Podstawowe pojęcia

Dla lepszego zrozumienia możliwości ANASILA konieczne jest poznanie i przyswojenie pewnych pojęć, jakie będą się pojawiać w dalszych rozdziałach tego podręcznika. Są to:

Profil sieci

Dla każdej analizowanej sieci można (i powinno się) zbudować profil sieci. Profil przechowuje dodatkowe informacje o adresach kart sieciowych (MAC) spotykanych w sieci. Każdemu adresowi można w profilu przyporządkować mnemoniczną nazwę, adresy protokołów sieciowych oraz szereg innych przydatnych informacji np. rodzaj i wersję systemu operacyjnego działającego na opisywanej stacji. Profil sieci ma szereg zastosowań. Przede wszystkim pozwala ANASILowi stosować czytelne dla człowieka nazwy mnemoniczne zamiast adresów MAC. Może służyć jako narzędzie wspomagające sporządzanie remanentu. A dodatkowo wspomaga wykrywanie nielegalnie podłączonych do sieci komputerów, które są identyfikowane jako nie należące do profilu i odpowiednio zaznaczane.

Profil sieci można utworzyć ręcznie (wpisując poszczególne stacje) lub automatycznie za pomocą opcji zbierania informacji o sieci.

Baza statystyk oraz Viewery i formy

Wszystkie zbierane przez ANASILa informacje na temat ruchu w sieci są zapisywane w bazie statystyk. Baza ta jest tworzona i aktualizowana "w tle" działania programu. Informacje tam zapisane są wizualizowane przez viewery i formy. W ANASILu zastosowano zalecany przez podręczniki projektowania obiektowego rozdział pomiędzy danymi a ich zewnętrzną, widoczną dla użytkownika reprezentacją. W efekcie dane zbierane w bazie statystyk mogą być wizualizowane na szereg sposobów, zależnie od potrzeb użytkownika.

Szablony form

Wizualizacja szczegółowych danych dotyczących np. stacji sieciowych wymaga czasami skonstruowania identycznych lub bardzo podobnych form dla każdej z obserwowanych stacji. Aby uprościć to zadanie, ANASIL udostępnia możliwość zachowania formy na dysku jako szablonu. Szablon ten można później automatycznie otworzyć jako formę z zadaną np. stacją lub innym elementem tablicy (patrz Opcja "View row with template" ). 

Filtry

Filtry służą do nakładania warunków na analizowane przez ANASILa ramki. Można w ten sposób ograniczyć liczbę ramek łapanych przez ANASILa do bufora, filtrować zawartość samego bufora lub badać liczbę ramek które spełniają kryteria filtra (patrz Opcja "Set-up global filter").

Testy point-to-point

W czasie testów point-to-point badana jest komunikacja pomiędzy komputerem, na którym działa ANASIL a grupą stacji. Komunikacja może odbywać się za pomocą jednego z czterech głównych protokołów sieciowych: IP, IPX, NetBEUI lub Appletalk. W czasie tych testów mierzone są czasy odpowiedzi stacji oraz procentowa "stratność pakietów". Na tej podstawie można określić stan łącza, karty sieciowej (czy np nie "śmieci") a także sprawdzić czy w/w protokoły są poprawnie skonfigurowane. 

Bufor i dekoder protokołów

Dogłębna analiza problemów np. konfiguracyjnych, wymaga niekiedy bliższego przyjrzenia się zawartości transmitowanych ramek. ANASIL potrafi złapać część lub całość transmitowanych ramek do tzw. bufora. Złapane w ten sposób ramki mogą być następnie wizualizowane przy pomocy dekodera protokołów, tłumaczącego ramkę z postaci binarnej do zrozumiałej dla człowieka. Dekoder protokołów w ANASILu jest programowalny. Znaczy to, że każdy użytkownik może w języku opisu protokołów zbudować własny dekoder dla np. pisanego przez siebie protokołu.