Πρώτον: Αρνηση επικύρωσης της Συνθήκης και άμεσα Δημοψήφισμα για να ενημερωθεί ο λαός και να πει τη γνώμη του.
Θα έχουν τεράστια ευθύνη οι πολιτικές δυνάμεις που θα αρνηθούν αυτό το δικαίωμα στον ελληνικό λαό και πολύ περισσότερο αν βάλουν την υπογραφή τους κάτω από τη νέα Συνθήκη. Το επιχείρημα ότι ωφελείται ο τόπος, ότι θα είναι ζημιά για τον τόπο η αντίσταση, με όποιο τρόπο, είναι πολιτική ραγιαδισμού.
Το αποτέλεσμα για την πλειοψηφία του λαού και τον τόπο είναι αρνητικό, καταστροφικό. Ωφελήθηκαν μόνο λίγοι, είτε άμεσα, είτε έμμεσα.
Το ΚΚΕ θα πρωτοστατήσει στη δημιουργία ενός ακόμα πιο πλατιού και δυναμικού κινήματος κατά της επικύρωσης της Συνθήκης.
Δεύτερον: Το πιο άμεσο και επείγον ζήτημα είναι η υπεράσπιση των σημερινών κατακτήσεων της εργατικής τάξης και η προστασία της παραγωγικής βάσης της χώρας, των μικρών και μεσαίων παραγωγών της πόλης και του χωριού, από την αδηφαγία των μονοπωλίων.
Αποτελεί προδοσία των συμφερόντων της εργατικής τάξης η αποδοχή της πολιτικής ισοπέδωσης των κατακτήσεών της. Ούτε άμεσα, ούτε μακροπρόθεσμα πρόκειται να βελτιωθεί η θέση της, και όσων δουλεύουν και όσων είναι άνεργοι.
Αντίθετα, με μαθηματική ακρίβεια, θα επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο. Το μόνο αποτέλεσμα που θα έχει αυτή η πολιτική είναι η στήριξη και τροφοδότηση των κερδών, της συγκέντρωσης της αγοράς σε λιγότερα χέρια γενικά και σε κάθε κλάδο ιδιαίτερα και την αύξηση της ανεργίας. Ο αγώνας για την υπεράσπιση των κατακτήσεων της εργατικής τάξης δεν είναι ένας στενά οικονομικός αγώνας. Είναι αγώνας για τις πιο στοιχειώδεις δημοκρατικές ελευθερίες του λαού. Είναι αγώνας βαθιά πατριωτικός. Είναι αγώνας που μπορεί να συγκριθεί, τηρουμένων των αναλογιών με τον μεγάλο αγώνα της κατοχής για τη σωτηρία τότε του λαού από την πείνα.
Τρίτον: Σχέδιο στήριξης και ανάπτυξης της ντόπιας παραγωγής και αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών του τόπου, πράγμα που σημαίνει σύγκρουση με την πολιτική της ΕΕ και της ασύδοτης δράσης των πολυεθνικών. Μια τέτοια πολιτική δε σημαίνει αγνόηση ή άρνηση των διεθνών εξελίξεων αλλά άρνηση υποταγής στα δεδομένα του ιμπεριαλισμού και του μεγάλου κεφαλαίου.
Ακόμα και μέσα στα πλαίσια της πολιτικής της ΕΕ, μπορούν να υλοποιηθούν πολιτικές που μπορούν να περιορίσουν τις ανεξέλεγκτες εισαγωγές και την ασύδοτη δράση του μεγάλου εμπορίου, την αύξηση της φορολογίας του μεγάλου κεφαλαίου, κ.ά.
Παραμένουμε σταθεροί στη θέση της στήριξης και του εκδημοκρατισμού του δημόσιου τομέα, της αποφασιστικής ανάπτυξης των τομέων της υγείας, της παιδείας και στην ανάπτυξη των παραγωγικών επενδύσεων από το δημόσιο τομέα. Ο αγώνας ωστόσο αυτός δεν οδηγεί σε αλλαγή της θέσης της εργατικής τάξης, αν δεν συνδεθεί με την προοπτική.
Το αίτημα και οι δυνατότητες της εποχής είναι ασύγκριτα μεγαλύτερες και επιτρέπουν: Πλήρη απασχόληση για όλους. Οργανωμένη και ολόπλευρη εκπαίδευση κλπ. Λιγότερες ώρες δουλειάς και καλύτερες αμοιβές. Οργανωμένη αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου. Σύγχρονη και ολοκληρωμένη προστασία της υγείας, κ.ά.
Αιτήματα, όμως, που αντιστοιχούν σε έναν άλλο τρόπο παραγωγής, το σοσιαλιστικό, και προϋποθέτει κατάργηση της εξουσίας των καπιταλιστών. Αυτό είναι το αντικειμενικό, ώριμο αίτημα της εποχής μας.
Οχι συμβιβασμός με την ΕΕ, αλλά πάλη για διάλυσή της. Η ΕΕ όπως και να εξελιχθεί δεν αποτελεί προοπτική για τους λαούς. Είναι όργανο για την προστασία του μηχανισμού συσσώρευσης του κεφαλαίου.
Οσοι υποστηρίζουν τον καπιταλισμό δικαιολογημένα υποστηρίζουν την ΕΕ. Οσοι αντιπαλεύουν τον καπιταλισμό δεν μπορούν να συμβιβάζονται.
Η άλλη Ευρώπη θα γεννηθεί μέσα στον αγώνα για την κατάργηση της Συνθήκης του Μάαστριχτ και της εξουσίας των πολυεθνικών.
Δεν σημαίνει βέβαια αύριο σοσιαλισμός, ούτε όμως αναμονή για ωρίμανση γενικών προϋποθέσεων.
Σε κάθε χώρα αποφασιστικός αγώνας σε αυτή την κατεύθυνση. Στη βάση αυτή απαιτείται συντονισμός κινημάτων και σε ευρωπαϊκή και διεθνή κλίμακα.
Στα πλαίσια αυτά δεν υπάρχει άλλη πιο ρεαλιστική και πιο αποτελεσματική πολιτική: Από την επίμονη, σταθερή ακούραστη πάλη για την οργάνωση της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζομένων λαϊκών στρωμάτων σε ισχυρό αντιιμπεριαλιστικό αντιμονοπωλιακό δημοκρατικό μέτωπο, με βάση τα ζωτικά τους συμφέροντα.
Αυτή είναι η πολιτική μας. Στα πλαίσια αυτά είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε και να συμπορευτούμε με όποιον συμφωνεί ότι δεν πρέπει να σηκώσουμε μοιρολατρικά τα χέρια.
Είμαστε αισιόδοξοι.
Στο χώρο της Ευρώπης δεν γεννήθηκαν μόνο αντιδραστικά καθεστώτα, αλλά και επαναστατικά κινήματα με ιστορικές κατακτήσεις. Ο 20ος αιώνας μπορεί να έκλεισε με την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων στην Ευρώπη, δεν έκλεισε όμως το κεφάλαιο της επανάστασης. Καμμία δύναμη δεν πρόκειται να σβήσει από την ιστορία τα φώτα της Μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, που φέτος γιορτάζουμε τα 80 χρόνια από τη γέννησή της.
Θα φωτίζουν και θα εμπνέουν τους προλετάριους όλου του κόσμου.