Εμείς τοποθετούμαστε στην πολιτική των "αναδιαρθρώσεων" με άλλα κριτήρια, τα οποία π.χ., είναι:
Οι συνθήκες δουλιάς και ζωής των εργαζομένων, τα
δημοκρατικά και συνδικαλιστικά τους δικαιώματα,
το αν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι βάζουν τη σφραγίδα
τους στις εξελίξεις, εάν είναι πρωταγωνιστές και
βασικοί αποδέκτες της ανάπτυξης.
Κριτήριο είναι αν αξιοποιούνται στο μάξιμουμ οι
όποιες αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας,
ιδιαίτερα στον παραγωγικό τομέα, αν οι
κοινωνικές υπηρεσίες είναι στην υπηρεσία του
λαού, που τελικά ανήκει ο πλούτος και τα
παραγωγικά μέσα της χώρας.
Κριτήριο είναι αν μειώνονται τα καπιταλιστικά
κέρδη, αν μπαίνουν φραγμοί και εμπόδια στη δράση
του μονοπωλιακού κεφαλαίου, εγχώριου και ξένου.
Κριτήριο είναι αν οι εμπορικές συναλλαγές της
χώρας και όλες οι δοσοληψίες της είναι αμοιβαία
ωφέλιμες με άλλες χώρες ή οργανισμούς.
Κριτήριο είναι αν τα όποια δάνεια απαιτούνται να
γίνονται, γίνονται προς όφελος της ανάπτυξης ή
γίνονται με όρους εκχώρησης δικαιωμάτων στο ξένο
κεφάλαιο και στους διεθνείς οργανισμούς.
Κριτήριο σε τελευταία ανάλυση είναι ποιος
κυβερνά αυτόν τον τόπο, ποιος έχει το πάνω χέρι,
ποιος δηλαδή κάνει κουμάντο.