Dość powszechnie używane określenie Index jest tak naprawdę skorowidzem - taka jest bowiem tradycyjna terminologia w publikacjach papierowych. Będziemy więc się tutaj tego trzymać.
Skorowidz jest fundamentalnym, najczęściej stosowanym obok spisu treści rodzajem zestawień. Zawarte są w nim zwykle opisywane w pracy zagadnienia i pojęcia. Skorowidz jest rozwinięciem i uzupełnieniem spisu treści. Ten ostatni pokazuje ogólną strukturę pracy, natomiast skorowidz rozwija i uszczegółowia jej zawartość. Korzystając ze spisu treści, sięgamy do całych bloków zagadnień, zaś skorowidz pozwala sięgnąć do konkretnych tematów i pojęć. Spis treści zawiera kilkanaście lub kilkadziesiąt pozycji, a skorowidz mieści ich w sobie kilkaset lub nawet czasem kilka tysięcy (wystarczy spojrzeć do pierwszej z brzegu pracy naukowej czy dużego podręcznika). Oczywiście trudno tworzyć tak wielkie zestawienia na stronie WWW, ale skorowidz zawierający sto czy dwieście pojęć byłby już całkiem przydatnym narzędziem nawigacyjnym w rozbudowanej witrynie.
Znacznie łatwiej jest zbudować skorowidz na potrzeby archiwum HTML Help niż dla stron WWW. W tym pierwszym przypadku wystarczy wkomponować w stronę, w dość prosty sposób, odpowiedni obiekt zawierający ich listę. W drugim przypadku składnia jest troszkę bardziej skomplikowana i sporządzenie zestawienia wyrazów kluczowych trwa nieco dłużej. Ale z drugiej strony skorowidz można rozwijać stopniowo, budując i modyfikując sukcesywnie odrębny plik z jego zawartością - nawet w przypadku dużej witryny można skonstruować pokaźny zasób w stosunkowo niedługim czasie.
<!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//IETF//DTD HTML//EN"> <HTML> <HEAD> <meta name="GENERATOR" content="Microsoft® HTML Help Workshop 4.1"> <!-- Sitemap 1.0 --> </HEAD><BODY> <UL> <LI> <OBJECT type="text/sitemap"> <param name="Name" value="1"> <param name="Name" value="GovernMail"> <param name="Local" value="govmail.html"> <param name="FrameName" value="right"> </OBJECT> <LI> <OBJECT type="text/sitemap"> <param name="Name" value="2"> <param name="Name" value="MSN Messenger"> <param name="Local" value="msn.html"> <LI> <OBJECT type="text/sitemap"> <param name="Name" value="3"> <param name="Name" value="NetAccelerator 2"> <param name="Local" value="netacc2.html"> </OBJECT> <LI> <OBJECT type="text/sitemap"> <param name="Name" value="4"> <param name="Name" value="Offline taniej"> <param name="Local" value="offline.html"> </OBJECT> </UL> </BODY></HTML>
A oto przykład:
Zwróćmy uwagę na elementy tego wykazu, w którym każda pozycja opisuje jeden wyraz kluczowy.
<LI> <OBJECT type="text/sitemap"> <param name="Name" value="4"> <param name="Name" value="Offline taniej"> <param name="Local" value="offline.html"> </OBJECT>
"4" jest poszukiwanym wyrazem kluczowym, "Offline taniej" jest tytułem (znacznik title) strony, zaś "offline.html" jest nazwą pliku, w którym dany wyraz występuje. W taki właśnie sposób podajemy kolejne wyrazy kluczowe, zamykając całość w jednym pliku tekstowym o nazwie costam.hhk.
Na stronie, na której ma się pojawić odwołanie do skorowidza, wstawiamy polecenie:
<OBJECT id=hhctrl type="application/x-oleobject" classid="clsid:adb880a6-d8ff-11cf-9377-00aa003b7a11" codebase="hhctrl.ocx#Version=4,73,8561,0" width=50% height=50% > <PARAM name="Command" value="Index"> <PARAM name="Item1" value="costam.hhk"> </OBJECT>
Parametry width i height określają rozmiary obiektu, w procentach ekranu lub ramki.
Gdybyśmy wstawili dodatkowy wiersz <param name="FrameName" value="right">
, będzie on wymuszać wczytywanie strony do ramki o nazwie right. Jest to użyteczne wtedy, gdy skorowidz znajduje się w ramce nawigacyjnej, a treść jest wczytywana do ramki głównej.
Oczywiście można by umieścić w lewej ramce serwisu zarówno spis treści, jak i skorowidz. W pokazanym przykładzie obu poleceniom OBJECT, dla spisu treści i dla skorowidza, przypisano wysokość 40% ramki i szerokość 100%.
A oto wyjątkowo urodziwy przykład wykorzystania HTML Help ActiveX, w czasopiśmie Winwriters Online Help Journal.