

ZAREJESTRUJ SIĘ Co miesiąc każdy zarejestrowany użytkownik WIEM, ma szansę wygrać Encyklopedię Multimedialną na CD!
TWOJE UWAGI
Wyślij nam propozycje i uwagi dotyczące treści WIEM.
Zauważone błędy w działaniu stron i uwagi techniczne przekaż naszemu administratorowi.
KONKURS WIEM
Poznaj zwycięzcę ostatniej edycji konkursu WIEM dla zarejestrowanych użytkowników.
Może jesteś nim właśnie Ty?
WYRÓŻNIENIA
Zobacz jakie nagrody i wyróżnienia otrzymała do tej pory witryna encyklopedii.
JAK DZIAŁA WIEM
Już niedługo będziesz mógł przeczytać, z jakich technologii korzystamy tworząc encyklopedię.
|
|
 |
 |
 |
 |

Fizyka, Technika, Lotnictwo |

|
Aerodynamiczny opór |
|
Aerodynamiczny opór, składowa aerodynamicznej siły zgodna z kierunkiem ruchu (o przeciwnym zwrocie). Aerodynamiczny opór składa się z aerodynamicznego oporu czołowego oraz aerodynamicznego oporu indukowanego.
Aerodynamiczny opór czołowy dany jest wzorem: D = Cx r v2S/2
gdzie: Cx.współczynnik zależny od kształtu opływanego obiektu, r - gęstość ośrodka dla przepływu niezaburzonego, v - prędkość ciała względem ośrodka, S - pole przekroju poprzecznego ciała. Minimalizuje się go dobierając kształty przedmiotów charakteryzujące się niskimi wartościami Cx, czyli tzw. aerodynamiczne kształty.
Aerodynamiczny opór indukowany wynika z powstawania zawirowań ośrodka gazowego podczas opływania zanurzonego w nim ciała. W przypadku skrzydła samolotu opór indukowany powstaje głównie jako skutek istnienia cyrkulacji powietrza wokół skrzydła (w płaszczyźnie prostopadłej do rozpiętości), jest on wielokrotnie większy od oporu czołowego. Przeciwdziała się mu konstruując skrzydła o dużym wydłużeniu, ujemnym skosie, lub stosując rozpraszacze wirów brzegowych.
 |



|
 |