine katarlarsa. Ana belleği iki misline çıkarmamızı sağlayan yazılımların içinde öyle bir tanesi var ki, birçok tartışmaya neden oldu: SoftRAM. Bu programın üreticisi olan Synchronys firması Windows 95'in çok fazla belleğe ihtiyacı olduğunu görmüş. Bu soruna, veri sıkıştırma teknolojisiyle yeni bellek almadan çözüm bulanacağını düşünerek bu ürünü hazırlamışlar. Tabii akıllıca bir düşünce. Stacker'ın bu konudaki başarısını düşününce insan etkileniyor. SoftRAM 95 isimli bu programın reklamlarında hem Windows 95'e, hem de Windows 3.11'e uyumlu olduğu söyleniyor. Buraya kadar her şey çok iyi.

Fakat ilk sorun hemen baş gösteriyor. Windows 95 kullanıcıları bir de bakıyor ki, SoftRAM 95, Windows 95'te çalışmıyor. Hemen firmanın destek servisleri aranıyor. Fakslar çekiliyor. Synchronys firmasının yetkilileri sorunu çözmeye çalışıyorlar. Fakat nafile. SoftRAM 95, Windows 95'te çalışmıyor. En sonunda firma özür dileyerek Windows 95 kullanıcılarına yeni bir sürüm sözü veriyor. Çok fazla şarlayanların da parasını iade ediyor. Bu arada Microsoft da firmayı uyararak paketin üzerindeki "Windows 95'e uyumludur" ambleminin kaldırılmasını istiyor. Hatta bu amblemin güvenirliği tartışma konusu oluyor.

Bu arada Windows 3.11 kullanıcıları üründen hayli memnun. Çünkü eskiden çalışmayan programları çalışıyor. Sistemleri çok hızlı olmasa da daha kapasiteli hale geliyor. Bu nedenle çok kısa bir süre içinde SoftRAM bir milyondan fazla satılıyor. Birkaç bilgisayar dergisi ürünü test ediyorlar ve çok iyi sonuçlara ulaşamıyorlar. Bunun üzerine Synchronys firmasının yetkililerinin önerdiği test koşullarında programı deniyorlar ve başarıyla çalıştığını gözlüyorlar. Yine de diğer ürünlere göre daha kötü bulunuyor. Asıl kıyamet, Oregon Üniveritesi'nden Dr. Mark Russinovich SoftRAM 95'i satın alıp pek de birşey yapmadığını anlayınca kopuyor. Windows aygıt sürücüleri konusunda deneyimli olan Russinovich programı detaylı olarak inceleyip çözünce aslında hiçbir şey yapmadığını farkediyor. Tabii SoftRAM 95 sadece onun ilgisini çekmiyor. "c't" isimli bir Alman bilgisayar dergisinden Ingo T. Storm, Windows dehası olan Andrew Schulman gibi isimler de SoftRAM'in sırrını çözmeye uğraşmış. İşte araştırmalarının sonuçları:

Bu ürünün reklamları "Sistem kaynaklarını artırır." diyor. Gerçekten de SoftRAM 95'in gösterge paneli kendisi yüklenmeden önceki ve sonraki boş sistem kaynakları değerini gösteriyor. Örneğin, "önceden %79", "şimdi %83" olsun. Küçük bir çalışmayla aslında önceden de bu değerin %83 olduğunu görmek mümkün. Programı detaylı olarak inceliyorlar. Sistem kaynakları değerinin hesaplandıktan sonra bu değerin "şimdi" bölümüne, bu değerden bir oranda iskonto yapılıp "önceden" bölümüne yazıldığı ortaya çıkıyor. Yani SoftRAM 95 sistem kaynakları hakkında ciddi bir yalan söylüyor.

Reklamlarda kolayca yüklendiği ve anında çalışmaya başladığı yazıyor. Oysa ki program detaylı olarak incelendiğinde yüklerken herhangi bir sorunla karşılaştığında yüklenmiş gibi görünüp aslında kendini yüklemediği ortaya çıkıyor. Yani SoftRAM 95 yüklenirken sorun olduğunu kullanıcıya belirtmediği gibi sanki işini yapıyormuş gibi görünüyor.

Reklamlardaki bir başka iddia da patent almayı bekledikleri sıkıştırma teknolojisi sayesinde ana belleğin iki misline çıkacağı. Bellek işlemlerini yapan program incelendiğinde bu programın Microsoft'un aygıt yazma kitinde verdiği örnek programın neredeyse aynısı olduğu farkediliyor. Yani Microsoft'un isteyen herkese kaynak koduyla birlikte verdiği bir program. Bu programın hiçbir yerinde veri sıkıştırma için bir bölüm bulunamıyor. Hatta bu programın eski bir sürümünün kullanıldığı, bu yüzden de normalinden bile daha yavaş çalıştığı farkediliyor. Üstelik çeşitli test programları yazarak bu durum gözle görünür hale getiriliyor. Microsoft, Synchronys'i programlarını izinsiz kullandığı için dava etmiş durumda.

Bir başka komiklik de programın ileri düzeydeki kullanıcılar için koyduğu ayarlar. Bu ayarları değiştirmeniz hiçbir şeyi değiştirmiyor, çünkü program bu ayarlara bakmıyor! Sonuç olarak SoftRAM 95 ciddi bir yalan söylüyor. Peki, nasıl oluyor da alanlar memnun kalıyor? Program üzerinde araştırma yapanlar bunu da bulmuşlar. İki tane neden var:

1. Swap dosyasının boyu eğer düzgün değilse onu ayarlıyormuş. Böylece daha büyük programların çalışması mümkün oluyor.

2. Bir program sayesinde 640K'nın altındaki belleğin daha verimli kullanılmasını sağlıyormuş. Bu şekilde daha çok programı birarada çalıştırmak mümkün.

SoftRAM 95 üzerinde yapılan çalışmalarda 640K'nın altını daha verimli kullanmak için sunulan programın PC Magazine dergisinin bir sayısında anlatılan bir programın aynısı olduğu farkediliyor. Yani adamlar o programı yazmakla bile uğraşmamışlar. Onu da PC Magazine'den almışlar. Sonuçta PC Magazine dergisi de Synchronys'i dava ediyor.

Öte yandan firma yetkilileri bütün suçlamaları yalanlıyor. Birçok memnun müşteriyi de tanık olarak öne sürüyor. Hatta daha ileri bir sürümün çok yakında çıkacağını da söylüyor. Konu hala tam olarak çözülmüş değil. Fakat bilgisine ve dürüstlüğüne güvendiğim Andrew Schulman Synchronys'e karşı bir kampanya başlatmış durumda. Bu adamcağızın birçok yazısını ve kitabını okudum. Çoğu da Windows 3.11 ve Windows 95'in dökümante edilmemiş taraflarıyla ilgiliydi. Hiçbirinde yanlış bir şeye rastlamadım. Bilgisayar dünyasındaki çoğu kişi ve yayın da SoftRAM'in bir yalandan ibaret olduğunu söylüyor. Bu nedenle benden size tavsiye, SoftRAM isimli bir ürün almayın. Synchronys isimli firmanın ürünlerini emin olmadan almayın. Bütün yazılımları güvenilir sanmayın, yazılımların da yalancısı olur.

İletişim için: Sina Hakman shakman@best.com.tr