Informacje ogólne
Cuzco, panorama miasta
Cuzco, Cusco, miasto w południowej części Peru, położone na wysokości 3326 m n.p.m., w dolinie śródandyjskiej. Stolica departamentu Cuzco, 275 tys. mieszkańców (1990).
Historia
Założone w XII w. przez pierwszego władcę inkaskiego Manko Kapaka. Stolica imperium Inków, w języku keczua zwana "pępkiem świata" (cuzco). Szczyt rozwoju osiągnęło w czasach panowania dziewiątego władcy Inków - Pachacutiego (2. połowa XV w.). W 1533 zdobyte przez F. Pizarra. W 1536 zostało spalone podczas antyhiszpańskiego powstania dowodzonego przez Manko Inkę, który po upadku twierdzy Sacsahuaman schronił się w górach Vilcabamby. Odbudowane przez Hiszpanów na fundamentach inkaskich budowli, znacznie zniszczone podczas trzęsień ziemi 1650, 1950 i 1986.
Cuzco, Katedra
Ośrodek przemysłu włókienniczego, skórzanego i spożywczego, rozwinięte rzemiosło (wyroby skórzane i wełniane). Port lotniczy. Ważny ośrodek kulturalny kraju, siedziba uniwersytetu. Rozwinięty ruch turystyczny, w pobliżu ruiny inkaskiego miasta Machu Picchu oraz potężnej twierdzy Sacsahuaman.
Machu Picchu
Cuzco, Kościół Santo Domingo
Zabytki
Inkaskie ruiny świątyni Słońca (Coricancha, z zachowaną wieżą Torreon Incaica), na których Hiszpanie wznieśli kościół Santo Domingo (XVI w.), ulica Wielkich Kamieni (Hatunrumiyoc) z murami pałacu szóstego władcy Inków - Inki Roca (z dwunastograniastym kamieniem idealnie wpasowanym bez użycia zaprawy), fundamenty pałacu jedenastego władcy Inków - Huayna Kapaka, na których Hiszpanie zbudowali kościół La Campania (1571); katedra (1559, wewnątrz obrazy indiańskiego malarza D. Quispetito, 10-metrowy srebrny ołtarz, sarkofag kronikarza dziejów Inków - G. de la Vegi), kościoły - El Triunfo (1536), San Blas (XVI w.), Santa Clara (XVI w.), La Merced (XVI, XVII w.), San Francisco (XVI, XVII w.), Jesus María (1733).