Το επιχείρημα της απομόνωσης και υποβάθμισης της χώρας σε περίπτωση ρήξης με την ΕΕ

Η διαδικασία της Ευρωπαϊκής ενοποίησης είναι διαδικασία επίθεσης του μονοπωλιακού κεφαλαίου απέναντι στους εργαζόμενους. Κάθε προσπάθεια που βάζει εμπόδια στη διαδικασία αυτή με την ενδυνάμωση της ταξικής πάλης είναι μια ουσιαστική συνεισφορά υπέρ των εργαζομένων όλων των κρατών-μελών της ΕΕ.

Με βάση λοιπόν αυτό το σκεπτικό, οφείλουμε καταρχήν να θέσουμε το εξής ερώτημα: "Από ποιόν κινδυνεύουν να απομονωθούν οι εργαζόμενοι στη χώρα μας; Ποιούς έπρεπε να απομονώσουν;" Η θέση του ΚΚΕ σε καμία περίπτωση δεν απομονώνει τους Ελληνες εργαζόμενους από τα μαχόμενα τμήματα του ευρωπαϊκού εργατικού κινήματος, απ΄ τους σύγχρονους αγώνες στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Ιταλία, στην Ισπανία κ.ά.

Αλλά και με βάση την πείρα των 15 χρόνων της ένταξης μπορεί κανείς να επαληθεύσει την θεωρητική θέση για την ανισόμετρη ανάπτυξη του καπιταλισμού. Το μέσο βιοτικό επίπεδο στην Ελλάδα απόκλινε από το μέσο βιοτικό επίπεδο της ΕΕ.

Η συμμετοχή στην ΕΕ εμπόδιζε και εμποδίζει την αξιοποίηση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της χώρας μας.

Αυτή την εικόνα θα σχηματίσει κανείς αν παρακολουθήσει την πορεία μιας σειράς κλάδων της ελληνικής βιομηχανίας απ΄ τις αρχές της δεκαετίας του ΄80, που δεν είναι άσχετη με τον πολλαπλασιασμό του ρυθμού διείσδυσης των εισαγωγών μετά την ένταξη και τις κοινοτικές οδηγίες περιορισμού της παραγωγής που ακολούθησαν. Αναφερόμαστε στους κλάδους της κλωστοϋφαντουργίας, της ένδυσης, της Ναυπηγικής βιομηχανίας, των τελικών μεταλλικών προϊόντων κλπ.

Την απομόνωση και την υποβάθμιση βιώνουν οι Ελληνες αγρότες που είδαν μετά την υπογραφή της GATT και της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής να ενισχύονται οι εισαγωγές αγροτικών προϊόντων από Τρίτες Χώρες και ταυτόχρονα να μειώνονται δραματικά οι εξαγωγές μας με την επιβολή ανώτατων ορίων παραγωγής από την Κοινότητα και μέσω της μείωσης των εξαγωγικών επιδοτήσεων.

Θα πρέπει επίσης να επισημάνουμε ότι η σημερινή Ελλάδα παρουσιάζει βαθμό εμπορικής ενσωμάτωσης στην κοινοτική οικονομία μεγαλύτερο από τον κοινοτικό μέσο όρο. Πρόκειται για έναν ιδιότυπο περιορισμό στον προσανατολισμό των ελληνικών εισαγωγών και εξαγωγών, οι οποίες μετά την ένταξη συγκεντρώνονται όλο και περισσότερο προς τις χώρες της Κοινότητας. Ετσι ουσιαστικά αφαιρούνται δυνατότητες για επέκταση των οικονομικών σχέσεων της χώρας μας με κράτη που δεν συμμετέχουν στην ΕΕ.

Η δική μας στρατηγική στοχεύει στην αποδυνάμωση της αντίπαλης τάξης, των πολυεθνικών, στην ενίσχυση του ταξικού αγώνα που θα φέρει στο προσκήνιο την εργατική τάξη και τους συμμάχους της. Εμείς καλούμε όλους τους εργαζόμενους ν΄ αντισταθούν, να συγκρουσθούν με πιο ολοκληρωμένους αντιμονοπωλιακούς στόχους, αξιοποιώντας την πείρα των αγώνων των αγροτών της Θεσσαλίας ενάντια στις συνέπειες της ΓΚΑΤΤ και της ΚΑΠ. Αξιοποιώντας την πείρα των αγώνων των συνταξιούχων που αμφισβήτησαν ανοιχτά την πολιτική της λιτότητας, των φοιτητών και των σπουδαστών που αντιστάθηκαν αγωνιστικά στις μορφές άμεσης και έμμεσης ιδιωτικοποίησης των ΑΕΙ και των ΤΕΙ. Σε αντίθεση με τις επιλογές των Βρυξελλών, που επιχειρούν να μετακυλήσουν άμεσα τα βάρη της κρίσης στα λαϊκά στρώματα, στους φτωχούς λαούς της Ευρώπης και να εδραιώσουν μακροπρόθεσμα την εξουσία του μονοπωλιακού κεφαλαίου, η δική μας στρατηγική στοχεύει στην αποδέσμευση από την ΕΕ και σε μια Ελλάδα του σοσιαλισμού που θα συμβάλλει στην προώθηση και εδραίωση των σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής σ΄ ολόκληρη την Ευρώπη. Και φυσικά μια ριζική αλλαγή της κατάστασης στην Ελλάδα θα συμβαδίζει με σημαντικές μεταβολές του συσχετισμού δύναμης και σ΄ άλλες χώρες της Ευρώπης και της ευρύτερης περιοχής.

Προηγούμενη σελίδαΕπόμενη σελίδα