Λόγω της γενικής κατάστασης, αλλά και της άσχημης κατάστασης στο ίδιο το συνδικαλιστικό κίνημα, γίνεται πιο επιτακτική η ανάγκη να ξεπερνιούνται εμπόδια και δυσκολίες στην ανάπτυξη της πάλης και να συσπειρώνονται όλο και περισσότερες πλατιές δυνάμεις στον ταξικό αγώνα και στην πάλη ενάντια στα μονοπώλια και στον ιμπεριαλισμό.
Στην περίοδο αυτή ανάπτυξης της πάλης θα εξαρτηθούν πολλά από την ικανότητα της Παράταξης να αξιοποιεί διάφορες μορφές συσπείρωσης, με σκοπό να προωθήσει τον ενιαίο αγώνα των εργαζομένων και να συσπειρώσει ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις στον αγώνα.
Πρωταρχικής σημασίας ζήτημα,
από το οποίο θα κριθεί η ίδια η ανάπτυξη των
αγώνων και ο προσανατολισμός τους, είναι το
αντιπάλεμα του ισχυρού ρεύματος του ρεφορμισμού
και της ενσωμάτωσης, είναι η συσπείρωση των
ταξικών δυνάμεων και η συγκροτημένη παρουσία και
παρέμβασή τους σε όλα τα επίπεδα του
συνδικαλιστικού κινήματος και πλατιά μέσα στους
εργαζόμενους.
Αναγκαία μορφή συσπείρωσης
αποδείχτηκε ο συντονισμός "από τα κάτω" με
τη συγκρότηση συντονιστικών επιτροπών
πρωτοβάθμιων σωματείων.
Αυτή η μορφή μπορεί να βοηθήσει να αντιμετωπιστεί η σκόπιμη αδράνεια των κεντρικών συνδικαλιστικών οργάνων. Υπάρχουν παραδείγματα και εμπειρίες, όπως: στη Ζώνη Περάματος, στους Ναυτεργάτες, στην Πάτρα κ. ά. Αυτή όμως η σωστή κατεύθυνση δεν υλοποιήθηκε παντού, σύμφωνα με το γενικότερο πνεύμα που είχε.
Πέρα από τις αντικειμενικές δυσκολίες, όπως οι αδύνατες δυνάμεις στα σωματεία, επέδρασε αρνητικά, ο δισταγμός και η υποχώρηση μπροστά στις δυσκολίες. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι "συντονιστικές επιτροπές", πήραν διεκπεραιωτικό χαρακτήρα, δεν έγινε δυνατό να συσπειρώσουν ευρύτερες δυνάμεις εργαζομένων, σε ένα αγωνιστικό πλαίσιο ενάντια στα κυβερνητικά μέτρα.
Την επόμενη περίοδο οι ΤΕ χρειάζεται να μελετήσουν καλύτερα αυτή τη μορφή, να αξιοποιήσουν τη μέχρι τώρα πείρα, να συμβάλουν στο συντονισμό και στην κοινή δράση με εργοστασιακά και τοπικά σωματεία.
Δεν μπορεί όμως να αποτελεί τη μοναδική μορφή συντονισμού.
Ενδεικτικά προτείνονται και άλλες μορφές.
Συσπείρωση και συντονισμός
κατά κλάδο σε τοπικό επίπεδο, στους χώρους
δουλιάς με προοπτική τον πανελλαδικό συντονισμό.
Επιτροπές αλληλεγγύης για
έναν κλάδο ή κοινωνικό στρώμα.
Επιτροπές κοινής δράσης
εργατοϋπαλλήλων, αγροτών, μικρομεσαίων
επαγγελματιών.
Είναι ανάγκη η προσπάθεια οργάνωσης του αγώνα με συσπειρώσεις σε διάφορα επίπεδα να αποκτήσει μεγαλύτερο εύρος και μαζικότητα με συμμετοχή στη δράση μέσα από αυτές τις μορφές πλατιών τμημάτων των εργαζομένων, συνδικαλιστικών στελεχών και συνδικάτων και δυνάμεων που αγωνίζονται για επιμέρους ή γενικότερα ζητήματα.
Η πολύπλευρη αυτή προσπάθεια για συσπείρωση και δράση δε σημαίνει απομάκρυνση από τα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος ή μη συμμετοχή σ' αυτά, αλλά αξιοποίηση της πίεσης που ασκείται από τις συσπειρώσεις, ώστε να αναπτύσσεται δράση.
Είναι ανάγκη να εξασφαλίζεται η πιο πλατιά συμμετοχή και συσπείρωση ενάντια στη νεοφιλελεύθερη επίθεση και ταυτόχρονα να συσπειρώνονται και να δρουν συγκροτημένα οι ταξικές δυνάμεις μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα και να αποτελούν τον κύριο μοχλό πίεσης για την ανάπτυξη των αγώνων.
