Dane teleadresowe Urzędu Gminy
Urząd Gminy ul. Częstochowska 7
42- 248 Przyrów woj. częstochowskie
tel. 554 120: 123 fax w. 21

Powierzchnia; liczba ludności
Powierzchnia: 8 044 ha
Liczba ludności: 4 383

Krótka charakterystyka Gminy pod kątem turystycznym
Południowa część Gminy Przyrów leżąca w obszarze Jury jest urozmaicona, są tam ciekawe widoki. W zachodniej części Gminy leży leśny park krajobrazowy (Stawki). Zabudowa Przyrowa posiada charakter zabytkowy, gdzie można obejrzeć ciekawe stare budownictwo.

Obiekty godne obejrzenia - charakterystyka kilku
Klasztor Sióstr Dominikanek - Aleksandrówka

Kościół p.w. św. Mikołaja - Przyrów

Układ urbanistyczny Przyrowa

CHARAKTERYSTYKA KLASZTORU SIÓSTR DOMINIKANEK W ALEKSANDRÓWCE
Według tradycji architektura kościoła wzorowana jest na Bazylice św. Antoniego w Padwie. Wskazuje na to szeregowy ciekawy układ kopuł. Kościół zbudowany jest na planie krzyża, którego ramiona stanowią: Kaplica św. Anny i Kaplica św. Franciszka. Wieża ozdobiona jest pochodzącymi z końca XVII wieku figurami Świętych Franciszkańskich. Z połowy XVII wieku pochodzą także krużganki wokół dziedzińca przed kościołem. Cała budowla kościoła, klasztoru i krużganków jest w stylu barokowym. Wystrój wnętrza kościoła pochodzi z wieku XVIII. Warto zwrócić uwagę na iluzjonistyczne malowidła ze scenami ze Starego Testamentu na sklepieniu nawy, sztukaterie i malowidła w kaplicach i prezbiterium. W Kaplicy św. Anny kopuła ozdobiona jest bogatymi sztukateriami o motywach ornamentalnych i figuralnych oraz malowidłami w medalionach z końca XVIII wieku. Ołtarz rokokowy z bogatą dekoracją, rzeźbami świętych. Wystrój zakrystji z połowy XVII wieku. Na korytarzu prowadzącym do kościoła warto zauważyć obraz "Taniec Śmierci" z XVIII w., będący kopią obrazu z Kościoła Bernardynów w Krakowie, wyrażający charakterystyczną dla epoki myśl: "Memento mori". Na dziedzińcu znajduje się kamienna figura Matki Bożej z 1818 roku. Na końcu alei natomiast przydrożna kapliczka z pierwszej połowy XIX w.
Ojcowie Bernardyni zostali uroczyście wprowadzeni do Klasztoru św. Anny 9 marca 1609 r. (Był to klasztor prowizoryczny, obecny murowany powstał później) Przebywali w nim przez 225 lat, aż do roku 1864, kiedy zarządzeniem władz carskich klasztor uległ kasacie. Przez 5 lat kościołem opiekowali się księża z Przyrowa, a opustoszały klasztor zajęło wojsko. 30 sierpnia 1869 r. - Dzień św. Róży - do Klasztoru św. Anny przybyły Dominikanki ze skasowanego klasztoru w Piotrkowie. Klasztor zastały w stanie opłakanym. W ciągu kilku lat jednak dom został odrestaurowany. W kościele umieszczono wizerunki Świętych Dominikańskich, w dziedzińcu zbudowano dzwonnicę. 28 stycznia 1881 r. wybuchł w nocy pożar, który zniszczył dużą część klasztoru i uszkodził poważnie kościół. Zdołano jednak wynieść figurę św. Anny i Najświętrzy Sakrament. Odbudowa trwała ponad trzy lata i wówczas przebudowano klasztor stosownie do wymagań reguły i przepisów klauzury. Kościół konsekrowano na nowo 5 września 1890 r. W międzyczasie uzyskano za specjalnym staraniem zgodę rządu na przyjęcie do klasztoru czterech nowicjuszek. W latach 1884- 1893 żyła w klasztorze w charakterze rezydentki świętobliwa Wanda Malczewska, obecnie kandydatka na ołtarze. W roku 1904 rząd powziął znowu decyzję skasowania Klasztoru św. Anny - zakonnice miały być wywiezione do Norbertanek w Imbramowicach. Jednak przedstawiciel władz po obejrzeniu miejsca, tknięty współczuciem dla Sióstr, stwierdził iż "miejsce nie nadaje się do celów rządowych". Uważano to za cud opatrzności Bożej. W 1906 r. rząd rosyjski wydał ukaz tolerancyjny, pozwalający m.in na otworzenie nowicjatów. Zgłosiły się nowe powołania. Dokonano też wkrótce nowych prac przy odnawianiu kościoła i klasztoru. Podczas wojen klasztor nie zaznał większych strat. W wielu trudnych sytuacjach Siostry doznały szczególnej opieki Bożej i św. Anny. Siostry Dominikanki Klauzurowe, to gałąź wielkiego zakonu Dominikańskiego. Siostry, tak jak i Bracia Dominikanie nazwę swą zawdzięczają swemu założycielowi św. Dominikowi Guzman, wielkiemu apostołowi prawdy, działającemu w XIII wieku. Pierwszy Klasztor Sióstr powstał w Prouille w południowej Francji w 1206 roku. Wkrótce powstało ich wiele. Zadaniem całego zakonu jest głoszenie ludziom prawdy Bożej zdobytej i zgłębionej przez studium, modlitwę i kontemplację. Zadaniem Sióstr, według myśli św. Dominika jest życie czysto kontemplacyjne. Podczas gdy Bracia mówią ludziom o Bogu, Siostry mówią o ludziach. Głównym zajęciem Sióstr jest modlitwa. W czasie wolnym od modlitw wspólnych Siostry zajmują się pracą: w ogrodzie, przy gospodarstwie. W Polsce istnieją obecnie dwa Klasztory Sióstr Dominikanek Klauzurowych: Klasztor Sióstr Dominikanek w Aleksandrówce i Klasztor Sióstr Dominikanek w Krakowie.

CHARAKTERYSTYKA KOŚCIOŁA P.W. ŚW. MIKOŁAJA W PRZYROWIE
W 1369 roku Kazimierz Wielki nadał Jakubowi Rachickiemu z Nagłowic przywilej na założenie miasta Przyrowa na gruncie królewskiej wsi Komorowo. Rodzimi etymolodzy przyrowscy wywodzą nazwę miejscowości od położenia owego miasta "przy rowie oddzielającym ją od wsi Komorowo". Rów ten - to rzeka wiernica, nad którą miasto powstało. Na jej lewym brzegu, poza powstającym miastem, na terenie wsi Komorowo stał pierwszy drewniany kościół parafialny. Z chwilą powstania miasta w poł. XIV w. przeniesiono siedzibę parafii do drugiego Kościoła p.w. św. Doroty. Kościół p.w. św. Mikołaja dotrwał do przełomu XV i XVI w. i wtedy został rozebrany. Na jego miejscu na początku XVI wybudowano obecny Kościół murowany również p.w. św. Mikołaja Kościół ten jest murowany z kamienia łamanego i otynkowany. Jednonawowy z prostokątną zakrystią. Rzut kościoła jest prostokątny, wieża zaś kwadratowa. Okna niewielkie, zamknięte półkoliście, od zachodu w trzeciej kondygnacji zamurowane z posążkiem św. Mikołaja. Ołtarz ma barokowy, kolumnowy, dekorowany ornamentem. Trójkondygnacyjna wieża z osmioboczną latarnią nakryta jest daszkiem czterospadowym. Dach kryty gontem. W kościele zobaczyć można rzeźby współczesne ołtarzowi m.in.: nad bramami śś.bpi Wojciech i Stanisław, św. Andrzej i aniołowie, ponadto na belkowaniu daw rzeźbione relikwiarze w formie herm biskupów, w predelii obraz "Śmierć św. Józefa" z drugiej połowy XVII w., a także owalny obraz "Święta Anna Samotrzeć". Oprócz tego w kościele znajdują się również: kamienna, puklowana kropielnica z pierwszej połowy XVII w., barokowe obrazy m.in.: "Ukrzyżowanie" z XVII w., :Archanioł Michał" z datą 1675 r., "Matka Boska z Dzieciątkiem", "Św. Roch" z pierwszej połowy XIX w. Na strychu kościoła zachowały się liczne fragmenty ołtarzy barokowych z XVII wieku, w tym retabulum z obrazem św. Eufemii. Kościół p.w. św. Mikołaja był już kilkakrotnie odnawiany: w latach 1852-86 staraniem proboszcza ks. Barnaby Antoniego Zygmuntowicza, który wzmocnił mury świątyni nowymi szkarpami i ostatnio w latach 1958-64 staraniem proboszcza ks. Wincentego Szymczyka.

Szlaki turystyczne i ścieżki dydaktyczne przebiegające przez teren Gminy
Przez teren Gminy Przyrów przebiega szlak turystyczny, którego długość wynosi 4,7 km (czarny szlak)

Adres internetowy
http://gmina.bmb.com.pl/Przyrów

 
Projekt i wykonanie InNet 1998